Η κομματική πειθαρχία προβληματίζει τις Βρυξέλλες

Η κομματική πειθαρχία των βουλευτών των φιλομνημονιακών κομμάτων είναι η κυρίαρχη ανησυχία των δανειστών, που θεωρούν ότι τα δύσκολα έρχονται όχι με τη δέσμη μέτρων που θα παρουσιαστεί στην ελληνική Βουλή προς ψήφιση τον Οκτώβριο-Νοέμβριο και είναι λίγο-πολύ γνωστά, αλλά με αυτή που αναμένουν να έρθει από τον Μάρτιο.

Υψηλόβαθμα στελέχη των Βρυξελλών, του Eurogroup και του Λουξεμβούργου, με τα οποία μίλησε το Euro2day.gr, ρωτούσαν διαρκώς για τις λίστες των υποψηφίων που πλαισιώνουν τα κόμματα καθώς κάποια από αυτά περιλαμβάνουν υποψηφίους που δεν έχουν πολιτική πείρα, αλλά και άλλους που πιθανολογούν ότι ενδέχεται να διαφοροποιηθούν για να προστατεύσουν συμφέροντα της εκλογικής τους περιφέρειας.

«Μπορεί οι πολιτικοί αρχηγοί να έχουν δεσμευθεί ότι θα τηρήσουν τα συμφωνηθέντα, όμως τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων έχουν δείξει έλλειψη κομματικής πειθαρχίας στα δύο μεγάλα κόμματα», ανέφερε πηγή των Βρυξελλών που προσέθεσε ότι προβληματισμός υπάρχει και για το Ποτάμι που συγκροτεί ψηφοδέλτιο με πρόσωπα χωρίς πολιτική εμπειρία (αθλητές κ.τλ.).

Στέλεχος του Eurogroup που υποστήριξε τη γερμανική ιδέα να αποσυνδεθεί η πρώτη αξιολόγηση από τη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους ανέφερε ότι -παρά τις εκτιμήσεις της ελληνικής πλευράς ότι η ύφεση θα είναι ηπιότερη φέτος και η ανάπτυξη θα επανέλθει το δεύτερο εξάμηνο του 2016- η πλειοψηφία των υπουργών Οικονομικών αλλά και των τεχνοκρατών της Quadriga είναι πιο επιφυλακτική.

Γι' αυτούς, ένας πιθανός εκτροχιασμός του προϋπολογισμού του 2015, που λογιστικά θα «κλείσει» στο τέλος Φεβρουαρίου του 2016, ενδέχεται να φέρει νέα δημοσιονομικά μέτρα για να καλυφθεί το κενό, τα οποία θα περάσουν στους προϋπολογισμούς του 2016 και του 2017. Πιθανά νέα μέτρα -που δεν υπαγορεύονται αυτή τη στιγμή από το μνημόνιο που έχει περάσει από τη Βουλή- θα κάνουν την εμφάνισή τους τον Μάρτιο, τεστάροντας έτσι τη συνοχή των κομμάτων και την ανθεκτικότητα της όποιας νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Συνεπώς, παρά τη βούληση των αρχηγών, η βούληση των βουλευτών παραμένει για τους δανειστές ως ο «άγνωστος Χ».

Οι διαρροές για κυβέρνηση ευρύτερης συναίνεσης και η ομιλία Γιούνκερ

Μπαράζ δημοσιευμάτων αναφέρουν ότι οι δανειστές θα ήθελαν μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας με όσο περισσότερα φιλομνημονιακά κόμματα γίνεται. Όμως, από τις συνομιλίες μας με τους αξιωματούχους προκύπτει ότι αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η κομματική πειθαρχία, σε περίπτωση που πιθανά νέα μέτρα «αγγίξουν» και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, κάτι που φέρνει στην επιφάνεια το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Επισήμως βεβαίως, οι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι αφού το μνημόνιο πέρασε με το 80% των κοινοβουλευτικών ψήφων, θεωρητικά δεν πρέπει να υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.

Όσο για τις διαρροές ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ υποστηρίζει την επανεκλογή του Αλέξη Τσίπρα, αυτές δεν επιβεβαιώνονται.

