To ναυάγιο του Eurogroup και το σχέδιο Σόιμπλε-Τόμσεν

Βρυξέλλες, ανταπόκριση

Τα πρακτικά της συνεδρίασης του Eurogroup της Δευτέρας που αποκάλυψε κατ’ αποκλειστικότητα χθες το Euro2day.gr δείχνουν μόνο μία πτυχή των υπόγειων διαδρομών των κ.κ. Τόμσεν και Σόιμπλε.

Αποκαλύπτουν επίσης ότι το λεγόμενο Washington Group έσπασε στα δύο, ώστε να μη διαρρεύσει η «λύση» που μεθοδεύεται από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και την τεχνοκρατική ομάδα του Πολ Τόμσεν από το ΔΝΤ.

Στο περιθώριο της Συνόδου του ΔΝΤ τον Απρίλιο στην Ουάσινγκτον, διασταυρωμένες πληροφορίες του Euro2day.gr αναφέρουν ότι στη συνάντηση του Washington Group η λύση που προτάθηκε τη Δευτέρα από τον Ισπανό υπουργό Οικονομικών δεν συζητήθηκε. Ούτε όταν το Group συναντήθηκε σε ανώτερο επίπεδο στο περιθώριο των G7.

Ο ESM αφέθηκε κανονικά να καταρτίζει σενάρια και προοπτικές για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, το EuroWorking Group τα μελετούσε χωρίς όμως να λαμβάνονται αποφάσεις, καθώς τόσο ο κ. Σόιμπλε όσο και ο κ. Τόμσεν τηρούσαν σιγή ιχθύος και ανέμεναν το Eurogroup για να τοποθετηθούν.

Οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Τσακαλώτου, είχαν υπόψη τους ότι αργά ή γρήγορα και μέχρι τα μέσα Ιουνίου θα υπάρξει ικανοποιητική λύση. Ομως, όπως μαθαίνουμε, υπήρξε μια σειρά διμερών συναντήσεων μεταξύ του κ. Σόιμπλε και του κ. Τόμσεν, με τον τελευταίο να μεταβαίνει στο Βερολίνο συχνά.

Η απόφαση ήταν κοινή: ο μεν κύριος Τόμσεν θα ήθελε αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ελλάδα, ο δε κ. Σόιμπλε δεν επιτρέπει νέα συζήτηση για το χρέος πριν το τέλος του προγράμματος.

Ο λαγός για τον αδιανόητο -μέχρι πρότινος τουλάχιστον συμβιβασμό- δεν ήταν άλλος από τον Ισπανό υπουργό Οικονομικών Λουίς Ντε Γκίντος, που θεωρείται ο πιο πιστός συνεργάτης του κ. Σόιμπλε στα Eurogroup. Παρά το γεγονός ότι η Ισπανία ανήκει θεωρητικά στον Νότο, η Μαδρίτη ψηφίζει πάντοτε όπως η Γερμανία και ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ελλάδας.

Οποιος διαβάσει προσεκτικά τα πρακτικά θα αντιληφθεί ότι μάλλον και ο κ. Ντάισελμπλουμ ήταν ενημερωμένος για τη «μαγική» λύση, όπου το Δ.Σ. του ΔΝΤ θα εγκρίνει επί της αρχής νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα (για να ικανοποιηθούν τα εθνικά κοινοβούλια), αλλά το θέμα της χρηματοδότησης θα λυθεί όταν υπάρξουν τα απαραίτητα μέτρα για το χρέος που θα ικανοποιούν το Ταμείο.

Με άλλα λόγια, η λύση παραπέμπεται για το 2018, όπου κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ούτε και τότε θα συμφωνήσουν ΔΝΤ και Γερμανία. Ομως μέχρι τότε ο κ. Σόιμπλε θα είναι προετοιμασμένος για έξοδο του Ταμείου από την Ευρώπη.

Ηδη διπλωματικές πηγές είχαν αναφέρει στο Euro2day.gr ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζει το σχέδιο για το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο με τη μετατροπή της συνθήκης του ESM, που μάλιστα θα περιλαμβάνει και ρήτρα για «πτώχευση» (default) εντός ευρωζώνης για χώρες που συστηματικά έχουν εκτροχιασμένα δημοσιονομικά στοιχεία.

