Ουάσινγκτον, ανταπόκριση (read the article in english in the right column)
Σε «προσωρινό πάγο» βρίσκονται οι συζητήσεις και οι διαδικασίες για τη μετα-μνημόνιο εποχή καθώς και για τη διευθέτηση του χρέους.
Παρά τα όσα διαρρέονται στα δημοσιογραφικά γραφεία, έγγραφα-φωτιά των δανειστών που έχει στην κατοχή του το Euro2day.gr φανερώνουν ότι οι αποφάσεις για το τι θα γίνει μετά το τέλος του προγράμματος δεν πρόκειται να παρθούν πριν την τελευταία στιγμή (Μάιο-Ιούλιο) και ότι οι σοβαρές συζητήσεις για το τι θα γίνει με το ελληνικό χρέος θα ξεκινήσουν ουσιαστικά από τον Απρίλιο, στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ και βεβαίως στον κλειστό κύκλο του Washington Group.
Σύμφωνα με τα έγγραφα, οι αποφάσεις θα παρθούν σε πολιτικό επίπεδο υπουργών Οικονομικών, «θα πάρει, όμως, κάποιο χρόνο ώστε να συγκλίνουν όλες οι απόψεις».
«Τέσσερις παράμετροι θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων», αναφέρουν τα έγγραφα:
1. «Πρώτα, η ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί είναι τι πιθανώς θα αποδεχθούν τα κράτη-μέλη, δεδομένου ότι δεν επιθυμούν τέταρτο πρόγραμμα, όμως η "καθαρή έξοδος" όπως έγινε στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία δεν θα είναι επιλογή για την Ελλάδα».
Σε αυτό το σημείο, το έγγραφο υπογραμμίζει ότι «προτιμούμε να αναφερόμαστε σε "επιτυχημένη ολοκλήρωση" του προγράμματος και δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την έκφραση "έξοδος", η οποία μπορεί να δώσει την εντύπωση (και στις αγορές) ότι το πρόγραμμα διακόπτεται πριν από την ολοκλήρωσή του».
2. Ως δεύτερη παράμετρο, τα έγγραφα αναφέρουν: «Πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ότι χρειάζεται να διασφαλίσουμε στις αγορές ότι θα δώσουμε τα απαραίτητα κίνητρα (incentives) στην Ελλάδα, ώστε να παραμείνει εντός στόχων και τα επόμενα χρόνια».
3. «Εάν δεν επιθυμούμε νέο πρόγραμμα αλλά στενότερη παρακολούθηση, που θα πείσει τόσο τις χώρες-μέλη όσο και τις αγορές, θα ήταν λογικό να κρατήσουμε την Ελλάδα υπό επιτήρηση, χρησιμοποιώντας τα "εργαλεία" (provisions) που προβλέπει η νομοθεσία του two-pack».
4. «Οι χώρες-μέλη πρέπει να συμφωνήσουν πότε και πώς η Ελλάδα θα ενταχθεί στο "ευρωπαϊκό εξάμηνο". Η χρονική στιγμή του εαρινού πακέτου (Μάιος/Ιούνιος 2018) μας επιτρέπει να ξεκινήσουμε τις προπαρασκευαστικές συζητήσεις για την εποχή μετά την ολοκλήρωση του μνημονίου. Θα ήταν καλή ιδέα να τεστάρουμε αυτές τις επιλογές με τα κράτη-μέλη».
5. «Ο ρόλος του ΔΝΤ παραμένει ένα "μυστήριο". Ουσιαστικά οι διμερείς επαφές και οι ουσιαστικές συζητήσεις για το ελληνικό πρόγραμμα έχουν σταματήσει από τον περασμένο Ιούνιο. Τα κράτη-μέλη δείχνουν να μη βιάζονται».
Τι γνωρίζουμε για τη μεταμνημονιακή εποχή
Τρεις είναι οι παράμετροι που έχουν αποκρυσταλλωθεί μέχρι στιγμής (και που ήδη γνωρίζει το κυβερνητικό επιτελείο):
1. Δεν θα υπάρξει απόλυτα «καθαρή έξοδος» αλλά ένας νέος τύπος προγράμματος, που οι υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι ονομάζουν «υβριδικό», καθώς δεν υπάρχει σήμερα ως «εργαλείο». Η μορφή του και οι δεσμεύσεις θα αποφασιστούν και σε συνάρτηση με το πώς θα συμπεριφερθούν οι αγορές τον Μάιο. Με άλλα λόγια, για ακόμα μια φορά θα τεσταριστεί ένα καινούργιο «προϊόν» στη χώρα μας, όπως τα τελευταία επτά χρόνια άλλωστε. Και παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι αξιωματούχοι παραδέχονται, ανοικτά πλέον, ότι έχουν γίνει πολλά και τραγικά λάθη, εντούτοις επιμένουν ότι θα πρέπει να υπάρξουν «υβριδικές λύσεις».
2. Παρά το μαξιλάρι που θα «μαζέψει» η κυβέρνηση από τις αγορές, θα δοθεί και δανεισμός από τον ESM (από το υπόλοιπο του παρόντος προγράμματος), ώστε να υπάρξει και το απαραίτητο conditionality (όροι).
3. Οπως έχει ανακοινωθεί από τον πρόεδρο του Eurogroup στη συνεδρίαση του Ιανουαρίου, για την Ελλάδα θα χρησιμοποιηθεί η γαλλική πρόταση (French key), που συνδέει χρέος με ανάπτυξη. Ομως αυτό παραμένει ακόμα μια πρόταση και παρά το γεγονός ότι έγινε αποδεκτή από τα κράτη-μέλη, κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι και πώς αυτό θα δουλέψει. Σε συζητήσεις βρίσκεται κλιμάκιο της Κομισιόν με το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών, όμως, ακόμα είναι πολύ νωρίς για να βγει κάποια φόρμουλα.