Goldman Sachs: Εως 20 δισ. οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει βιώσει μια σημαντική αποδυνάμωση στη ρευστότητά του και θα αντιμετωπίσει μια ταχεία επιδείνωση της ποιότητας ενεργητικού του, εξηγεί η Goldman Sachs.

Η ανακεφαλαιοποίηση που μπορεί να χρειαστεί θα είναι της τάξεως των 7-20 δισ. ευρώ, με το μέσο ποσό να εκτιμάται στα 13 δισ. ευρώ. Το ευρύ φάσμα στο ποσό που υπολογίζει η Goldman Sachs εξηγείται από την αβεβαιότητα που επικρατεί.

Οι παραδοχές για να προκύψουν τα παραπάνω μεγέθη βασίζονται στα εξής:

• Στο βασικό της σενάριο η αμερικανική τράπεζα υποθέτει ότι η επιλεξιμότητα των υφιστάμενων πιστώσεων του αναβαλλόμενου φόρου (DTC), που είναι περίπου 13 δισ. δεν θα αμφισβητηθεί. Για να υπολογιστούν οι κεφαλαιακές ανάγκες σε αυτό το σενάριο, η Goldman Sachs θέτει ως όριο το μίνιμουμ του δείκτη των βασικών εποπτικών κεφαλαίων CET1 στο 10% όταν βάσει των πρόσφατων αλλά και των προηγούμενων stress test ήταν το 8%.

• Οι απώλειες δανείων στα 23 δισ. ευρώ με το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων έως 45%, σε παρόμοια επίπεδα με την Κύπρο (για την τριετία έως και το 2018). Αύξηση των NPLs στο 60% -70%, 7% αύξηση κατά μέσο όρο μεταξύ των τραπεζών και σε ποσοστό ως και 85% -90% για τα χαρτοφυλάκια καταναλωτικής πίστης.

• Η ζημιά σε τίτλους και επενδύσεις θα είναι σχετικά μέτρια. Τα ελληνικά ομόλογα είναι μικρό μέρος της έκθεσης των ελληνικών τραπεζών στα 13 δισ. ευρώ σε σύγκριση με 38 δισ. ομόλογα EFSF. Κατά συνέπεια, η ανάλυσή τους περιλαμβάνει μια μέτρια αναπροσαρμογή της αξίας του χαρτοφυλακίου περίπου 1-2 δισ. ευρώ κυρίως στα ελληνικά ομόλογα.

• Η αναβαλλόμενη φορολογία μπορεί να είναι ευάλωτη. Οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν περίπου 13 δισ. ευρώ ή το 55% των βασικών εποπτικών κεφαλαίων CET1 κεφαλαίου (fully loaded). Μια αναθεώρηση στο υφιστάμενο δίκαιο μπορεί να εξεταστεί ως ενδεχόμενο, ιδίως επειδή οι προοπτικές για την κερδοφορία του κλάδου έχουν αλλάξει σημαντικά από τότε που εισήχθη το σύστημα το 2014.

• Μειωμένη κερδοφορία. Τα προ προβλέψεων κέρδη των τραπεζών τα οποία προσφέρουν ένα κρίσιμο «μαξιλαράκι» έναντι των ζημιών από τα δάνεια, είναι πιθανό να βρεθούν υπό πίεση στο σημερινό περιβάλλον. Σύμφωνα με το υφιστάμενο πλαίσιο περιλαμβάνεται το κέρδος της τριετίας ως μαξιλάρι στις κεφαλαιακές ελλείψεις για την προσομοίωση των κεφαλαιακών αναγκών. Η Goldman Sachs το υπολογίζει σε 8 δισ. κεφαλαίου και είναι 36% μειωμένο έναντι των εκτιμήσεων της στο α΄τρίμηνο του 2015.

• Η ικανότητα να αναλάβουν νέες δράσεις είναι περιορισμένη. Η ικανότητα των ελληνικών τραπεζών να εκτελέσουν δράσεις κεφαλαίου στο τρέχον αβέβαιο περιβάλλον εμφανίζεται μικρή. Η δυναμική για περαιτέρω αναδιάρθρωση και συγχωνεύσεις περιορίζεται λόγω της ενοποίησης τομέα από 15 σε 4 τράπεζες τα τελευταία χρόνια. Η Goldman Sachs εκτιμάει μόνο 2 δισ. ευρώ μείωση του ενεργητικού σταθμισμένο με τον κίνδυνο. Επίσης δεν περιλαμβάνει άλλα μέτρα κεφαλαίων, ακόμη και αν αναγράφεται στα επιχειρησιακά σχέδια επιχείρηση των τραπεζών που έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όπως π.χ. πώληση των μονάδων εξωτερικού.

• Η πιθανότητα του Bail-in περιορίζεται. Η δυναμική για τη δημιουργία ιδίων κεφαλαίων μέσω ενός bail-in από τους ιδιώτες επενδυτές εμφανίζεται περιορισμένη. Η Goldman Sachs εκτιμάει ότι τα ποσά των senior unsecured ομολογιούχων είναι στα 3 δισ. ευρώ και του χρέους με μειωμένες εξασφαλίσεις στο 1 δισ. ευρώ, εξαιρουμένων των εκδόσεων από τις ξένες μονάδες τους. Η μέση κατοχή των κοινών μετοχών κατά 58% από το κράτος, ισοδυναμεί με 15,5 δισ. ευρώ στις τέσσερις τράπεζες και προνομιούχες μετοχές 2,3 δισ. ευρώ.