«Ζεσταίνονται» οι επενδύσεις για τις λιθανθρακικές μονάδες τόσο από τη ΔΕΗ, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα.

Καθώς η πρόσφατη κρίση με το φυσικό αέριο κατέδειξε την ανάγκη η χώρα μας να μην έχει εξάρτηση από μία και μόνον ενεργειακή πηγή και σε συνδυασμό με την αλλαγή της ηγεσίας του ΥΠΑΝ, φαίνεται ότι δημιουργούνται προσδοκίες για αλλαγή πλεύσης σε αυτόν τον τομέα από το αρμόδιο υπουργείο.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ήδη η ΔΕΗ αναζητά σύμβουλο και προχωρά στην προετοιμασία των τευχών δημοπράτησης για τη λιθανθρακική μονάδα στο Αλιβέρι, παρά το γεγονός ότι δεν έχει εξασφαλίσει ούτε καν θετική γνωμοδότηση από τη ΡΑΕ.

Παράλληλα, και η Edison, που έχει καταθέσει αίτηση για μονάδα στον Αστακό, καίτοι εκκρεμεί κι αυτή στη ΡΑΕ, κινείται τώρα με γρήγορους ρυθμούς, προκειμένου να λυθούν τα ανοικτά ζητήματα με τη χρήση γης και την αδειοδότηση της μονάδας.

Μέχρι στιγμής η ΡΑΕ έχει γνωμοδοτήσει θετικά μόνον για την αίτηση της Endesa Hellas για μονάδα στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας, η οποία παραμένει στα συρτάρια του ΥΠΑΝ, ενώ υπό εξέταση είναι και η αίτηση της Ήρων Θερμοηλεκτρική, για το Μαντούδι Ευβοίας, για την οποία είχε δώσει αρχικά το πράσινο φως η Ρυθμιστική Αρχή, αλλά η γνωμοδότηση της επεστράφη από το υπουργείο Ανάπτυξης προκειμένου να διευκρινισθούν ορισμένα ζητήματα περιβαλλοντικού χαρακτήρα.

Σύμφωνα με πληροφορίες η ΔΕΗ επιθυμεί να είναι έτοιμη να προχωρήσει στη συγκεκριμένη επένδυση όταν αρθούν όλα τα εμπόδια για τις λιθανθρακικές μονάδες, συμπεριλαμβανομένων και των αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών. Ανάλογο είναι και το σκεπτικό για την Edison.

Είναι γεγονός ότι η προηγούμενη ηγεσία του ΥΠΑΝ συναρτούσε άμεσα την απόφαση να εγκρίνει τις επενδύσεις αυτές από τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.

Ωστόσο, το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής στην ετήσια έκθεση του για το 2008 είχε ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ μιας λελογισμένης εισαγωγής του λιθάνθρακα στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, θέση και άποψη την οποία ενδεχομένως θα αναγκασθεί να δει ο νέος υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης και με αφορμή την ρωσο-ουκρανική διαμάχη για το φυσικό αέριο.

Άλλωστε, η επάρκεια του φυσικού αερίου για την τροφοδότηση των νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής που θα είναι έτοιμες να λειτουργήσουν από το 2010 και μετά είναι ένα ανοικτό ζήτημα, το οποίο δεν έχει απαντηθεί έως σήμερα. Είναι ενδεικτικό ότι μόνον οι οκτώ νέες ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που προβλέπεται να εισαχθούν στο Σύστημα έως το 2011 θα απαιτήσουν 4 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου.

Πηγές του ΣΕΕΣ που μίλησαν στο euro2day.gr εξέφρασαν την άποψη ότι είναι ανάγκη να γίνει κατανοητός ο πεπερασμένος χαρακτήρας του ανέμου και του ήλιου στη χώρα μας, ενώ οι νέοι αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου θα απαιτήσουν τουλάχιστον μία δεκαετία για να λειτουργήσουν.

Συνεπώς, εκ των πραγμάτων τίθεται το θέμα του ουσιαστικού περιορισμού της ποσότητας του φυσικού αερίου το οποίο θα τροφοδοτήσει την ηλεκτροπαραγωγή. Συν τοις άλλοις, ο βαθμός απόδοσης του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή ανέρχεται σε περίπου 52% όταν στην οικιακή κατανάλωση φθάνει το 85-90%.

Όλα αυτά τα στοιχεία συνεπώς εκτιμάται ότι καθιστούν σχεδόν μονόδρομο για τη χώρα μας τη στροφή, έστω και σε περιορισμένη έκταση, στο λιθάνθρακα, δεδομένου ότι η χρήση πυρηνικής ενέργειας εξακολουθεί και αποτελεί ταμπού για την ελληνική κοινωνία.

«Πρέπει να αξιολογούμε συνεχώς όλα τα δυνατά καύσιμα και να παίζουμε με όλα τα δυνατά καύσιμα, προκειμένου να μην έχουμε εξαρτήσεις», τόνισε χαρακτηριστικά η πηγή του ΣΕΕΣ που μίλησε στο euro2day.gr.