Πώς μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο της διαπραγμάτευσης

Σε σκληρή μάχη, με τους δύο αντιπάλους ανυποχώρητους μέχρι και την ύστατη ώρα, εξελίσσεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του προγράμματος. Η χθεσινή σύσκεψη του Αντώνη Σαμαρά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στο Μέγαρο Μαξίμου, παρουσία και του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, ολοκληρώθηκε κι η ελληνική κυβέρνηση δείχνει σταθερή στις θέσεις της ότι δεν συζητά τη μείωση συντάξεων, τις ομαδικές απολύσεις και την αύξηση του ΦΠΑ, ενώ αρνείται το δημοσιονομικό κενό που επικαλούνται οι δανειστές και φέρεται να βρίσκεται στο επίκεντρο της διαφωνίας.

Πεποίθηση στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι τελικά, έστω και λίγο αργότερα του προκαθορισμένου, η τριμερής θα επιστρέψει στην Αθήνα και η διαπραγμάτευση, παρά τις δυσκολίες της, θα ολοκληρωθεί. Μαζί της και η συμφωνία για την επόμενη μέρα, δηλαδή η διάδοχη κατάσταση του μνημονίου στη σημερινή του μορφή, καθώς, όπως διαμηνύουν κυβερνητικά στελέχη, επιδιώκεται λύση-πακέτο που θα περιλαμβάνει τόσο τη συμφωνία για την τελική αξιολόγηση όσο και την προληπτική γραμμή στήριξης. Και μολονότι αυτό θέλουν να ξεκαθαρίσει εντός του Δεκεμβρίου (ακόμα και μετά τις 8 του μήνα στο προγραμματισμένο Eurogroup), δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η συμφωνία να επισφραγιστεί τον Ιανουάριο, χωρίς, όπως λένε, αυτό να συνεπάγεται κάποια αρνητική εξέλιξη για τη χώρα μας.

Το «γάντι» στον ΣΥΡΙΖΑ

Μπροστά σε ένα τέτοιο σενάριο, πάντως, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να βάλει στο... κάδρο της διαπραγμάτευσης και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα φέρεται να είχαν συζητήσει και παλαιότερα ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ωστόσο επιβεβαιώθηκε χθες, και μάλιστα αναμένεται να αποτελέσει «σημαία» στην κυβερνητική ρητορική το επόμενο διάστημα.

«Το παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο, πολύ σκληρό και πολύ συγκεκριμένο και πρέπει να διαμορφώσουμε στο εσωτερικό συνθήκες αρραγούς μετώπου», δήλωσε εξερχόμενος του Μαξίμου ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πετώντας το γάντι στον ΣΥΡΙΖΑ. «Η αντιπολίτευση θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στο επίπεδο ωριμότητας και υπευθυνότητας που απαιτείται», σημείωσε, με εμφανή την πρόθεση να θέσει την Κουμουνδούρου και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα προ των ευθυνών τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως επιμένει στη γραμμή ότι δεν υπογράφει καμία συμφωνία με τους δανειστές και ζητά σταθερά εκλογές. Αναφορικά δε με το ενδεχόμενο συνάντησης Τσίπρα με τους δυο κυβερνητικούς εταίρους ο Πάνος Σκουρλέτης έσπευσε να ξεκαθαρίσει το μεσημέρι της Τετάρτης ότι το κόμμα είναι θετικό σε μια συνάντηση αλλά όχι με τη συμμετοχή Βενιζέλου. «Αν ο πρωθυπουργός αισθάνεται την ανάγκη να καλέσει τον Αλέξη Τσιπρα για να συζητήσουν είμαστε ανοικτοί», είπε θεωρώντας όμως περιττό και αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο μια τριμερή συνάντηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Τσίπρα.

Πάντως, η στάση της τρόικας δεν μπορεί παρά να προβληματίζει ακόμα και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα οποία τα τελευταία 24ωρα εμφανίζονται με μεγαλύτερη δόση... ρεαλισμού σε σχέση με πριν, με χαρακτηριστικές τρεις περιπτώσεις:

α. Του επικεφαλής του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Δραγασάκη (Αθήνα 9.84), που δήλωσε ότι «ενδεχομένως η σκληρή τους στάση (των δανειστών) δεν αφορά μόνο αυτήν την κυβέρνηση. Ίσως θέλουν να δείξουν πώς θα φερθούν και στην επόμενη κυβέρνηση».

β. Του ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη (twitter) ο οποίος πρότεινε συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Αντώνη Σαμαρά και συμφωνία για το χρέος, εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και συγκεκριμένη ημερομηνία των εκλογών.

γ. Του βουλευτή Αλέξη Μητρόπουλου (Βήμα) που δήλωσε χθες ότι «εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είναι ενδεχόμενο να συνεχίσει τη μνημονιακή πολιτική».

«Μαχαίρια» στη συγκυβέρνηση

Την ίδια στιγμή, οι ενδοκυβερνητικές έριδες εξακολουθούν και ταλανίζουν τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, με τελευταία αφορμή τη χθεσινή επίθεση του Άδ. Γεωργιάδη στον μικρότερο κυβερνητικό εταίρο. Και παρόλο που τα δύο κόμματα στη συνέχεια επιχείρησαν να αποκλιμακώσουν την ένταση, θεωρείται δεδομένο ότι όσο πλησιάζει ο χρόνος για την προεδρική εκλογή (άρα πιθανόν και για εθνικές εκλογές), τόσο τα περιστατικά έντασης μεταξύ των εταίρων θα πυκνώνουν. Προφανής ο στόχος, να διαχωρίσουν τις θέσεις τους και να κάνουν διακριτούς τους ρόλους τους γιατί σε μια προεκλογική περίοδο θα είναι και πάλι αντίπαλοι, ψάχνοντας ίσως και μέσα στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων.

Το τοπίο, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό μέτωπο, είναι πολύ θολό και η κυβέρνηση καλείται να κινηθεί σε λεπτές ισορροπίες. Το εάν θα τα καταφέρει δεν μένει παρά να αποδειχθεί...