Νέα επένδυση στα μεταλλεία από τον Δημ. Κούτρα

Μετά τα Μεταλλεία Κασσάνδρας (όπου ήταν ένας εκ των επενδυτών μετά την αποχώρηση της καναδικής TVX στις αρχές του 2000), ο αντιπρόεδρος της Ελλάκτωρ Δημήτρης Κούτρας προωθεί ένα ακόμα εγχείρημα στον τομέα εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου.

Μέσω της εταιρείας "Μεταλλεία Γρεβενών - Κοζάνης ΑΕ", ο μεταλλειολόγος μηχανικός κ. Κούτρας προωθεί την αξιοποίηση κοιτάσματος χρωμίτη στο Νότιο Βούρινο στη θέση Αετοράχη του δήμου Γρεβενών.

Μάλιστα, στις 22 Φεβρουαρίου ολοκληρώνεται η δημόσια διαβούλευση της σχετικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.). Στο τελευταίο διοικητικό συμβούλιο της "Μεταλλεία Γρεβενών - Κοζάνης ΑΕ" συμμετέχει ο Δημ. Κούτρας και οι δύο θυγατέρες του, Φωτεινή και Χριστίνα.

Πρόκειται στην ουσία για αναγέννηση του παλαιού μεταλλείου χρωμίτη στο Βούρινο, το οποίο στη δεκαετία του 1970 είχε αναπτυχθεί σημαντικά, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί στον Αλμυρό Μαγνησίας η μεταλλουργία σιδηροχρωμίου Ελληνικά Σιδηροκράματα (ΕΛ.ΣΙ.). Η τελευταία άρχισε να λειτουργεί το 1983 απορροφώντας τον μεταλλουργικό χρωμίτη του Βούρινου, αλλά το 1992 ανέστειλε κάθε δραστηριότητα εξαιτίας της πτώσης στις παγκόσμιες τιμές των μετάλλων. Η εταιρεία πέρασε στον περίφημο Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ) και στα τέλη του 2000 οι εγκαταστάσεις του Αλμυρού αποκτήθηκαν από τη ΣΙΔΕΝΟΡ του ομίλου Βιοχάλκο.

Σύμφωνα με έρευνες του ΙΓΜΕ, τα διαθέσιμα αποθέματα στην περιοχή του Βούρινου ανέρχονται σε περίπου 3 εκατ. τόνους. Εκτιμάται πως την περίοδο 1936-1991 εξορύχθηκαν περί τα 2,6 εκατ. τόνοι ενώ το μεταλλείο λειτουργούσε ακόμα και την περίοδο της Κατοχής και το μετάλλευμα μεταφερόταν στη Γερμανία για τις ανάγκες των πολεμικών βιομηχανιών.

Ο χρωμίτης είναι ορυκτό οξείδιο του σιδήρου και του χρωμίου, του οποίου αποτελεί το κυριότερο μετάλλευμα. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα εντοπίζονται στους νομούς Κοζάνης και Γρεβενών, ενώ χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα. Το σχέδιο του αντιπροέδρου της Ελλάκτωρ είναι να συνεχιστεί η υπόγεια εκμετάλλευση της Αετοράχης σε έναν χώρο όπου προϋπήρχε μεταλλευτική δραστηριότητα, ο οποίος σύμφωνα με την Μ.Π.Ε. προσεγγίζει τα 44,2 στρέμματα.

Στην περιοχή Αετοράχη είχε προκληθεί μεταλλευτικό ενδιαφέρον από τη δεκαετία του 1960, όμως οι κυρίως εργασίες ξεκίνησαν το έτος 1984 παράλληλα με την έναρξη λειτουργίας της μονάδας της ΕΛ.ΣΙ., αρχικά με επιφανειακή εκμετάλλευση, στη συνέχεια με υπόγεια εκμετάλλευση μέχρι το έτος 1991, οπότε λόγω τη διεθνούς κρίσης εγκαταλείφθηκε η μεταλλευτική δραστηριότητα.

Η Μ.Π.Ε. αναφέρεται στη συνέχιση της εκμετάλλευσης του παλιού υπόγειου μεταλλείου μέσα από τα υφιστάμενα έργα προσπέλασης και περιχάραξης. Η Μ.Π.Ε. προβλέπει πως οι εργασίες της υπόγειας εκμετάλλευσης περιλαμβάνουν τις εξής φάσεις: Εξόρυξη, που αφορά στην απόσπαση του πετρώματος από τη φυσική του θέση, η οποία θα γίνεται με διάτρηση και χρήση εκρηκτικών, Αποκομιδή, που αφορά στην απομάκρυνση του εξορυγμένου πετρώματος από το μέτωπο της εξόρυξης και θα γίνεται με φορτωτές και φορτηγά και Υποστήριξη, που αφορά στις εργασίες διασφάλισης του μετώπου εξόρυξης.

Από την εκμετάλλευση του υπάρχοντος κοιτάσματος αναμένεται να αποληφθούν περίπου 60.000 τόνοι εξορυσσομένου υλικού. Το εξορυσσόμενο μετάλλευμα "θα υφίσταται μια πρώτη επεξεργασία σε πλατεία του χώρου επέμβασης, όπου ύστερα από θραύση, ταξινόμηση και χειροδιαλογή θα παράγεται προϊόν χονδρομερούς μεταλλεύματος, έτοιμο προς πώληση. Τα στείρα της διαλογής θα οδηγούνται και πάλι μέσα στα υπόγεια".

Το σχέδιο του κ. Κούτρα, που έχει εδώ και χρόνια ενδιαφέρον για τον χώρο της μεταλλευτικής δραστηριότητας (όχι μόνο λόγω σπουδών, αλλά και εξαιτίας των ευκαιριών που θεωρεί πως κρύβονται στο ελληνικό υπέδαφος) είναι να εξάγει το μετάλλευμα.