Αποκλειστικές πληροφορίες του Euro2day.gr αναφέρουν ότι ο κ. Γιούνκερ, μετά τον θάνατο της μητέρας του πριν από δέκα μέρες και τη σοβαρή ασθένεια του πατέρα του, δεν έχει καθόλου στο ραντάρ του τις ζυμώσεις για τις ελληνικές εκλογές.

Άλλωστε στην ομιλία του (State of the Union) στο Στρασβούργο πριν δύο εβδομάδες, εκτόξευσε σαφείς αιχμές και κράτησε σκληρή γραμμή για την επόμενη μέρα των εκλογών, ενώ στη δευτερολογία του επιτέθηκε κατά του κ. Τσίπρα.

Όπως γνωρίζει το Euro2day.gr, αυτά που ήταν γραμμένα στην ομιλία του προέδρου της Κομισιόν για την Ελλάδα ήταν σαφώς ηπιότερα από αυτά που διάλεξε να πει στο τέλος. Ο κ. Γιούνκερ λοιπόν ξέφυγε από το κείμενο και ανέβασε τους τόνους προκαλώντας έκπληξη ακόμα και στους ίδιους του τους συνεργάτες, καθώς η γενική γραμμή ήταν να μην παρέμβει κανείς με βολές και «υποδείξεις» προς τους Έλληνες ψηφοφόρους πριν τις εκλογές.

Για τους καλά γνωρίζοντες, οι τόνοι ανέβηκαν μετά από «επιρροή» από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και δη από τους Winfred Webber, Joseph Daul ακόμα και -υπογείως- από τον ευρωσοσιαλιστή πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, που επανειλημμένως έχουμε γράψει ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες μιλούσε υπέρ της αποδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ καθώς, κατά την άποψή του, η σαρωτική νίκη Τσίπρα θα είχε μεσοπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για τους χριστιανοδημοκράτες του ΕΛΚ αλλά και για τους ευρωσοσιαλιστές.

Αρκετοί αξιωματούχοι σχολίασαν αρνητικά την παρέμβαση Γιούνκερ, χαρακτηρίζοντάς την «άτοπη», καθώς ο κ. Γιούνκερ δεν ανήκει πλέον στο ΕΛΚ. Όμως, η κόντρα που αναμένεται να ξεσπάσει μεταξύ της Κομισιόν και μιας ισχυρής ομάδας αξιωματούχων της ΕΕ που ετοιμάζονται να ζητήσουν το πριόνισμα των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την υποβάθμιση του κ. Γιούνκερ από έναν ισχυρό πολιτικό άνδρα με τη δυνατότητα παρέμβασης (όπως οι πρωτοβουλίες που είχε πάρει για την Ελλάδα κρυφά από το Eurogroup) σε έναν απλό επικεφαλής-διεκπεραιωτή μιας δημόσιας υπηρεσίας, κάνουν τον κ. Γιούνκερ να αναζητεί ευρύτερες συμμαχίες.

Το κάδρο της κόντρας είναι σαφώς μεγαλύτερο και αφορά πολλά θέματα, όμως αυτό αναμένεται να έχει επιπτώσεις και στη σχέση μεταξύ της Κομισιόν με τη νέα ελληνική κυβέρνηση.

Η «επίθεση» λοιπόν στον Αλέξη Τσίπρα δεν αφορούσε τον ίδιο προσωπικά αλλά αποτελεί μέρος της ευρύτερης αναπροσαρμογής του προέδρου της Κομισιόν στον τρόπο που θα χειρίζεται μελλοντικά προβλήματα.

Βεβαίως οι σχέσεις Γιούνκερ-Τσίπρα έχουν περίπου αποκατασταθεί (όχι πλήρως, ακόμα τουλάχιστον) και όσοι γνωρίζουν τον πρόεδρο της Κομισιόν αναγνωρίζουν ότι «συγχωρεί» εύκολα (δεν ξεχνάει όμως), αλλά η υπόγεια κόντρα που έχει ξεσπάσει για τον ρόλο της Κομισιόν αναμένεται να φέρει και ανακατατάξεις για τον τρόπο που ο κ. Γιούνκερ θα «χειρίζεται» πλέον τα ελληνικά θέματα.