Ο κ. Ντάισελμπλουμ εύκολα «πιάστηκε» από τη σύντομη παρατήρηση του κ. Ντε Γκίντος, που κατά τα πρακτικά δεν φαίνεται να ξαναμίλησε. Οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών προσήλθαν έτοιμοι για συμβιβασμό αλλά και για καθαρή λύση, όχι μόνο για να ανοίξουν τον δρόμο προς την ποσοτική χαλάρωση, αλλά και για να αποφύγουν νέα κρίση και να δώσουν «καλό μήνυμα» στις αγορές.

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η κρίση του Ιταλού υπουργού Οικονομικών κ. Πάντοαν, ότι εάν δεν βρεθεί καθαρή λύση, τότε θα δημιουργηθεί πολιτική κρίση στην Ελλάδα και αυτό με τη σειρά του θα φέρει χρηματοπιστωτική κρίση στην Ευρωζώνη, «που δεν ξέρουμε πώς θα κλείσει».

Ο κ. Τόμσεν παρέμεινε ήρεμος παρά τα ομαδικά πυρά από τους περισσότερους υπουργούς. Επέμενε και τορπίλιζε τις όποιες λύσεις μέχρι την πρόταση Ντε Γκίντος. Ο κ. Σόιμπλε επέμεινε ότι οποιαδήποτε λύση μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν αναθεώρηση αυτής του Μαΐου του 2016 και συνεπώς δεν είχε εξουσιοδότηση να τη συζητήσει. Συνεπώς ως πρώτο αποτέλεσμα η λύση της Ισπανίας φαινόταν ιδανική.

Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε εάν θα εξακολουθήσει να υπάρχει ομάδα χωρών που θα ζητούν καθαρή λύση, ή ο κ. Ντάισελμπλουμ θα κληθεί να βρει τη σωστή φρασεολογία που θα ικανοποιεί την ΕΚΤ, ώστε να δώσει το QE. Ούτε αυτό θεωρείται βέβαιο, όμως, καθώς η παρέμβαση Ντράγκι περιορίστηκε στην ΕΛΣΤΑΤ και δεν έδωσε στίγμα για το τι προτίθεται να κάνει.

Πριν βιαστεί κανείς να σκεφτεί ότι Μέρκελ και Λαγκάρντ μπορούν να ανατρέψουν τις παρούσες συνθήκες, παραθέτουμε ρεπορτάζ του Euro2day.gr, όπου στην τετ-α-τετ συνάντηση που είχε η επικεφαλής του ΔΝΤ με τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκερ τον Απρίλιο στην Ουάσινγκτον, του είπε ότι η αξιολόγηση και η εκταμίευση θα κλείσει -«πρέπει να τελειώνουμε με αυτό» φέρεται να είπε-, όμως το χρέος θα πάει για αργότερα. Το είπε και ο πρόεδρος της Κομισιόν στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Euro2day.gr.

Κανείς όμως στην Κομισιόν δεν μπορούσε να αντιληφθεί τι εννοούσε η κ. Λαγκάρντ, καθώς Πιερ Μοσκοβισί και Βλάντις Ντομπρόβσκις δεν είχαν ενημερωθεί για τις υπόγειες διεργασίες.

Οσο για την κ. Μέρκελ, προς το παρόν στηρίζει πλήρως τον υπουργό Οικονομικών της και όσο τη βοηθούν οι δημοσκοπήσεις θα παραμείνει στην ίδια γραμμή.

Οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν εάν η λύση Ντε Γκίντος ήταν ένα πυροτέχνημα (shock and awe tactic) όπως μας ανέφεραν χαρακτηριστικά, ώστε να φθάσουμε σε μια λύση που αρχικά δεν θα αποδεχόμασταν ή θα παραμείνει η πρόταση ως έχει.

Τις πρώτες εκτιμήσεις για το τι θα προκύψει θα έχουμε σε έκτακτο EwG στις 6 Ιουνίου. Θα ακολουθήσει το τακτικό EwG, που θα οδηγήσει στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου.

Πάντως ο κ. Ντάισελμπλουμ το ξεκαθάρισε: δεν μπορεί να βρεθεί λύση που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές...

Υ.Γ.: Για τη σωστή πληροφόρηση υπήρχαν πρακτικά από το 2005 και μετά, τόσο για το Eurogroup, όσο και για το EwG παρά το γεγονός ότι είναι άτυπο σώμα και αυτό γιατί οι μετέχοντες έπρεπε να ενημερώνουν τους προϊσταμένους τους (πρωθυπουργούς, προέδρους, Κομισιόν), καθώς σε συνεδριάσεις που διαρκούσαν έως και 12 ώρες απαιτούνταν γραπτές περιγραφές.