Τελικά «έδωσαν τα χέρια» η Δίας και η Σελόντα, με αποτέλεσμα να ενωθούν «εις σάρκαν μίαν» το Νο2 και το Νο3 του κλάδου στην Ελλάδα και δύο από τους ισχυρότερους ιχθυοκαλλιεργητικούς ομίλους στη Μεσόγειο.

Σε άλλες εποχές, ένα τόσο μεγάλο deal θα συνοδευόταν από χαρές, πανηγύρια, συνεντεύξεις τύπου, βαρύγδουπες δηλώσεις και φυσικά… από ράλι στο ταμπλό του χρηματιστηρίου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τίποτε από αυτά δεν έγινε.

Ένας από τους λόγους είναι ότι -όπως λέγεται- ο «γάμος»… δεν έγινε ούτε από έρωτα, ούτε από συνοικέσιο, αλλά με το στανιό! Οι τράπεζες ήταν εκείνες που πίεσαν και τις δύο πλευρές να υπογράψουν αυτό που δεν υπέγραφαν εδώ και τόσο καιρό στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις. Μάλιστα, κύκλοι προσκείμενοι στο Linnaeus Fund (βασικός μέτοχος της Δίας) υποστηρίζουν πως «πρόκειται για ένα deal ανάγκης για επιβίωση».

Ένας άλλος λόγος είναι ότι η συγχώνευση δύο ομίλων με μεγάλα δάνεια δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε έναν νέο όμιλο με ακόμη μεγαλύτερα δάνεια. Μιλάμε για ένα ενοποιημένο σχήμα με ετήσιες πωλήσεις 40.000 τόνων, με τζίρο γύρω στα 250 εκατ. ευρώ και με χρέος γύρω στα 300 εκατομμύρια.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
Έτσι λοιπόν, μιλάμε για ένα ενοποιημένο σχήμα με ζημιογόνο αποτέλεσμα για το 2012, με υψηλό δανεισμό και με ίδια κεφάλαια λίγο πάνω από το 1 εκατομμύριο ευρώ.

Άλλωστε, ένα ακόμη αρνητικό σημείο για το deal είναι πως δεν προκύπτει -τουλάχιστον με όσα μέχρι σήμερα είναι γνωστά- «φρέσκο χρήμα», καθώς το Linnaeus Fund δείχνει να είναι απογοητευμένο από την επένδυσή του στην Ελλάδα και ιδιαίτερα διστακτικό για το μέλλον. Έτσι, το σενάριο του «κουβαρντά Γεωργιανού» που ήταν πρόθυμος να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη μπορεί να ίσχυε πριν από δύο χρόνια, φαίνεται όμως πως δεν ισχύει σήμερα.

Σύμφωνα μάλιστα με ξένο δημοσίευμα, πηγή προσκείμενη στο Linnaeus Fund φέρεται να έχει υποστηρίξει πως θα πάρει χρόνο μέχρις ότου να μπορεί το Fund να απαντήσει για το αν θα βάλει φρέσκο χρήμα, ωστόσο το Fund είναι τοποθετημένο στον κλάδο με μακροπρόθεσμη προοπτική.

Στο ίδιο επίσης δημοσίευμα του εξωτερικού, παρατηρητής του κλάδου υποστηρίζει πως το νέο σχήμα θα χρειαστεί τουλάχιστον 20 εκατ. ευρώ χρηματοδοτική ένεση, προκειμένου να διατηρηθεί σε εύρυθμη λειτουργία, σε μια περίοδο όπου οι ελληνικές τράπεζες έχουν τα δικά τους προβλήματα.


Το σήμερα καλύτερο από το χθες

Παρ' όλα αυτά, τα πράγματα για το ενοποιημένο σχήμα Δία-Σελόντα φαίνεται να είναι καλύτερα σήμερα απ’ ό,τι πριν από έναν μήνα.

Οι τράπεζες θα αναδιαρθρώσουν τον δανεισμό τους, δίνοντας χρόνο και πιθανότατα χαμηλότερο επιτόκιο (εξοικονόμηση εκατομμυρίων ευρώ σε βάθος χρόνου). Επίσης, το ενιαίο πλέον management θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει στην πράξη τα περί μεγάλων δυνατοτήτων για συνέργειες και οικονομίες κλίμακας.

Επίσης, μία από τις θετικές επιδράσεις θα έρθει από την αποφυγή ενός πολέμου τιμών στις τιμές των ψαριών. Παράγοντας του κλάδου -σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα- σημειώνει πως τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της συγχώνευσης είχαν προηγηθεί «καταστροφικές τιμές», υπονοώντας πως εταιρείες έριχναν τις τιμές για να εξοικονομήσουν ρευστότητα.

Γενικότερα, η υπερπαραγωγή ψαριών στην Τουρκία και τα προβλήματα ρευστότητας των ελληνικών εταιριών θα μπορούσαν να ρίξουν τις διεθνείς τιμές κυρίως στην τσιπούρα και ενδεχομένως και στο λαβράκι, ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται να αποφεύγεται μετά και το «κλείσιμο» του deal.


Και οι πιθανές «καραμπόλες»

Ζητούμενο τώρα είναι το αν η εξέλιξη αυτή θα επηρεάσει και την κατάσταση στην άλλη μεγάλη δύναμη του κλάδο, τον Νηρέα.

Η ένταξή του στο σχήμα των άλλων δύο, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν είναι καν υπό συζήτηση, παρά το γεγονός ότι το Linnaeus Fund κατέχει σημαντικό ποσοστό και στην εταιρία του κ. Αριστείδη Μπελλέ.

Θα προσπαθήσει να προσελκύσει στρατηγικό επενδυτή από το εξωτερικό;
Θα επιδιώξει να αναδιαρθρώσει τον δανεισμό του με τις τράπεζες (με όπλο το θετικό EBITDA και το καλό cash flow του 2012) και να συνεχίσει μόνος του μέχρι νεωτέρας;

Θα εμπλακεί με κάποιον τρόπο στα deals και η τέταρτη σε μέγεθος εταιρία του κλάδου, η Ανδρομέδα; Η τελευταία είναι «νοικοκυρεμένη» και κάποτε θα πρέπει να πουληθεί λόγω του ότι ελέγχεται από private equity.

Οψόμεθα…