Ασφαλιστικές: Κλίμα δυσφορίας για γραφειοκρατία και υπερ-ρύθμιση

«Οι διοικήσεις των ασφαλιστικών εταιρειών ασχολούνται εδώ και πολλούς μήνες με το πλήθος των νέων οδηγιών και διατάξεων, προσπαθώντας να βγάλουν άκρη για το πώς θα προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα του θεσμικού περιβάλλοντος, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το πώς θα μπορέσουν να αυξήσουν την παραγωγή τους. Και όμως, η αύξηση της παραγωγής θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητά μας σε περίοδο κρίσης και με την ασφαλιστική διείσδυση να είναι στην Ελλάδα από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη», δηλώνει στο Euro2day.gr υψηλόβαθμο στέλεχος του κλάδου, εκφράζοντας τη σχετική του δυσφορία.

«Οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι οι πρώτες που επιθυμούν τον αυστηρό έλεγχο από τις Εποπτικές Αρχές, αλλά εδώ δεν μιλάμε για ρύθμιση αλλά για υπερ-ρύθμιση. Και δεν έφταναν οι διατάξεις του Solvency II για τις οποίες έχουν εκφραστεί διαμαρτυρίες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (οι οποίες και εξετάζονται), ήρθαν σ’ αυτές να προστεθούν επίσης τα PRIIPs (πωλήσεις χρηματοοικονομικών προϊόντων), η IDD (για όλα τα δίκτυα των διαμεσολαβούντων) και φυσικά το νέο πλαίσιο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων (κανονισμός GDPR)».

Χαρακτηριστικό είναι επίσης το ότι οι εταιρείες αναβάλλουν συνεχώς το λανσάρισμα νέων ασφαλιστικών προϊόντων στην αγορά, λόγω του νέου σύνθετου και πρωτόγνωρου θεσμικού περιβάλλοντος και κάτω από τον φόβο φυσικά της επιβολής υψηλότατων προστίμων. «Πολλές διατάξεις παραμένουν ακόμη ασαφείς και πολύ φοβάμαι ότι η ισορροπία τελικά θα προέλθει σε βάθος χρόνου μέσα από τη διαδικασία της επιβολής και καταβολής τσουχτερών προστίμων», υποστηρίζει πικρόχολα άλλος παράγοντας του χώρου.

Πέραν αυτών όμως, η τόσο αυστηρή τήρηση των κανόνων εποπτικών κεφαλαίων δεν επιτρέπει στις περισσότερες εταιρείες να εκδώσουν νέα συνταξιοδοτικά προϊόντα, με ελάχιστη ετήσια εγγυημένη απόδοση. «Αν μια ασφαλιστική εταιρεία εκδώσει ένα τέτοιο προϊόν, όχι μόνο της επιβαρύνονται από τώρα τα εποπτικά κεφάλαια, αλλά αυτό γίνεται για το σύνολο του ποσού, παρά το γεγονός ότι η διάρκεια του προϊόντος φτάνει ή και ξεπερνά τα δέκα χρόνια. Όλη η επιβάρυνση από την πρώτη στιγμή», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που τα προϊόντα ετήσιων εγγυημένων αποδόσεων σταδιακά καταργούνται ή υποβαθμίζονται προς όφελος των unit linked, όπου τον κίνδυνο τον αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο πελάτης. Δεν είναι τυχαίο επίσης πως η αγορά στρέφεται προς τα ετησίως ανανεούμενα συμβόλαια στον κλάδο της υγείας, περικόπτοντας παράλληλα παροχές στα ισόβιας διάρκειας προγράμματα.