Νέα καταδίκη Ελλάδας από το Ευρωπαικό Δικαστήριο

Παρά το γεγονός ότι η μη πληρωμή των φόρων από την Ελληνικός Χρυσός είχε θεωρηθεί παράνομη κρατική ενίσχυση η ελληνική πλευρά ουδέποτε ζήτησε την επιστροφή του συγκεκριμένου ποσού, αποφαίνεται η απόφαση.

Η Ελλάδα προσέφυγε κατά της απόφασης της Κομισιόν. Με τη νέα απόφαση η χώρα μας καλείται να συμμορφωθεί άμεσα και να απαιτήσει από την Ελληνικός Χρυσός την πληρωμή φόρου για την συναλλαγή εξαγοράς των μεταλλείων Κασσάνδρας.

Στην καταδικαστική απόφαση αναφέρεται ότι η ελληνική πλευρά παρουσίασε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο έγγραφο με το οποίο ζητεί το φόρο από την Ελληνικός Χρυσός, χωρίς όμως να αναγράφεται συγκεκριμένο ποσό!

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

Στις 23 Φεβρουαρίου 2001 η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση C(2011)1006 με την οποία έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά. Επέβαλε στην Ελλάδα την ανάκτηση των ποσών με τόκο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία της κοινοποιήσεώς της, ήτοι μέχρι τις 23 Ιουνίου 2011.

Επιπλέον, εντός δύο μηνών η Ελλάδα έπρεπε να πληροφορήσει την Επιτροπή σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης. Η Ελλάδα έπρεπε επίσης να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των εθνικών μέτρων που λαμβάνονται για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ανάκτηση της ενίσχυσης.
Τον Απρίλιο του 2011 η Ελλάδα άσκησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής (T-233/11, εκκρεμής).

Το 2012 η Επιτροπή άσκησε την παρούσα προσφυγή λόγω παραβάσεως κράτους μέλους, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεώς της.

Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι μέχρι τις 23/6/2011 η Ελλάδα δεν είχε λάβει κανένα μέτρο εκτέλεσης της αποφάσεως της Επιτροπής και ότι η επίμαχη ενίσχυση, στο σύνολό της, δεν είχε ανακτηθεί. Διαπιστώνει επίσης ότι η αίτηση παρατάσεως κοινοποιήσεως πληροφοριών που υπέβαλε η Ελλάδα δεν περιείχε καμία αιτιολογία βάσει της οποίας η Επιτροπή θα μπορούσε να αποφανθεί.

Το κενό στη νομοθεσία που επικαλείται η Ελλάδα και που αφορά στο γεγονός ότι η υφιστάμενη διαδικασία ανακτήσεως δεν κάλυπτε τις περιπτώσεις χορηγήσεως εκ μέρους του κράτους μέλους ενισχύσεως υπό τη μορφή της πωλήσεως ακινήτων σε τιμή κατώτερη της πραγματικής τους αξίας, δεν στοιχειοθετεί απόλυτη αδυναμία, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου. Εξάλλου, η Ελλάδα δεν ζήτησε από την Επιτροπή να τροποποιήσει την απόφασή της προκειμένου να καταστεί δυνατή η υπέρβαση των δυσχερειών.

Τέλος, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, τα νομοθετικά μέτρα που θεσπίζονται με σκοπό να διασφαλίσουν την εκτέλεση μιας αποφάσεως της Επιτροπής δεν ανταποκρίνονται όταν δεν λαμβάνονται εγκαίρως ή όταν αποδεικνύονται αναποτελεσματικά.

Το ΔΕΕ κρίνει την προσφυγή της Επιτροπής βάσιμη και αποφαίνεται ότι η Ελλάδα παραλείποντας να λάβει, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ την ενίσχυση η οποία χορηγήθηκε στην επιχείρηση αυτή επ’ ευκαιρία της πωλήσεως, από το Ελληνικό Δημόσιο, ακινήτων και κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά με την απόφαση Ε(2011) 1006 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 48/2008 (πρώην NN 61/2008) που εφάρμοσε η Ελλάδα υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 3 της εν λόγω αποφάσεως.

Τι απαντά η "Ελληνικός Χρυσός"

Σχετικά με την καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το ότι δεν ανέκτησε από την "Ελληνικός Χρυσός Α.Ε." παράνομες κρατικές ενισχύσεις από την εταιρεία εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση-απάντηση:

"Η επίσημη κοινοποίηση της οφειλής προς την Ελληνικός Χρυσός έγινε στις 25 Απριλίου 2012. Η εταιρεία μας ανταποκρίθηκε άμεσα με κατάθεση εγγυητικής επιστολής και τμηματική καταβολή της οφειλής, η οποία ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2013. Παράλληλα ανακτήθηκε η κατατεθείσα εγγυητική επιστολή. Το ύψος της οφειλής αφορούσε 21,6 εκ. Ευρώ συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων τόκων.

Η εν λόγω οφειλή τελεί υπό την αίρεση της αναμενόμενης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο οποίο έχει προσφύγει η Εταιρεία"