Τα λάθη που δεν πρέπει να κάνει ο μάνατζερ

Δίνοντας το στίγμα του, ο διακεκριμένος καθηγητής εμφανίστηκε αιρετικός και συνάμα πολύ αναλυτικός όσον αφορά τις αντιλήψεις για τη στρατηγική των επιχειρήσεων. Χρησιμοποιώντας πορίσματα τεκμηριωμένων ακαδημαϊκών μελετών και δεκάδες παραδείγματα επιχειρηματικών πρακτικών από όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, αναφέρθηκε τόσο στα εμπόδια και στα προβλήματα του σύγχρονου management όσο και στους τρόπους αντιμετώπισής τους, σε δύο ξεχωριστές ενότητες.

Σταχυολογώντας τις τοποθετήσεις του σε μια εκδήλωση που διήρκεσε περισσότερο από 6 ώρες, ο κ. Vermeulen εξήγησε πως αντίθετα από τη διαδεδομένη ιδέα των καλών managers ένας κρίσιμος παράγοντας για τους CEOs και τη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσουν εν μέσω μιας περιόδου που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, είναι το γεγονός ότι δεν θα είναι αυτοί που θα επωμιστούν μόνοι τους το βάρος όλης της στρατηγικής σε ό,τι αφορά τις ιδέες και τη λήψη των αποφάσεων.

Σχετικά με τις καθιερωμένες αντιλήψεις στρατηγικής, τόνισε ότι «οι κακές πρακτικές στο management είναι σαν τους ιούς. Αυξάνουν τον πληθυσμό τους, σκοτώνουν και τελικώς επιβιώνουν εις βάρος των ασθενών». Σημείωσε δε ότι πρόκειται για υπεραπλούστευση η ιδέα που υποστηρίζει πως οι αγορές αυτορυθμίζονται και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τη χρηματοοικονομική φούσκα και την επακόλουθη κρίση του 2008 στο παγκόσμιο σύστημα.

Υποστήριξε επίσης πως «η καινοτομία δεν είναι πανάκεια, ιδίως σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον», αμφισβητώντας την καραμέλα της εποχής με στοιχεία από διεθνείς ακαδημαϊκές έρευνες. Αντιθέτως, θεωρεί ότι η καινοτομία αποδίδει καλύτερα όταν αξιοποιηθεί σ' ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον και πρόσθεσε ότι αυτή θα μπορούσε να συνδεθεί με την πλευρά της προσφοράς και όχι απαραίτητα της ζήτησης.

Συνεχίζοντας ωστόσο, υποστήριξε ότι η αλλαγή ως επιχειρηματική κουλτούρα είναι απαραίτητη προκειμένου να ασκεί τις εταιρίες. Χαρακτηριστικά ανάφερε ότι «οι εταιρείες πρέπει να αλλάζουν εσωτερικά, ακόμη κι αν δεν χρειάζεται, μόνο και μόνο για να αλλάξουν».

Αναφερόμενος στις αμυντικές τακτικές εκ μέρους των επιχειρήσεων, σημείωσε ότι οι περικοπές δεν είναι απαραίτητα καλή ιδέα. «Υπάρχει όριο στη μείωση κόστους και δεν αποδίδει πάντοτε. Συχνά χρειάζεται η επένδυση σ' ένα μοντέλο χαμηλότερου κόστους και όχι στη διατήρηση του υφιστάμενου με χαμηλότερες οικονομικές απαιτήσεις», εξήγησε. Σημείωσε ακόμα ότι η τακτική των εταιρειών να υποεπενδύουν στην κρίση και να υπερεπενδύουν στη φάση ανάπτυξης θα έπρεπε να είναι αντίστροφη.

Τέλος, είπε ότι θα έπρεπε να λειτουργεί η αντιγραφή στις επιχειρήσεις και μάλιστα διακλαδικά, κι ανέφερε τη χρήση πρακτικών από άλλους κλάδους σε επιχειρήσεις άλλων τομέων.