«Dirty exit» με σκληρούς όρους θέλουν οι δανειστές

Το σχετικό έγγραφο επισημαίνει ότι περίπου 3 δισ. είναι δεσμευμένα για τις κεφαλαιακές ανάγκες μικρότερων τραπεζών. Η κυβέρνηση ασφαλώς γνωρίζει για την εν λόγω δέσμευση, γι' αυτό έσπευσε ήδη να ενημερώσει τους εταίρους ότι για την ενίσχυση του «μαξιλαριού» μπορούν να διατεθούν τα περίπου 6 δισ. ευρώ που αναμένει το 2015 από τα κέρδη του προγράμματος SΜPs. Σύνολο δηλαδή 14 δισεκατομμύρια ευρώ.

Στις αρχές Οκτωβρίου, οι κεκλεισμένων των θυρών συζητήσεις των εταίρων προσδιόριζαν την αναγκαία προληπτική γραμμή στήριξης για το 2015 στα «τουλάχιστον 15 δισεκατομμύρια ευρώ».

Άλλωστε το Euro2day.gr είχε αποκαλύψει τότε σχετικό απόρρητο έγγραφο όπου ο ΕΣΜ προσδιόριζε τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για την επόμενη διετία συνολικά σε έως 30 δισεκατομμύρια.

Στην παρούσα συγκυρία, η οποία χαρακτηρίζεται από την αβεβαιότητα των γεωπολιτικών εξελίξεων, την αδύναμη ανάκαμψη της ευρωζώνης και τις διαφωνίες εντός της ΕΚΤ για την ποσοτική χαλάρωση, οι εταίροι θεωρούν ότι τα 15 δισ. δεν είναι αρκετά για το 2015 ώστε να δημιουργήσουν μια ζώνη ασφαλείας που θα σπρώξει τις αγορές να δανείσουν τη χώρα μας με ικανοποιητικά επιτόκια.

Επιπλέον φαίνεται πως απορρίπτεται και το ελληνικό αίτημα τα κεφάλαια να ενισχυθούν από τα κέρδη των SMPs, καθώς υπάρχουν σκέψεις για νέο δάνειο, έστω και μικρό, ώστε η Ελλάδα να υπογράψει νέο διετές «συμβόλαιο».

Παράλληλα, στις συζητήσεις που διεξάγονται αυτήν τη στιγμή στις Βρυξέλλες, και ενώ πριν από έναν μήνα οι επιλογές της χώρας μας ήταν μεταξύ δύο προληπτικών γραμμών στήριξης, της PCCL και της ECCL (από την πλευρά των εταίρων καθώς τότε η ελληνική κυβέρνηση προωθούσε δικό της σχέδιο με γραμμή ειδικής φύσεως), τώρα τα πράγματα αλλάζουν.

Υπενθυμίζουμε ότι στους διαλόγους που αποκάλυψε το Euro2day.gr, κανένας εκ των δανειστών, πλην του εκπροσώπου του ESM, δεν έπαιρνε σοβαρά υπόψη τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Υπάρχει όμως η διαχρονική άποψη ότι όποια και να είναι η κυβέρνηση στην Ελλάδα είναι επισφαλές να της δοθεί χώρος για χαλάρωση. Κι αυτό ακόμα μια φορά έσπρωξε τις σκληροπυρηνικές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, αλλά και η Ιταλία, να ζητήσουν την ένταξή της σε διετή γραμμή στήριξης, τη λεγόμενη ECCL+.

Η συγκεκριμένη γραμμή θα είναι ακόμα σκληρότερη από την ECCL και εκτός από το δικαίωμα προληπτικής παρέμβασης για νέα μέτρα θα μπορεί να έχει και attachments όπου θα επιτρέπεται η αυξημένη εποπτεία (enhanced surveillance) η οποία επίσης μπορεί να συμπεριληφθεί σε ένα μικρό δάνειο.

Μέσα στο συγκεκριμένο attachment θα περιλαμβάνεται και ο ενισχυμένος ρόλος του ΔΝΤ καθώς οι εν λόγω χώρες, με την υποστήριξη της ΕΚΤ, επιθυμούν να παραμείνει με κάποιον τρόπο στην εποπτεία και να μην περιορίζεται στην τεχνική υποστήριξη.

Βεβαίως μια τέτοια εξέλιξη κάθε άλλο παρά ευχάριστη είναι για την ελληνική κυβέρνηση, η οποία φαίνεται πως δύσκολα θα πετύχει το... όνειρο της ειδικής γραμμής πίστωσης, καθώς κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπει το καταστατικό του ΕΣΜ.

