Τσίπρας: Είμαστε νέοι, αλλά δεν είμαστε χθεσινοί

Σαφή μηνύματα προς το εσωτερικό του κόμματος είχε η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή. Μίλησε για τη δέσμευση που έχει η κυβέρνηση απέναντι στο λαό αλλά και για την ανάγκη μια έξυπνης τακτικής. «Κάθε απόφαση, κάθε τακτική κίνηση, κάθε δημόσια τοποθέτηση έχει επίδραση», είπε στα στελέχη του κόμματος και ξεκαθάρισε ότι «το κόμμα δεν μπορεί να γίνει και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει ένας μηχανισμός νομής της εξουσίας».

Στάθηκε ιδιαίτερα στην παγίδα, όπως είπε που είχε στηθεί στη νέα κυβέρνηση κατά το πρώτο στάδιο έχοντας στόχο την αριστερή παρένθεση ή να την σύρουν σε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα τύπου Παπαδήμου.

Επανέλαβε ότι δεν θα υπάρξει τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα. Θα χτυπήσουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκή είπε και απαρίθμησε αυτά που ο ίδιος εκτιμά ως κέρδος από την συμφωνία.

Δεν είμαστε χθεσινοί

«Είμαστε δεσμευμένοι στο πρόγραμμά μας αλλά και στις αρχές της αριστεράς», ξεκαθάρισε. «Μπορεί να είμαστε το νέο και η ελπίδα για την αλλαγή αλλά δεν είμαστε και χθεσινοί. Εχουμε σαν παράταξη και κόμμα ιστορία και αγώνες». Δεν θα διαπραγματευτούμε με κανένα τις αρχές μας, ούτε θα δραπετεύσουμε από τις αρχές που έχουμε αναλάβει. 

Η πολιτική μας πάλη έχει αρχές και αξίες αλλά δεν εξαντλείται σε αυτές. Πρέπει όμως να χαράξουμε μια έξυπνη τακτική που παίρνει υπόψη τους διεθνείς συσχετισμούς, τις ανάγκες της χώρας και τις απαιτήσεις και τις αντοχές των εργαζομένων.

Είμαστε μπροστά σε ιστορική πρόκληση. Κάθε απόφαση, κάθε τακτική κίνηση, κάθε δημόσια τοποθέτηση έχει επίδραση στο σήμερα και το αύριο της Ελλάδας. Είναι νέα ευθύνη σε νέα κατάσταση. Μπορούμε να κρατήσουμε στους ώμους μας τη βαριά ευθύνη.

Όπως είπε ο λαός άρχισε να αποκτά αξιοπρέπεια και η λιτότητα μπήκε στο επίκεντρο της συζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο. Είπαμε αλλεπάλληλα «όχι» σε πολύ δύσκολες συνθήκες και μάλιστα ορισμένες φορές υπό πιέσεις που είχαν χαρακτήρα εκβιασμού. Εγιναν σημαντικά βήματα προς τον δεσμευτικό στόχο που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρωθυπουργός έδωσε έμφαση στο ότι το συναίσθημα περηφάνιας του λαού δεν κάνει λάθος και επιτέθηκε στην αντιπολίτευση.

Οι τρεις αλήθειες

Θα υπάρχουν επιθέσεις από κάθε είδους αντιπάλους τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια, σημείωσε και αναφέρθηκε σε τρεις αλήθειες: 

1) Πήγαμε στη μάχη με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα. Μας είχαν στήσει παγίδα οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά. Ηθελαν να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά καλά αναλάβουμε. Είχαν στόχο την «αριστερή παρένθεση». Τα ταμεία ήταν άδεια και οι τράπεζες στο όριο. Τα χαρτιά ήταν σημαδεμένα. Δεν είχαν προβλέψει όμως: α) ότι θα έχουμε ποσοστό κοντά σε αυτοδυναμία β) ότι θα κάνουμε κυβέρνηση σε χρόνο ρεκόρ αφήνοντας έξω τα αγαπημένα τους παιδιά γ) ότι θα έχουμε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη στην διαπραγμάτευση. Αυτά ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς

2) Είχαμε εκτιμήσει επανειλημμένα μια τέτοια εξέλιξη. Η θεωρητική σύλληψη όμως δεν αρκεί. Χρειάζεται κινήσεις και προετοιμασία. Δεν είχαμε άλλο όπλο από την αποφασιστικότητά μας. 

