Αν η όλη κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή για τη χώρα, η υπόθεση του ΟΔΙΕ θα μπορούσε να εκληφθεί ως… θεατρικό νούμερο επιθεώρησης για το πόσο αναποτελεσματικά το ελληνικό δημόσιο λειτουργεί ως επιχειρηματίας.

Πρόκειται για ένα ακόμη… κατόρθωμά του, αφού, ενώ διαθέτει το 100% εταιρείας στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών, αντί να θησαυρίζει, καταγράφει εδώ και χρόνια βαρύτατες απώλειες!

Συγκεκριμένα, το 2011 ο ΟΔΙΕ υποχρεώθηκε σε ζημίες 20,9 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 27,4 εκατ. ευρώ το 2010.

Και να ήταν μόνο αυτά! Η συνολική τρύπα είναι τόσο μεγάλη ώστε όχι μόνο έχει φαγωθεί το σύνολο του αρχικού μετοχικού κεφαλαίου που είχε επενδύσει το κράτος, όχι μόνο έχουν φαγωθεί οι ενδιάμεσες κρατικές ενισχύσεις, αλλά επιπλέον και το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων του οργανισμού είναι αρνητικό κατά 72,1 εκατ. ευρώ!

Έτσι, σε μια περίοδο όπου η ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε ιδιαίτερα αντικοινωνικά μέτρα στην προσπάθειά της να περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο ταμείο χάνει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο λόγω των ζημιών που καταγράφει ο ΟΔΙΕ.

Κόβει συντάξεις, φορολογεί τους φτωχούς, αλλά για τον… ιππόδρομο «λεφτά υπάρχουν»!

Ενδεικτικό της όλης κατάστασης που επικρατεί στον οργανισμό είναι ότι στην ετήσια έκθεση του ΟΔΙΕ για το 2011 η ίδια η διοίκησή του αναφέρεται στα πλεονεκτήματα του… ανταγωνιστή της ΟΠΑΠ, ο οποίος είναι κατά 65% ιδιωτικός!

«Το εκτεταμένο δίκτυο των πρακτορείων του ΟΠΑΠ αφενός, το οποίο αυξάνεται σταθερά καταγράφοντας υψηλή πληθυσμιακή κάλυψη και παρέχοντας προϊόντα σε ολοένα και περισσότερους καταναλωτές, και η συνεχής παρουσίαση στην αγορά καινούριων προϊόντων, πολλά από τα οποία έχουν υψηλή αποδοχή και επιτυχία, λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τον ΟΔΙΕ, που προσφέρει παρεμφερή προϊόντα», λέγεται χαρακτηριστικά.

Η ίδια η διοίκηση του ΟΔΙΕ αναφέρθηκε επίσης και στην αρνητική εικόνα της κοινωνίας απέναντι στον ιππόδρομο, θέση που ενδεχομένως θα μπορούσαν να διατυπώσουν όλοι οι άλλοι, εκτός από αυτήν!

«Η ελληνική κοινωνία διάκειται αρνητικά απέναντι στον ιππόδρομο και στις ιπποδρομίες γενικότερα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα του αγγλοσαξονικού κόσμου», σημειώνεται στον ετήσιο απολογισμό του 2011. Άραγε, γι' αυτό δεν έχουν μεγάλο ποσοστό ευθύνης και οι εκάστοτε διοικήσεις του ΟΔΙΕ;

Και φυσικά, οι διοικήσεις του ΟΔΙΕ έχουν αφήσει πολλά ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν τα θέματα της τεχνολογικής υποστήριξης του οργανισμού και ειδικότερα για τις σχέσεις του ΟΔΙΕ με την Intralot του Σωκράτη Κόκκαλη.

Σε κάθε περίπτωση, ο ΟΔΙΕ πολύ δύσκολα θα βρισκόταν σε λειτουργία αν ο μέτοχός του ήταν κάποιος ιδιώτης και όχι το ελληνικό δημόσιο. Τα ίδια κεφάλαιά του είναι αρνητικά κατά 72,1 εκατ. ευρώ (31/12/2011), τα αποτελέσματά του συνεχώς ζημιογόνα και η ρευστότητά του για κλάματα. Με σαφώς αρνητικά λειτουργικά αποτελέσματα, χρωστάει στις τράπεζες (κυρίως στην ABN Amro και δευτερευόντως στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) 115 εκατ. ευρώ!

Το θέατρο του παραλόγου όμως συνεχίζεται και με τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική πολιτεία αντιλαμβάνεται και αξιολογεί τις εξελίξεις σε αυτόν, ακόμη και σε περιόδους όπου η χώρα έχει προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Συγκεκριμένα, αξιολογώντας τις συνεχείς (και τεράστιες) ζημίες του ΟΔΙΕ, το 2011 η μισθοδοσία των γενικών διευθυντών αυξήθηκε πάνω από 100%(!) από τα 210 στα 469 χιλιάδες ευρώ, και οι αμοιβές των μελών του διοικητικού συμβουλίου από τα 58 στα 76,5 χιλιάδες ευρώ (32%). 

Αυτά βέβαια για τους διευθυντές και τους ημετέρους, γιατί την τελευταία διετία ο αριθμός των απλών εργαζομένων μειώθηκε και επιπλέον στις αποδοχές του προσωπικού φαίνεται να έπεσε μαχαίρι.

Δίκαια πράγματα…