Το ελληνικό ελαιόλαδο πιο ανταγωνιστικό από ποτέ

Οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί έχουν μία σπάνια ευκαιρία να πάρουν ένα μερίδιο της αγοράς από την Ισπανία και την Ιταλία, πρώτη και δεύτερη ελαιοπαραγωγό χώρα στον κόσμο. Οι άσχημες καιρικές συνθήκες, μία σπάνια ασθένεια στα δέντρα, καθώς και ο δάκος, έχουν πλήξει την παραγωγή των δύο χωρών.

Περίπου το 10% των 10 εκατομμυρίων δέντρων στην Πούλια της Ιταλίας έχει πληγεί από μία ασθένεια που έχει ονομαστεί «Έμπολα της ελιάς». Οι ελαιοπαραγωγοί της χώρας αντιμετωπίζουν μία ακόμη κακή σεζόν, ενώ έχουν ήδη δει μία πτώση της τάξης του 34% στην παραγωγή τους, την περίοδο 2014-2015. Ταυτόχρονα, η παραγωγή στην Ισπανία μειώθηκε παραπάνω από το μισό την ίδια περίοδο και αναμένεται να παραμείνει στα ίδια επίπεδα λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας.

Η παραγωγή της Ελλάδας παραπάνω από διπλασιάστηκε την περασμένη σεζόν, σε 300.000 τόνους, ενώ η τοπική βιομηχανία ευελπιστεί να αγγίξει τα ίδια επίπεδα και την περίοδο που έρχεται. Εξαιτίας των δυσχερειών που αντιμετωπίζουν οι Ιταλοί και Ισπανοί ελαιοπαραγωγοί, το ελληνικό ελαιόλαδο είναι πιο ανταγωνιστικό από ποτέ, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην τιμή του. Σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου, η οποία δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο, ενώ οι τιμές χονδρικής του ιταλικού και ισπανικού λαδιού σημείωσαν φέτος άνοδο 114% και 84% αντίστοιχα, το ελληνικό ελαιόλαδο ανέβηκε μόλις κατά 24%, σε 3,09 ευρώ το κιλό, σύμφωνα με το Bloomberg.

Το πλεονέκτημα της τιμής βοηθά τους μικρούς και μεσαίους ελαιοπαραγωγούς, οι οποίοι αποτελούν και την πλειοψηφία της ελληνικής βιομηχανίας ελαιόλαδου, να βρουν νέες αγορές. Βάσει των εκθέσεων του Συμβουλίου, οι ελληνικές εξαγωγές στις ΗΠΑ, τον μεγαλύτερο καταναλωτή του προϊόντος στον κόσμο, αυξήθηκαν κατά 28% από τον Οκτώβριο του 2014 μέχρι τον περασμένο Ιούνιο. Αντίθετα, οι εξαγωγές της Ισπανίας και της Ιταλίας έπεσαν περισσότερο από 50%.

Η Ελλάδα μετρά περισσότερους από 520.000 ελαιοκαλλιεργητές, η πλειοψηφία των οποίων βασίζονται σε παραδοσιακές μεθόδους, με αποτέλεσμα τα 4/5 του ελληνικού λαδιού να περιγράφεται ως υψηλής ποιότητας -έξτρα παρθένο, τη στιγμή που μόλις τα 2/3 της παραγωγής της Ιταλίας και το 1/3 της Ισπανίας φέρει αυτή την ονομασία.