Η ρήξη με την Ελλάδα απειλεί τη δημοκρατία και την Ευρώπη

Υπέρ της Ελλάδας τάσσονται με επιστολή τους προς τους Financial Times, 26 οικονομολόγοι διεθνούς κύρους.

Τονίζουν πως είναι λάθος να ζητά κανείς από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που έχει αποδεδειγμένα αποτύχει

To κείμενο της επιστολής

Κύριε,

Το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και πιστωτικών θεσμών, διαπραγματεύσεις οι οποίες τώρα βρίσκονται κοντά στην κορύφωσή τους.

Για να αποφευχθεί η αποτυχία θα πρέπει να γίνουν υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Από την Ε.Ε., ανεκτικότητα και χρήματα για να προωθηθούν δομικές μεταρρυθμίσεις κι οικονομική ανάκαμψη και για να διατηρηθεί η ακεραιότητα της Ευρωζώνης. Από την Ελλάδα, αξιόπιστη δέσμευση που θα δείξει ότι, ενώ είναι εναντίον της λιτότητας, είναι υπέρ της μεταρρύθμισης κι ότι θέλει να παίξει έναν θετικό ρόλο στην Ε.Ε.

Σε ένα γράμμα FT τον Ιανουάριο πολλοί από εμάς είπαν: «Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να διαχωρίσουμε τη λιτότητα από τις μεταρρυθμίσεις. Το να καταδικάζει κανείς τη λιτότητα δεν σημαίνει να είναι κανείς κατά των μεταρρυθμίσεων».

Μετά από έξι μήνες, βλέπουμε με απογοήτευση ότι η λιτότητα υπονομεύει κεντρικές μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, για τις οποίες οι ηγέτες της Ε.Ε. θα έπρεπε σίγουρα να συνεργάζονται με την ελληνική κυβέρνηση: ειδικά στο θέμα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Η λιτότητα μειώνει δραστικά τα έσοδα από τη φορολογική μεταρρύθμιση και περιορίζει τα περιθώρια αλλαγών, ώστε η δημόσια διοίκηση να γίνει περισσότερο υπεύθυνη και κοινωνικά αποτελεσματική. Και οι διαρκείς υποχωρήσεις που η κυβέρνηση αναγκάζεται να κάνει σημαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατρέχει τον κίνδυνο να χάσει την πολιτική του στήριξη και την ικανότητα να φέρει σε πέρας ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Είναι λάθος να ζητά κανείς από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που έχει αποδεδειγμένα αποτύχει, έχει απορριφθεί από τους Έλληνες ψηφοφόρους και το οποίο ένας μεγάλος αριθμός οικονομολόγων (ημών συμπεριλαμβανομένων) πιστεύει ότι ήταν εσφαλμένο από την αρχή.

Είναι ξεκάθαρο ότι μία αναθεωρημένη, πιο μακροπρόθεσμη συμφωνία με τους θεσμούς των πιστωτών είναι απαραίτητη: διαφορετικά η χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη, εκθέτοντας σε μεγάλους κινδύνους τις οικονομίες στην Ευρώπη και στον κόσμο, αλλά ακόμα και το ίδιο το ευρωπαϊκό εγχείρημα, το οποίο η ευρωζώνη υποτίθεται θα έπρεπε να ισχυροποιήσει.

Θέστε αντίθετα ως στόχο την εσπευσμένη επίτευξη ενός θετικού προγράμματος ανάκαμψης για την Ελλάδα (και για την Ε.Ε. ως σύνολο) χρησιμοποιώντας την τεράστια χρηματοπιστωτική ισχύ της ευρωζώνης στην προώθηση επενδύσεων. Έτσι, θα διασώζατε τους νέους Ευρωπαίους από τη μαζική ανεργία με μέτρα που θα αυξήσουν την απασχόληση σήμερα και την ανάπτυξη στο μέλλον. Κι αυτό θα μπορούσε τόσο να μεταμορφώσει τις οικονομικές επιδόσεις της Ε.Ε. όσο και να την κάνει και πάλι πηγή υπερηφάνειας για τους ευρωπαίους πολίτες.

Το πώς θα συμπεριφερθείτε στην Ελλάδα θα στείλει ένα μήνυμα σε όλους τους εταίρους της Ευρωζώνης. Όπως και το σχέδιο Marshall, κάντε το ένα μήνυμα ελπίδας και όχι απελπισίας.

Prof Joseph Stiglitz

Columbia University; Nobel Prize winner of Economics

Prof Thomas Piketty

École Normale Supérieure; London School of Economics

Massimo D’Alema

Former prime minister of Italy; president of FEPS (Foundation of European Progressive Studies)

Prof Stephany Griffith-Jones

IPD Columbia University

Prof Mary Kaldor

London School of Economics

Hilary Wainwright

Transnational Institute, Amsterdam

Prof Marcus Miller

Warwick University

Prof John Grahl

Middlesex University, London

Michael Burke

Economists Against Austerity

Prof Panicos Demetriadis

University of Leicester

Prof Trevor Evans

Berlin School of Economics and Law

Prof Jamie Galbraith

Dept of Government, University of Texas

Prof Gustav A Horn

Macroeconomic Policy Institute (IMK)

Prof Andras Inotai

Emeritus and former Director, Institute for World Economics, Budapest

Sir Richard Jolly

Honorary Professor, IDS, Sussex University

Prof Inge Kaul

Adjunct professor, Hertie School of Governance, Berlin

Neil MacKinnon

VTB Capital

Prof Jacques Mazier

University of Paris

Dr Robin Murray

London School of Economics

Prof Jose Antonio Ocampo

Columbia University

Prof Dominique Plihon

University of Paris

Avinash Persaud

Peterson Institute for International Economics

Prof Mario Pianta

University of Urbino

Helmut Reisen

Shifting Wealth Consultancy

Dr Ernst Stetter

Secretary General, FEPS (Foundation fro European Progressive Studies)

Prof Simon Wren-Lewis

Merton College Oxford