Η ΔΕΗ, το κουβάρι των χρεών και η πώληση μονάδων

Διπλή πρόκληση για τη βιωσιμότητά της έχει να αντιμετωπίσει η ΔΕΗ μέχρι το πρώτο τετράμηνο του 2019, σημαίνοντας συναγερμό σε κυβέρνηση, διοίκηση, αλλά και τους θεσμούς.

Η δημόσια επιχείρηση καλείται αφενός να αντιμετωπίσει τη μείωση της παραγωγικής της δυνατότητας με την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, καθώς και τη συρρίκνωση του μεριδίου της στην προμήθεια που θα τη φέρουν σε μερίδια αγοράς κάτω του 50%. Εξελίξεις αναμένονται και με το 17% της εταιρίας που βρίσκεται στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο θα πρέπει να «φύγει» μέχρι τον Ιούνιο.

Η ΔΕH, αφετέρου, πρέπει να διαχειριστεί το θέμα των χρεών: Τόσο τον δανεισμό της, αφού μέχρι τον Απρίλιο λήγουν ομόλογο και κοινοπρακτικό δάνειο συνολικού ύψους 1,7 δισ. ευρώ, όσο και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές πελατών της, ύψους κοντά στα 3 δισ. ευρώ. Πάντως χρηματιστηριακοί παράγοντες εκλαμβάνουν ως θετικές ορισμένες από τις εξελίξεις, με αποτέλεσμα και η μετοχή να έχει ανέβει από την αρχή του χρόνου κατά 50,26%.

Η πώληση των μονάδων

To market test της γενικής διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρ. Επιτροπής έφερε την πρώτη αχτίδα αισιοδοξίας, καθώς η ηγεσία του υπουργείου ΠΕΝ ενημερώθηκε πως 15 επενδυτές απάντησαν στο ερωτηματολόγιο θετικά ως προς το ενδεχόμενο συμμετοχής τους στον διεθνή διαγωνισμό. Αυτός αναμένεται να βγει στον αέρα τον ερχόμενο Ιούνιο αφού πρώτα προηγηθούν πληθώρα νομοθετικών, διοικητικών και εταιρικών πράξεων, αλλά και ένα crash test της κυβέρνησης με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε Φλώρινα και Αρκαδία και με τη ΓΕΝΟΠ. Η πώληση των μονάδων της Μελίτης και της Μεγαλόπολης θα δοκιμάσει τον Μάρτιο εν πολλοίς την κυβερνητική συνοχή και ενδεχομένως και την επάρκεια ηλεκτροδότησης, λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων των συνδικαλιστών της κρατικής επιχείρησης.

Τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου, αναμένεται να πάει στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα δύο «πακέτα» των μονάδων που θα πουληθούν «Βορρά» (Μελίτη Ι και άδεια για Μελίτη ΙΙ) και «Νότου» (Μεγαλόπολη ΙΙΙ και IV).

Οι διατάξεις θα προβλέπουν την απόσχιση των δύο ΑΗΣ από τη μητρική τους επιχείρηση, την υπαγωγή τους σε δύο ξεχωριστές εταιρίες, την ομαλή μετάβαση των 1.500 εργαζομένων σε αυτές καθώς και αποσαφήνιση αδειοδοτικών θεμάτων.

Έπειτα τη «σκυτάλη» θα πάρει η ΔΕH, που θα διενεργήσει και τους δύο διεθνείς διαγωνισμούς. Θα πρέπει να κάνει γενικές συνελεύσεις και με συμβούλους που θα έχει ήδη προσλάβει να έχουν ολοκληρώσει τις αποτιμήσεις, τα διάφορα νομικά θέματα, τις αποσχίσεις των εργοστασίων και στο τέλος να αξιολογήσουν τις προσφορές των υποψήφιων επενδυτών.

