«Ανοδος στα σημεία» για την ασφαλιστική παραγωγή

Μπορεί η άνοδος που σημειώνει φέτος η ασφαλιστική παραγωγή να ικανοποιεί τους παράγοντες του κλάδου, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν τους ενθουσιάζει. Και αυτό γιατί πιστεύουν πως δεν έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα οι προϋποθέσεις για ένα μελλοντικό τίναγμα, προκειμένου η αγορά μας να προσεγγίσει ως ένα βαθμό τα ευρωπαϊκά επίπεδα.

Ειδικότερα, η ασφαλιστική παραγωγή του πρώτου φετινού τριμήνου σημείωσε άνοδο 3,5% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, με τον κλάδο ζωής να υποχωρεί κατά 2,5% και τις γενικές ασφαλίσεις να κερδίζουν 9,3%. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά που διαμόρφωσαν τις προαναφερθείσες μεταβολές ήταν:

• Η πτώση στις «ασφαλίσεις κατά ζωής συνδεδεμένες με επενδύσεις» κατά 23,9%. Η εξέλιξη αυτή αποδίδεται στο ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017 υπήρχε φόβος για το μέλλον της τρίτης αξιολόγησης, οπότε αρκετοί πελάτες είχαν επιλέξει επενδυτικά προϊόντα προκειμένου να αποφύγουν τον κίνδυνο ενός πιθανού GREXIT. Φέτος, ο συγκεκριμένος κίνδυνος έχει υποχωρήσει δραστικά.

• Η αύξηση κατά 4,4% στον κλάδο αστικής ευθύνης οχημάτων αποδίδεται στο ότι περίπου εξακόσιες χιλιάδες οδηγοί έσπευσαν να ασφαλίσουν τα αυτοκίνητά τους, προκειμένου να αποφύγουν τα πρόστιμα που θα προέκυπταν από τον ηλεκτρονικό έλεγχο της ΑΑΔΕ. Η σχετικά μικρή ποσοστιαία αύξηση της παραγωγής οφείλεται στο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των οδηγών κατευθύνθηκε σε λύσεις χαμηλού κόστους, καθώς και στις συνεχιζόμενες μειώσεις τιμολογίων που προχωρούσαν μέχρι και το τέλος της περυσινής χρονιάς πολλές ασφαλιστικές εταιρείες.

• Η άνοδος κατά 21% της παραγωγής του κλάδου υγείας (εντάσσεται πλέον στις γενικές ασφαλίσεις), εξέλιξη που περισσότερο οφείλεται στις αυξήσεις των τιμολογίων, παρά στον υψηλότερο αριθμό των ασφαλισμένων.

«Οποιαδήποτε άνοδος παραγωγής είναι θετική, αλλά σήμερα δεν έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για το πέταγμα της αγοράς» δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστός παράγοντας του ασφαλιστικού κλάδου, συμπληρώνοντας: «Αν θέλουμε να προσεγγίσουμε επίπεδα διείσδυσης παρόμοια με τα ευρωπαϊκά, θα πρέπει να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα της μέσης ελληνικής οικογένειας, να θεσπιστούν οι απαραίτητες θεσμικές μεταρρυθμίσεις από την Πολιτεία, αλλά και να δούμε μια άλλου τύπου συνεργασία με τις ιδιωτικές κλινικές.
Από τη μια πλευρά, το κράτος θα πρέπει να παραδεχτεί πως δεν μπορεί από μόνο του να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών σε σύνταξη και υγεία, επιτρέποντας στον ασφαλιστικό κλάδο να διαδραματίσει συμπληρωματικό ρόλο. Και από την άλλη, ασφαλιστικές εταιρείες και ιδιωτικές κλινικές θα πρέπει να συζητήσουν με ειλικρίνεια για το πώς θα προσφέρουν στον τελικό καταναλωτή φτηνότερα πακέτα. Σε διαφορετική περίπτωση, η συγκεκριμένη πίτα δεν θα αυξηθεί, αλλά ασφαλιστικές εταιρείες και κλινικές θα διαγκωνίζονται κάθε φορά για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι μιας μικρής πίτας».

Σε ό,τι αφορά τα συνταξιοδοτικά προγράμματα του τρίτου πυλώνα, το θετικό για τον ασφαλιστικό κλάδο είναι πως ολοένα και περισσότερο οι πολίτες πείθονται ότι δεν θα έχουν ικανοποιητικό επίπεδο ζωής κατά τη διάρκεια της τρίτης ηλικίας και πως θα πρέπει από τώρα να αρχίσουν οι ίδιοι να δημιουργούν το σχετικό «κουμπαρά».

Πλην όμως, όσο η ανεργία κυμαίνεται σε τόσο υψηλά επίπεδα και όσο τα επίπεδα των αποδοχών παραμένουν τόσο χαμηλά, δύσκολα αναμένεται να δούμε μια μεγάλη αύξηση στη σχετική ασφαλιστική παραγωγή.