Η κυβέρνηση έχει, παράλληλα, ήδη αποδεχτεί πολλά από τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές, αφήνοντας ωστόσο ένα σημαντικό κομμάτι του ασφαλιστικού για μετά τις εκλογές.

Οι σκληροπυρηνικές χώρες σπρώχνουν αυτήν τη στιγμή για «καθαρή αξιολόγηση» χωρίς γκρίζα σημεία με τη δικαιολογία ότι δεν θα βοηθούσε στην ομαλή μετάβαση της Ελλάδας στις αγορές για δανεισμό εάν μέρος των μεταρρυθμίσεων έμενε για τον επόμενο χρόνο.

Τώρα το Μαξίμου φαίνεται να ελπίζει ότι μετά το μαστίγιο θα έρθει και το καρότο, δηλαδή η έναρξη των συζητήσεων για την ελάφρυνση του χρέους πριν από τον Φεβρουάριο ώστε να δοθεί η απαραίτητη πολιτική ώθηση εν όψει της διαδικασίας ψηφοφορίας για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Βεβαίως, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, δύσκολα θα επιτευχθεί συμφωνία για το χρέος τον Φεβρουάριο, καθώς αρκετοί σιγοψιθυρίζουν ότι πολλά εξαρτώνται από το εάν η Άγκελα Μέρκελ θα αποφασίσει να εξαντλήσει τη θητεία της στην καγκελαρία ή όχι, όμως προφανώς η έναρξη της συζήτησης κρίνεται αρκετή από τη συγκυβέρνηση για να ενισχυθεί.

Οι κινήσεις Γιούνκερ

Και ενώ σχεδόν όλες οι πλευρές έχουν δείξει τις προθέσεις τους, αυτός που δεν έχει ακόμα ανοίξει τα χαρτιά του είναι ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του Euro2day.gr, η απόφαση να μεταβεί στην Αθήνα ο νέος επίτροπος για οικονομικές υποθέσεις Πιερ Μοσκοβισί έχει ληφθεί και έχει διαβιβαστεί στον Αντώνη Σαμαρά εδώ και εβδομάδες καθώς ο κ. Γιούνκερ θέλει να δείξει ότι η Ελλάδα παραμένει προτεραιότητα.

Οι τηλεφωνικές επαφές Σαμαρά - Γιούνκερ είναι συχνές κι ο πρώτος διατηρεί βάσιμες ελπίδες ότι όταν έρθει η ώρα ο πρόεδρος της Κομισιόν θα γύρει την πλάστιγγα υπέρ της Ελλάδας έστω και λίγο.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Γιούνκερ σχεδιάζει να παραβρίσκεται και σε συνεδριάσεις του Eurogroup τις οποίες ο ίδιος μπορεί να θεωρήσει κρίσιμες. Ως πρόεδρος της Κομισιόν έχει αυτό το δικαίωμα ασχέτως εάν ο προκάτοχος του, Ζοζέ Μπαρόζο, δεν το έπραξε ποτέ.

Και μπορεί οι σκληροπυρηνικές χώρες να διαδίδουν ότι από τη στιγμή που οποιαδήποτε απόφαση για την επόμενη μέρα της Ελλάδος πρέπει να περάσει από τα εθνικά τους κοινοβούλια -συνεπώς πρέπει να είναι κοντά στις δικές τους θέσεις- ο ρόλος της νέας Κομισιόν και οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις του κ. Γιούνκερ με τους περισσότερους αρχηγούς κρατών της Ε.Ε. δεν πρέπει να υποτιμηθούν.

Να υπενθυμίσουμε ότι στα έγραφα του Οκτωβρίου που μελέτησε το Euro2day.gr, η μόνη εκ των συνομιλούντων χώρα που παρείχε καθαρή στήριξη στην Ελλάδα ήταν η Γαλλία και ο επικεφαλής του ΕΣΜ Κλάους Ρέγκλινγκ.

Αρνητική εντύπωση προκαλεί η σκληρότατη - έως επιθετική - στάση της Ιταλίας που επιθυμεί να βάλει τη χώρα μας στο απόσπασμα.

Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης, επιτέθηκε εμμέσως πλην σαφώς στον Ιταλό πρωθυπουργό, λέγοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις που έκανε δεν αποδίδουν...