Μεγαλύτερο ρόλο στις αποταμιεύσεις επιδιώκουν οι ασφαλιστικές

Με δεδομένα τη στενότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, τα χαμηλά τραπεζικά επιτόκια και τους φόρους επί των ακινήτων, οι ασφαλιστικές εταιρείες επιδιώκουν να αυξήσουν το μερίδιό τους στις αποταμιεύσεις των νοικοκυριών.

Μεγαλύτερο ρόλο στις αποταμιεύσεις επιδιώκουν οι ασφαλιστικές

Αυξημένο ρόλο στις αποταμιεύσεις των νοικοκυριών επιζητούν οι ασφαλιστικές εταιρείες, εκμεταλλευόμενες την τρέχουσα κατάσταση στην αγορά ακινήτων και τα πολύ χαμηλά καταθετικά επιτόκια των τραπεζών.

Αλήθεια είναι πως κατά τα τελευταία χρόνια (ακόμη και μετά την επιβολή των capital controls), αρκετοί αποταμιευτές επέλεξαν προϊόντα του ασφαλιστικού κλάδου προκειμένου να αποφύγουν τον κίνδυνο εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη και άρα την έντονη υποτίμηση της περιουσίας τους. Σήμερα, αυτού του είδους οι τοποθετήσεις έχουν περιοριστεί δραστικά, λόγω της αποκλιμάκωσης του κινδύνου της χώρας.

Παρ' όλα αυτά, οι ασφαλιστικές εταιρείες προσπαθούν να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους και τη συμμετοχή τους στην αποταμίευση των νοικοκυριών, σε μια περίοδο όπου άλλες επενδυτικές τοποθετήσεις δεν αντιμετωπίζονται με τις καλύτερες διαθέσεις από τους αποταμιευτές.

Για παράδειγμα, οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα όχι μόνο έχουν χάσει γύρω στα 40%-45% της αξίας τους κατά την περίοδο της κρίσης, αλλά παράλληλα επιβαρύνουν τους ιδιοκτήτες με μια σειρά φορολογιών (ΕΝΦΙΑ και όχι μόνο), είτε τα ακίνητα αυτά αποφέρουν εισόδημα είτε, συχνά, όχι.

Επίσης, τα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων δύσκολα υπερβαίνουν σήμερα το 0,50%, ενώ για τους αποταμιευτές των λίγων χιλιάδων ευρώ είναι ουσιαστικά μηδενικά, όταν μάλιστα δεν αναμένεται να αυξηθούν στο ορατό μέλλον.

«Η ασφαλιστική βιομηχανία προσφέρει εγγυημένες ετήσιες αποδόσεις της τάξεως του 1% έως 2% για δεκαετή συμβόλαια. Αυτού του είδους τα προϊόντα, όχι μόνο ωθούν τα νοικοκυριά να περικόψουν κάποιες τυχόν σπατάλες και να αποταμιεύουν 50-200 ευρώ τον μήνα, ανάλογα με τις δυνάμεις τους, αλλά παράλληλα τους προσφέρουν και κάποια απόδοση, όταν η τράπεζα ουσιαστικά δεν τους δίνει ούτε ένα ευρώ.

Επίσης, ρόλο έχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες και στα εφάπαξ καταβολής συμβόλαια, όπου π.χ. ο πελάτης καταβάλλει "εδώ και τώρα" ένα σημαντικό ποσό και καρπώνεται αποδόσεις όπως οι προαναφερόμενες, ενώ παράλληλα εξασφαλίζει την ενίσχυση της μελλοντικής του σύνταξης ή τη χρηματοδότηση των σπουδών των παιδιών του» αναφέρει χαρακτηριστικά παράγοντας της ασφαλιστικής βιομηχανίας.

Τέτοια προϊόντα μάλιστα προωθούνται και μέσω τραπεζών (bancassurance), στην προσπάθεια των τελευταίων να διευρύνουν την γκάμα των προσφερόμενων αποταμιευτικών τους προϊόντων και να μην περιορίζονται μόνο στις χαμηλότοκες καταθέσεις, προθεσμιακές και μη.

Τέλος, ενδιαφέρον για τις ασφαλιστικές εταιρείες παρουσιάζουν και τα ομαδικά συνταξιοδοτικά συμβόλαια, τα οποία αντιμετωπίζονται με θετικό μάτι από πολλές επιχειρήσεις. Η ουσία των προγραμμάτων είναι ότι οι εταιρείες -στην προσπάθειά τους να παρακινήσουν και να διατηρήσουν μακροπρόθεσμα το προσωπικό τους- καταβάλλουν ένα ποσό μηνιαίως στο ομαδικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα των εργαζομένων τους, με τους δικαιούχους να μη φορολογούνται άμεσα για αυτό το ποσό, αλλά με κάποιο συντελεστή, όταν τελικά θα λήξει το συμβόλαιό τους και εισπράξουν τα χρήματα. Πρόκειται δηλαδή για ένα ποσό που αξιοποιείται άμεσα, αλλά έχει μεταχρονολογημένη (και συνήθως ευνοϊκότερη) φορολογική-ασφαλιστική επιβάρυνση.

Συνολικότερα, οι ασφαλιστικές εταιρείες επιδιώκουν να μεταβάλλουν τις προτεραιότητες των νοικοκυριών, καθιστώντας τις ασφαλιστικές δαπάνες ως αμέσως πιο απαραίτητες, μετά την τροφή και την εκπαίδευση των παιδιών: «Θέλουμε τα νοικοκυριά να επιλέγουν πρώτα να ασφαλιστούν και μετά να πηγαίνουν στις ταβέρνες και σε λοιπές διασκεδάσεις. Αυτό άλλωστε είναι προς το συμφέρον τους, γιατί το κράτος δεν μπορεί πλέον να προσφέρει τις συνταξιοδοτικές και λοιπές παροχές που έδινε κατά το παρελθόν και γιατί την ασφάλιση, μεγαλύτερη ανάγκη την έχουν τα φτωχότερα νοικοκυριά και όχι τα πλουσιότερα» αναφέρει χαρακτηριστικά στέλεχος της αγοράς.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v