Το μεγάλο στοίχημα είναι η προσέλκυση αγοραστών των τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων. Ο υπουργός ΠΕΝ Γιώργος Σταθάκης αλλά και ο πρόεδρος της ΔΕH Εμμανουήλ Παναγιωτάκης εμφανίζονται αισιόδοξοι στους συνομιλητές τους. Ο πρώτος, δε, φέρεται να μην ανησυχεί και ως προς την απώλεια κοινοβουλευτικής δύναμης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Οι ενδιαφερόμενοι, χωρίς να υπάρχει σαφής εικόνα, λέγεται ότι είναι κινεζικές εταιρίες, δύο εγχώριοι ανεξάρτητοι παραγωγοί ρεύματος με αστερίσκους... καθώς και ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρίες.  Για εκείνες από τη Γηραιά Ήπειρο δεν φαίνεται ότι είναι κάποιο από τα μεγάλα ονόματα.

Πηγές θέλουν από τους 15 να είναι έξι με επτά χρηματοδοτικά funds και επτά με οκτώ εταιρίες που δήλωσαν θετικά στο market test. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα εμφανιστούν και στους διεθνείς διαγωνισμούς. Ο διαγωνισμός, αν εμφανιστούν επενδυτές, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2019, όπως εκτιμούν αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες και στελέχη της επιχείρησης.

Ο δανεισμός και τα χρέη

Η δεύτερη μεγάλη πρόκληση της ΔΕH είναι τα δάνειά της και οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί των πελατών της. Οι τελευταίοι υπολογίζονται σε τουλάχιστον 2 εκατομμύρια, ενώ μαζί με τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις, το ύψος των απλήρωτων και διακανονισμένων οφειλών ανέρχεται περίπου στα 3 δισ. ευρώ.

Οι θεσμοί στο τελευταίο compliance report έχουν ειδική αναφορά για τη δημόσια εταιρία, το μονοπώλιό της και τα εμπόδια στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Ιδιαίτερη βαρύτητα, όμως, δίνουν και στα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει.

Για τον λόγο αυτό έχουν θέσει ως prior action μέχρι τον Μάιο του 2018 να έχουν εξοφληθεί όλες οι υποχρεώσεις του δημοσίου. Συνολικά η εταιρία μαζί με τα ΥΚΩ (360 εκατ. ευρώ) (2012-2016) και χρέη του Δημοσίου, θα πρέπει να βάλει στα ταμεία της 436 εκατ. ευρώ. Ποσό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «ένεση σωτηρίας».

Η εταιρία, σύμφωνα και με την τελευταία έκθεση της S&P, θα πρέπει μέχρι τον Απρίλιο του 2019 να αποπληρώσει ομόλογο ύψους 500 εκατ. ευρώ, αλλά και το κοινοπρακτικό δάνειο των συστημικών τραπεζών 1,2 δισ. ευρώ. Η διοίκηση της επιχείρησης, αξιοποιώντας τη ρευστότητα κυρίως από ΥΚΩ, προχώρησε από τώρα στην πρόσκληση ομολογιούχων για την πρόωρη πληρωμή 150 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για τμήμα του ποσού των 500 εκατ. ευρώ. Με τον τρόπο αυτό φαίνεται ότι η ΔΕH προσπαθεί να βάλει μία τάξη στις δανειακές υποχρεώσεις της, ενώ δεν αποκλείεται, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, να ακολουθήσει στο μέλλον αναχρηματοδότηση του 1,2 δισ. ευρώ.

Μέχρι, επίσης, τον Μάιο, σύμφωνα με το deadline των θεσμών, ο σύμβουλος που έχει προσλάβει η εταιρία για τη διευθέτηση και τιτλοποίηση μέρους των οφειλών πελατών της θα πρέπει να παρουσιάσει την πρότασή του.

Η αγορά εκλαμβάνει ως θετικά μηνύματα το γεγονός ότι το επιδιωκόμενο οικονομικό «νοικοκύρεμα» της επιχείρησης αλλά και η πώληση λιγνιτικών μονάδων έχουν μπει υπό την εποπτεία των δανειστών. Κάτι που οδηγεί σε βιώσιμες λύσεις ως προς το θέμα της ρευστότητας και των οικονομικών αποτελεσμάτων, αλλά και ως προς το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.