Το project του Turkish Stream και τα εμπόδια

Χαραμάδα για επανένταξη του αγωγού φυσικού αερίου (Turkish Stream) στα κοινά τουρκο-ρωσικά σχέδια, άνοιξε μετά τη συνάντηση των αρχηγών των δύο κρατών.

Οι επίσημες αναφορές και δηλώσεις στο συγκεκριμένο σχέδιο ήταν ιδιαίτερα φειδωλές. Εκατέρωθεν προβλήθηκε η διάθεση για έναρξη διαπραγματεύσεων προκειμένου να ξεκινήσει η υλοποίηση του σχεδίου, και μάλιστα σύντομα, χωρίς όμως άλλες λεπτομέρειες.

Ως γνωστόν το σχέδιο πάγωσε μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από Σύριους τουρκικής καταγωγής αντάρτες, οι οποίοι επιπλέον σκότωσαν και τον ένα πιλότο.

Για το συγκεκριμένο έργο υπάρχει και ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς ο σχεδιασμός του ρωσο-τουρκικού αγωγού, προβλέπει αυτός να φθάσει μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Στη συνέχεια δε να προεκταθεί σε έδαφος κρατών μελών της ΕΕ ώστε να τροφοδοτεί ευρωπαίους πελάτες της Γκαζπρόμ. Έτσι από τα πράγματα εμπλέκεται και η Ελλάδα, με τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να διεκδικεί διέλευση του ρωσο-τουρκικού αγωγού φυσικού αερίου από την Ελλάδα, με κατάληξη στην Ιταλία.

Αντίστοιχο ρόλο είναι γνωστό ότι διεκδικεί και η Βουλγαρία, με τον Βούλγαρο Πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ και τη βουλγαρική διπλωματία να αναπτύσσουν έντονη κινητικότητα. Μην ξεχνάμε τα μεγαλεπήβολα έως ανοησίας σχέδια Λαφαζάνη για μικτό ελληνο-ρωσικό επιχειρηματικό σχήμα για υλοποίηση του αγωγού επί ελληνικού εδάφους, έναντι του οποίου (ο Λαφαζάνης διαφήμιζε) ότι η Ρωσία θα «δώσει» στην Ελλάδα 5 δισ. δολάρια (ή ευρώ, λίγη σημασία έχει).

Έτσι, αν και εφόσον ευοδωθούν οι ρωσο-τουρκικοί σχεδιασμοί, δηλαδή στην πραγματικότητα:

· «τα βρουν» οι δύο χώρες για τους όρους διέλευσης του ρωσικού αερίου από την Τουρκία (τέλη διέλευσης, τιμή που θα αγοράζει το αέριο η Τουρκία κλπ)

· αντιμετωπιστούν επιτυχώς οι πιέσεις των ΗΠΑ για αποφυγή περαιτέρω εξάρτησης της ΕΕ από το ρωσικό αέριο με παράκαμψη της Ουκρανίας

· πεισθεί η Γκαζπρόμ να ακολουθήσει τους κοινοτικούς κανόνες (οδηγίες τρίτου ενεργειακού πακέτου) για τη δραστηριότητα της στην εμπορία και μεταφορά αερίου σε κοινοτικές χώρες

τότε είναι δυνατό να πει κανείς ότι η Ελλάδα έχει κάποιο προβάδισμα για την επιλογή της διαδρομής του ρωσο-τουρκικού αγωγού μέσω Ελλάδας και Ιταλίας προς Κεντρική Ευρώπη.

Ο λόγος είναι ότι η ρωσική Γκαζπρόμ με τη ΔΕΠΑ και την ιταλική Edison (θυγατρική της κρατικής γαλλικής EdF) έχουν υπογράψει το Μάρτιο μνημόνιο συνεργασίας για την προώθηση του ρωσικού αερίου στην Κ. Ευρώπη, ενδεχομένως και με αξιοποίηση του υποθαλάσσιου αγωγού IGI (Ακτές Θεσπρωτίας-υποθαλασσίως Αδριατική-ακτές Ιταλίας) τον οποίο σχεδιάζουν ΔΕΠΑ και Edison.

Aρκεί βέβαια, το MOU αυτό να μην είναι απλώς "ένα χαρτί" στο παιχνίδι της Γκαζπρόμ με τους Ευρωπαίους συνεταίρους –πελάτες της όπως η γαλλική EdF, ώστε να πετύχει τον αντικειμενικό του σκοπό που δεν είναι άλλος από την παράκαμψη της Ουκρανίας ως χώρας τράνζιτ για το ρωσικό αέριο, με τον αγωγό Nord Stream II.