Υπό νέες δυσκολότερες συνθήκες θα επιχειρηθεί η διάσωση της ΛΑΡΚΟ με οποιαδήποτε μορφή, καθώς το Πρωτοδικείο της Λαμίας στο οποίο είχε προσφύγει η μεταλλουργία νικελίου κατά της ΔΕΗ, δικαίωσε την δεύτερη, η οποία πλέον έχει το δικαίωμα να διακόψει την ηλεκτροδότηση της βιομηχανίας, ή να λειτουργήσει για ένα διάστημα ως προμηθευτής τελευταίου καταφυγίου.
Η προσφυγή της ΛΑΡΚΟ στο Δικαστήριο με αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων σε βάρος της ΔΕΗ, έγινε όταν η τελευταία έκανε άμεσα απαιτητές τις οφειλές της μεταλλουργίας από την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, το ύψος των οποίων ωστόσο αμφισβητεί η προσφεύγουσα.
Συγκεκριμένα, η ΔΕΗ με επιστολή της τον Οκτώβριο 2012, γνωστοποίησε στο ΤΑΙΠΕΔ, στο οποίο έχουν περιέλθει οι μετοχές της και έχει αναλάβει την πώληση της ΛΑΡΚΟ, το ύψος και τη διάρθρωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών της ΛΑΡΚΟ. Παράλληλα ζήτησε την άμεση καταβολή των απαιτητών και ληξιπρόθεσμων οφειλών από τη ΛΑΡΚΟ συγχρόνως με τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη Σύμβαση Ρύθμισης Νέων Οφειλών προκειμένου να μην προχωρήσει η ΔΕΗ, στην άρση της εκπροσώπησης των μετρητών της εταιρείας (διακοπή τροφοδοσίας με ηλεκτρική ενέργεια, με τη σχέση προμηθευτή –πελάτη) αλλά και την άσκηση κάθε νομίμου ένδικου μέσου για την διασφάλιση των συμφερόντων της ΔΕΗ.
Μετά την επιστολή αυτή η ΛΑΡΚΟ κατέβαλε 2 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να εξοφλήσει τις δύο δόσεις σε εφαρμογή της Σύμβασης Ρύθμισης Νέων Οφειλών οι οποίες ήταν ανεξόφλητες. Επίσης, συμφωνήθηκε ένα μέρος των οφειλών προς τη ΔΕΗ, να αντισταθμιστεί με παραδόσεις ποσοτήτων λιγνίτη από τα λιγνιτωρυχεία της ΛΑΡΚΟ.
Έτσι οι οφειλές που προέκυψαν από τη Σύμβαση Ρύθμισης Νέων οφειλών, μετά τις καταβολές αυτές να περιοριστούν σε 55,8 εκατομμύρια, έναντι 76,7 εκατομμυρίων. Ωστόσο το σύνολο των οφειλών της ΛΑΡΚΟ προς τη ΔΕΗ, παλαιών και νέων, σύμφωνα με τις καταστάσεις της ΔΕΗ στις 31 Δεκεμβρίου 2012 ανέρχονταν σε 139,2 εκατομμύρια ευρώ.
Παράλληλα με την προσφυγή στο Δικαστήριο, η ΛΑΡΚΟ είχε προσφύγει και προς τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, ζητώντας την λήψη προσωρινών μέτρων για τον καθορισμό προσωρινής τιμής ηλεκτρικής ενέργειας. Η απόφαση της ΡΑΕ όριζε προσωρινή τιμή 50 ευρώ ανά μεγαβατώρα (1.000 κιλοβατώρες) και έως ότου εκδοθεί απόφαση επί της καταγγελίας της ΛΑΡΚΟ ή από άλλα αρμόδια όργανα.
Οι επιπτώσεις
Η διαφορά της ΛΑΡΚΟ με τη ΔΕΗ, παρ΄ότι η τελευταία είναι μέτοχος με 11,5%, κρατάει χρόνια και από τότε που η ΔΕΗ αγνοώντας τα ειδικά χαρακτηριστικά της κατανάλωσης της μεταλλουργίας (δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής με σταθερά φορτία όλο το χρόνο), άρχισε να χρεώνει την ηλεκτρική ενέργεια με βάση το καταργηθέν τιμολόγιο Α 150. Έτσι το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για τη ΛΑΡΚΟ εκτινάχθηκε στα περίπου 80 ευρώ η μεγαβατώρα, τη στιγμή που οι αντίστοιχες μεταλλουργίες απολαμβάνουν τιμές κάτω από 25 ευρώ.
Εξυπακούεται ότι εφ΄όσον δεν βρεθεί λύση για φθηνή ηλεκτρική ενέργεια και μάλιστα με μακροχρόνια σύμβαση, κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ θα έχει πλήρη αποτυχία, καθώς το κόστος ηλεκτρικού συμμετέχει με ποσοστό πάνω από 30% στο κόστος παραγωγής. Αυτή τη στιγμή και με τις ισχύουσες τιμές νικελίου, η ΛΑΡΚΟ ζημιώνεται με περίπου 4.000 ευρώ για κάθε τόνο νικελίου που παράγει.