Η Eurostat, οι παραχωρήσεις και ο «μπούσουλας» από Βέλγιο

Οσοι πήραν αψήφιστα την πρόσφατη αποκάλυψη του Euro2day.gr για τη δημοσιονομική βόμβα που απειλεί τη χώρα, αν η Eurostat αποφασίσει να εντάξει σε χρέος και έλλειμμα τις συμβάσεις παραχώρησης των οδικών αξόνων ή εκείνες που σχεδιάζονται (όπως το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου), πρέπει να κοιτάξουν προς το Βέλγιο.

Η βελγική κυβέρνηση ανακοίνωσε προχθές πως ακυρώνει τον διαγωνισμό για γραμμή τραμ στη Λιέγη με ΣΔΙΤ, για τον οποίο μάλιστα είχε επιλεγεί ανάδοχος, επειδή απέτυχε (τρεις φορές!) να πείσει τη Eurostat να μη συμπεριλάβει τη σχετική δαπάνη στο δημόσιο χρέος.

Δηλαδή η κυβέρνηση του Βελγίου προτίμησε να πληρώσει πιθανώς αποζημιώσεις στον ανάδοχο παρά να πάει κόντρα στη Eurostat για τα 385 εκατ. ευρώ που θα κόστιζε το έργο!

Η απόφαση αποτέλεσε έκπληξη για τον προτιμητέο ανάδοχο του έργου, την κοινοπραξία MobiLiege στην οποία συμμετείχαν οι Alstom Transport, BAM PPPPGSM Infrastructure Co-operative, TDPartners και SRIW Environment.

Στη χρηματοδότηση θα συμμετείχαν οι Credit Agricole, Deka Bank, DZ Bank και UniCredit.

Πώς μεταφράζουν όσοι παρακολουθούν τα μεγάλα έργα την υπόθεση του τραμ της Λιέγης;

Πως αν η ελληνική κυβέρνηση δεν αλλάξει τους όρους για το αεροδρόμιο στο Καστέλι (ώστε να καλύπτει τις απαιτήσεις της Eurostat), μπορεί το δημόσιο να βρεθεί στην ίδια θέση. Να αποζημιώνει τον προτιμητέο ανάδοχο επειδή θα ανακαλύψει με καθυστέρηση πως το κόστος του έργου θα επιβαρύνει χρέος και έλλειμμα. 

Οπως είχε γράψει προ ημερών το Euro2day.gr, η τελική απόφαση της Eurostat για το αν θα συμπεριληφθούν τελικά στο δημόσιο χρέος και στο έλλειμμα τα δισεκατομμύρια που έχουν δαπανηθεί ή θα δαπανηθούν για τους οδικούς άξονες που κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης, είναι θέμα εβδομάδων. Αντίστοιχη απόφαση θα ληφθεί και για τα έργα με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).

Μάλιστα, την προηγούμενη εβδομάδα, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (με τη συμμετοχή στελεχών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Γενικού Λογιστηρίου, της Τράπεζας της Ελλάδος και των υπουργείων Υποδομών και Οικονομίας) η δεύτερη συνάντηση για το θέμα, τα στελέχη της Eurostat άκουσαν με έκπληξη τους διευθυντές του υπουργείου Υποδομών να υποστηρίζουν πως δεν γνωρίζουν το τελικό κόστος των πέντε οδικών έργων (μαζί με απαλλοτριώσεις, αποζημιώσεις προς εργολήπτες κ.λπ.).

Ούτως ή άλλως, βρίσκεται σε εξέλιξη συζήτηση για νέα αναμόρφωση των συμβάσεων παραχώρησης, με τους κατασκευαστικούς ομίλους να διεκδικούν πρόσθετες αποζημιώσεις για τις καθυστερήσεις σε απαλλοτριώσεις κ.λπ.

Η Eurostat θεωρεί πως για να μην μπει στον "ισολογισμό" της κυβέρνησης ένα έργo με σύμβαση παραχώρησης ή σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), πρέπει ο ιδιώτης να αναλαμβάνει όλα τα ρίσκα και το δημόσιο να έχει πολύ μικρή συμμετοχή. Μέχρι σήμερα, οι δαπάνες για τα έργα παραχώρησης στην Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνονται σε χρέος και έλλειμμα. Τι θα συμβεί, όμως, αν οι πολιτικές πιέσεις που ασκούνται τις τελευταίες ημέρες δεν αποδώσουν και η χώρα μας χρειαστεί να βάλει στον "ισολογισμό" τις σχετικές δαπάνες;

Πρώτον, ακόμα και ο τραπεζικός δανεισμός των ιδιωτών για ένα έργο με σύμβαση παραχώρησης (π.χ. το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου, που θα κοστίσει περί το ένα δισ. ευρώ) θα προσμετράται στο δημόσιο χρέος!

Δεύτερον, αν το κόστος κατασκευής είναι π.χ. 300 εκατ. ευρώ ετησίως για την επόμενη τριετία, τότε αυτές οι κατασκευαστικές δαπάνες θα θεωρούνται κρατικές δαπάνες και θα υπολογίζονται στο έλλειμμα! Αντίστοιχα, οι δαπάνες της προσεχούς διετίας για τους οδικούς άξονες θα επιβαρύνουν το ελληνικό δημόσιο.