3) Είχαμε σωστά διαβλέψει ότι το ποιο ισχυρό χαρτί θα ήταν η ανησυχία για τη γενικότερη οικονομική και γεωπολιτική αποσταθεροποίηση που θα δημιουργήσει η μη συμφωνία. Αυτή οδήγησε μεγάλες χώρες (Γαλλία, ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.) σε ποιο θετικές θέσεις. Θέσεις και τάσεις που μας επέτρεψαν να ελιχθούμε. Από την άλλη μεριά όμως βρεθήκαμε απέναντι σε ένα άξονα δυνάμεων με πρωτεργάτες τις κυβερνήσεις Ισπανίας και Πορτογαλίας που επιχείρησαν για δικούς τους λόγους να οδηγήσουν την διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού.

Η αριστερή παρένθεση

Ποιο είναι το συμπέρασμα σύμφωνα με τον πρωθυπουργό: Το σχέδιο αυτό στο οποίο εν πολλοίς εκτελεστικό όργανο είναι και ο πρώην πρωθυπουργός είναι να οδηγηθεί η κυβέρνηση σε φθορά, ανατροπή ή άνευ όρων παράδοση πριν καλά καλά αρχίσει να αποδίδει το κυβερνητικό έργο καρπούς και πριν τις εκλογές στην Ισπανία. «Θέλουν να μας οδηγήσουν σε απαράδεκτες υποχωρήσεις και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση. Να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί και μπορέσουν ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας. Με τελικό στόχο είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου. Είτε να μας ανατρέψουν και να τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν. Είτε τέλος, όμως έγινε με τη ΝΔ του Σαμαρά, να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους και να καταφέρουν έτσι στρατηγικό πλήγμα και στην Ελλάδα που αντιστέκεται, και στην Ευρώπη που λέει όχι στη λιτότητα».

Ο πρωθυπουργός μίλησε για μια απίστευτη υπεροψία δύναμης και άγνοια των πραγματικών δεδομένων που αφορούν την Ελλάδα και την Αριστερά από την πλευρά ορισμένων. Αιφνιδιάστηκαν με το «όχι» στο πρώτο Eurogroup και εκνευρίστηκαν με το δεύτερο «όχι». Μετά όμως παρενέβησαν άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, αλλά και ο ελληνικός λαός και έτσι επιτεύχθηκε ο συμβιβασμός που εξασφάλισε την ανάσα που χρειαζόμασταν.

Τι πετύχαμε

Οι βασικοί στόχοι αυτής της διαπραγμάτευσης ήταν ο διαχωρισμός της δανειακής σύμβασης από τα καταστροφικά μνημόνια και μια ενδιάμεση συμφωνία-γέφυρα που θα μας έδινε τόπο και χρόνο για την ουσιαστική διαπραγμάτευση, τόσο για το χρέος, όσο και για ένα συμβόλαιο ανάπτυξης έξω από το βάλτο της λιτότητας.

Πετύχαμε:
* Το τέλος του μνημονίου, τυπικά και ουσιαστικά.

* Οι απαιτήσεις του mail Χαρδούβελη βγήκαν από το τραπέζι.

* Το τέλος της τρόικας.

* Το τέλος των εξωπραγματικών και ανέφικτων πλεονασμάτων, που είναι το άλλο όνομα και η βάση της λιτότητας και

* φυσικά τις ανοιχτές τράπεζες και την ασφάλεια γενικώς του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Το τρίτο μνημόνιο

«Πολλοί έχουν ποντάρει σε τρίτο μνημόνια μέχρι τον Ιούνιο. Θα διαψευστούν για άλλη μια φορά. Αυτό που εμείς θα επιδιώξουμε, και για το οποίο θα προετοιμαστούμε καλά, αξιοποιώντας όλες τις εσωτερικές και διεθνείς δυνατότητες, είναι μια αμοιβαία αποδεχτή συμφωνία με τους εταίρους για την οριστική αποδέσμευση της χώρας από την ασφυκτική και εξευτελιστική επιτροπεία.

Μια συμφωνία που θα καταστήσει κοινωνικά βιώσιμες τις χρηματοδοτικές μας υποχρεώσεις και θα δώσει τη δυνατότητα να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη, στη κανονικότητα, στην κοινωνική συνοχή.

Το κόμμα

Το κόμμα δεν μπορεί να γίνει και δεν πρέπει να γίνει ένας μηχανισμός νομής της εξουσίας, όπως γινόταν στο παρελθόν. Θα σταθεί φυσικά κοντά στην κυβέρνηση, θα τη στηρίξει στις προσπάθειές της μαχητικά, αλλά πάντα κριτικά, όπως αρμόζει σε ένα κόμμα της Αριστεράς. Ταυτόχρονα όμως, κι αυτό είναι το βασικό, θα σταθεί και πρέπει να σταθεί πιο κοντά από όσο ποτέ άλλοτε στο λαό μας που δοκιμάζεται.

Το κόμμα πρέπει να μεταφέρει τις θέσεις της κυβέρνησης στο λαό. Αλλά, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, να μεταφέρει τις θέσεις του λαού στην κυβέρνηση».