Ο ακατάσχετος λογαριασμός στη μάχη της ΔΕΘ

Ακόμα και το ενδεχόμενο της μονομερούς κατάθεσης των νομοσχεδίων για την οικειοθελή αποκάλυψη αδήλωτων κεφαλαίων και το πλαστικό χρήμα, βάζει στο τραπέζι η κυβέρνηση που επιδιώκει να διαμορφώσει ένα ισχυρό πακέτο που θα παρουσιαστεί στη ΔΕΘ.

Η πολύμηνη καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς για τα δυο νομοσχέδια, τα οποία κρίνονται κομβικά για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αλλά και για την δημιουργία διαφορετικού κλίματος στην οικονομία έχει προκαλέσει κυβερνητική δυσφορία.

Χαρακτηριστική άλλωστε αυτής της δυσφορίας, αναφορικά με την απαίτηση έγκρισης από τους δανειστές κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας ήταν η τοποθέτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου προ λίγων εβδομάδων καλωσορίζοντας στην Αθήνα τον Πιέρ Μοσκοβισί. Τότε στην κοινή συνέντευξη τύπου τόνισε πως «δεν μπορούν να απαιτούν να έχουν ακόμα και τη μικροδιαχείριση του προγράμματος και από την άλλη η ελληνική κυβέρνηση να έχει την ιδιοκτησία».

Τα νομοσχέδια για το πλαστικό και το αδήλωτο χρήμα, συγκαταλέγονται κατά τα φαινόμενα στη μικροδιαχείριση του προγράμματος και στο κυβερνητικό σχήμα αρχίζει να μορφοποιείται μια τάση η οποία θέλει αυτά τα νομοσχέδια να κατατεθούν στη Βουλή πριν τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ακόμα και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που είχε γίνει όταν τον περασμένο Απρίλιο κατατέθηκε μονομερώς το φορολογικό και το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή και οι τελικές διατάξεις που ψηφίστηκαν υπέστησαν τις αναγκαίες συμβιβαστικές διορθώσεις.

Η ένδεια φιλολαϊκών μέτρων εν όψει ΔΕΘ , με φόντο τα ραβασάκια του ΕΝΦΙΑ τα οποία θα έχουν ήδη αναρτηθεί στο taxis αλλά και η ανάγκη τόνωσης των δημοσίων εσόδων, ώστε να υπάρξουν κατά την κυβερνητική ανάγνωση βαθμοί ελευθερίας στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής, φαίνεται να τροφοδοτούν τις προσπάθειες επιτάχυνσης των συγκεκριμένων νομοσχεδίων. Ιδίως για τον ακατάσχετο επιχειρηματικό λογαριασμό ο οποίος θα μπορούσε να παρουσιαστεί από τον Πρωθυπουργό ως ανάσα στην αγορά.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του εμπορικού κόσμου, η δημιουργία ειδικού ακατάσχετου λογαριασμού στον οποίο θα μπαίνουν τα έσοδα από τραπεζικές συναλλαγές και POS, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση εσόδων κατά 1,3-1,7 δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους, εάν οι διατάξεις ενεργοποιούνταν την 1η Οκτωβρίου.

Η διάταξη η οποία σχεδιάζεται θα προβλέπει ότι από αυτόν τον λογαριασμό, με πάγια εντολή, θα πληρώνονται κατά προτεραιότητα οι οφειλές προς την εφορία (ΦΠΑ, φόρος μισθωτών υπηρεσιών, ρυθμίσεις δόσεων), τα ασφαλιστικά ταμεία, οι λογαριασμοί ΔΕΚΟ, οι μισθοί των εργαζομένων και οι προμηθευτές. Μέχρι εδώ, οι δανειστές δεν θα είχαν καμία αντίρρηση.

Το επιτελείο του Τρύφωνα Αλεξιάδη όμως, υποστηρίζει την πρόταση της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, ο λογαριασμός αυτός να είναι ακατάσχετος για παλαιές ληξιπρόθεσμες οφειλές σε ποσοστό 80%.

Με λίγα λόγια, αν μια επιχείρηση έχει ληξιπρόθεσμα χρέη 300.000 ευρώ έως την ενεργοποίηση του λογαριασμού, η εφορία και τα ασφαλιστικά δεν θα μπορούν να κάνουν κατάσχεση σε αυτόν τον λογαριασμό, παρά μόνο στο 20% του μηνιαίου υπολοίπου. Πρακτικά, μέσω κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών οι παλαιές οφειλές θα μείνουν ανείσπρακτες. Οι νέες υποχρεώσεις όμως θα εξυπηρετούνται χωρίς ανάγκη κατάσχεσης και τα ταμεία θα γεμίζουν.

«Υπάρχουν και άλλα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης» είναι ο αντίλογος κυβερνητικής πηγής στο ερώτημα εάν πρόκειται για μια μορφή αμνηστίας επί των παλαιών χρεών. Προσθέτει δε ότι από τα 90 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων μόνο προς την εφορία οφειλών είναι ζήτημα αν τα 15-20 δισ. ευρώ είναι εισπράξιμα

Ανάλογη γραμμή επικρατεί και αναφορικά με την οικειοθελή αποκάλυψη αδήλωτων κεφαλαίων. Το υπουργείο Οικονομικών ψάχνει έσοδα, ξορκίζοντας κόφτες και το ενδεχόμενο οι δανειστές να ζητήσουν στο άμεσο μέλλον κι άλλα μέτρα. Το νομοσχέδιο για τα αδήλωτα κεφάλαια εκτιμάται, στο οικονομικό επιτελείο, ότι μπορεί να φέρει φρέσκο και πολύ χρήμα.

Τα ασφαλιστικά Ταμεία

Μια ακόμα παράμετρος για την κυβέρνηση αποτελεί και το ασφαλιστικό. Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας αναζητεί εναγωνίως τρόπους αναβίωσης της ρύθμισης των 100 δόσεων, χωρίς να προσκρούει στις αντιδράσεις των δανειστών.

Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας γίνεται καθημερινά αποδέκτης αιτημάτων για εφαρμογή ενός νέου διακανονισμού, με κεντρικό άξονα το πάγωμα των ληξιπρόθεσμων οφειλών για τουλάχιστον 2 χρόνια, και την καταβολή ασφαλιστικής ενημερότητας μόνο με την συνεχή και αδιάλειπτη πληρωμή των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών. Επικαλούνται δε, το παρελθόν, όταν μια αντίστοιχη ρύθμιση που προέβλεπε την καταβολή των τρεχουσών μηνιαίων εισφορών και ενός ιδιαίτερα μικρού τμήματος έναντι των ληξιπρόθεσμων οφειλών, είχε σημαντικά αποτελέσματα στην αύξηση της εισπραξιμότητας των Ταμείων. Πρόκειται βέβαια για την ίδια ρύθμιση που μετά από την έντονη αντίδραση των εκπροσώπων των δανειστών έληξε άδοξα, καθώς θεωρήθηκε ότι πριμοδοτεί τους κακοπληρωτές και στρεβλώνει τον ανταγωνισμό.