Οι αναλυτές για τη νέα κρίση στην Ευρωζώνη

Αστρονομικής τάξης κρατικά ελλείμματα, «εμπύρετες» χρηματαγορές, κίνδυνος μετάδοσης «νοσήματος»: η καταστροφική δημοσιονομική κατάσταση της Ιρλανδίας βύθισε εκ νέου την Ευρωζώνη σε κρίση, που παραπέμπει σε εκείνη μετά την ελληνική δημοσιονομική κρίση, αλλά και δοκιμάζει τη στερεότητα του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, που δημιουργήθηκε φέτος την άνοιξη.  

«Από τη σκοπιά των χρηματαγορών, είναι η ίδια κρίση που δεν επιλύθηκε και απλά ξαναρχίζει τώρα», τόνισε, μιλώντας στο Γαλλικό πρακτορείο ο οικονομολόγος του ομίλου Unicredit Μάρκο Ανουντσιάτα.

Όμως για τον συνάδελφό του στον όμιλο Commerzbank Γιοργκ Κρέμερ, έχουμε να κάνουμε με «παραπλήσιες κρίσεις»: «Στην αρχή του τρέχοντος έτους είχαμε σημαντικό κίνδυνο να δούμε την Ελλάδα να ζητεί την ευρωπαϊκή υποστήριξη, τώρα υπάρχει ο ίδιος κίνδυνος να δούμε την Ιρλανδία να πράττει το ίδιο». 

Σε αυτά τα κράτη, αλλά και σε άλλους αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης, όπως είναι η Πορτογαλία, παρουσιάζονται κοινά συμπτώματα, ιδίως το κολοσσιαίο κρατικό έλλειμμα. Τούτου λεχθέντος, αυτή η κρίση του φθινοπώρου δεν είναι μία απλή επανέκδοση της κρίσης της άνοιξης... Στο διάστημα που μεσολάβησε, αντλώντας διδάγματα από την χαοτική προσέγγιση του ελληνικού συμβάντος, οι Ευρωπαίοι δημιούργησαν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης με προϋπολογισμό 750 δισ. ευρώ υπέρ των κρατών-μελών της ΕΕ με δημοσιονομικές δυσχέρειες.

«Ενώ η αβεβαιότητα κυριάρχησε για μακρό χρόνο αναφορικά με την τύχη της Ελλάδας, σήμερα γνωρίζουμε ότι η Ιρλανδία ή και η Πορτογαλία θα διασωθούν την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή από τους εταίρους», δήλωσε ο Ανουντσιάτα.

Διαφορετικές διαστάσεις

Σύμφωνα με τον Γιοργκ Κρέμερ, «αντίθετα με την Ελλάδα, η Ιρλανδία είναι μία ευέλικτη αγγλοσαξωνική οικονομία, με ευέλικτη αγορά εργασίας». «Μάλιστα, προ κρίσεως το Δουβλίνο αποτελούσε μάλλον ένα υπόδειγμα με μία δημοσιονομική προϊστορία καλύτερη της ελληνικής, αλλά και μεγάλες δυνατότητες η ανάκαμψη να προέλθει από μια έκρηξη στις εξαγωγές», πλειοδοτεί ο οικονομολόγος Ζαν Πιζανί-Φερί του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μελετών «Μπρύγκελ».

Ωστόσο, φέτος η Ιρλανδία καταγράφει ένα κολοσσιαίο δημοσιονομικό έλλειμμα που φθάνει το 32% του ΑΕΠ της και τροφοδοτήθηκε από έναν πακτωλό κρατικών κεφαλαίων που δημιουργούν στο φορολογούμενο... παραισθήσεις για να διασωθεί η «Anglo-Irish Bank» κι άλλες ακόμα. Νέες αναταράξεις, λοιπόν, για την Ευρωζώνη, οι δεύτερες μέσα σε μία χρονιά.

Το Δουβλίνο δέχεται τώρα πιέσεις να καταφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. «Κάτι τέτοιο, θα καλμάριζε πρόσκαιρα τις χρηματαγορές, αλλά και θα μείωνε τον κίνδυνο μετάδοσης του νοσήματος», παρατήρησε ακόμα ο Ανουντσιάτα, αποδεχόμενος ότι μέχρι το μέσον του 2011 το Δουβλίνο δεν χρειάζεται ενίσχυση, ενώ οι τράπεζές του «είναι αντιμέτωπες με μία κρίση εμπιστοσύνης».

Συνομολογείται από τους οικονομολόγους που παρακολουθούν τις συνεχείς διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες ότι, έστω και εάν ξεπεραστεί κατά κάποιο τρόπο η ιρλανδική κρίση, εντούτοις η κρίση στην Ευρωζώνη δεν θα εξαλειφθεί.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Σε αυτό το σημείο ο Ανουντσιάτα είναι κατηγορηματικός, όταν θέτει το ερώτημα: «άραγε μετά από δύο έτη, παραδείγματος χάρη, δεν θα τίθεται το θέμα της αναδιάρθρωσης του εξωτερικού κρατικού χρέους των μελών με το κολοσσιαίο δημόσιο έλλειμμα;».

«Σκεπτικισμός»: αυτή είναι η κυρίαρχη τάση στην απάντηση αυτού του ερωτήματος, απαντά από την πλευρά του ο Κρέμερ. «Άρα, συμπεραίνει, οι χρηματαγορές δοκιμάζουν πλέον τη βιωσιμότητα που μπορεί να έχει ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης».