ΔΝΤ: Δεν ήθελε το ελληνικό πακέτο

H WSJ αποκαλύπτει απόρρητα έγγραφα του ΔΝΤ για το ελληνικό πακέτο του 2010. Οι αντιδράσεις πολλών στο Ταμείο, που έκριναν ότι το πρόγραμμα δεν έβγαινε και βάρυνε υπερβολικά τους Έλληνες. Τα συμφέροντα Λαγκάρντ και Στρος-Καν και η ανάγκη προστασίας της Ε.Ε.

ΔΝΤ: Δεν ήθελε το ελληνικό πακέτο

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμμετείχε στο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας το 2010 παρά τις έντονες εσωτερικές διαφωνίες στους κόλπους του ως προς το εάν το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα λειτουργούσε, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η Wall Street Journal, τα οποία διαψεύδουν τις επίσημες δηλώσεις αξιωματούχων.

Τα νέα στοιχεία αποκαλύπτονται την ώρα που στο Ταμείο εκφράζεται και πάλι διαμάχη για το εάν θα πρέπει να υπάρξει νέα μείωση χρέους της Ελλάδας, με τη συμμετοχή αυτήν τη φορά του επίσημου τομέα. Το ζήτημα έχει προκαλέσει μεγάλη τριβή, καθώς αρκετές ευρωπαϊκές χώρες -και κυρίως η Γερμανία- αντιδρούν και δεν θέλουν να πληρώσουν το τίμημα οι φορολογούμενοι πολίτες τους.

«Το θέμα θα βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας κατά τη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών από όλο τον κόσμο στη σύνοδο του ΔΝΤ αυτήν την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον», αναφέρει το δημοσίευμα της WSJ.

Η εφημερίδα κάνει λόγο για έγγραφα που είχαν χαρακτηριστεί «μυστικά» ή «άκρως απόρρητα». Εκεί αναφέρεται ότι σχεδόν το ένα τρίτο των μελών του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ, που αντιπροσωπεύουν περισσότερες από 40 μη ευρωπαϊκές χώρες, είχε εγείρει ενστάσεις για το ελληνικό πακέτο. «Πολλοί αντέδρασαν επειδή όλο το βάρος της επώδυνης προσαρμογής τέθηκε στους Έλληνες, χωρίς να ζητά τίποτα από τους Ευρωπαίους πιστωτές. Αρκετοί υπέδειξαν ότι το πρόγραμμα ήταν καταδικασμένο να αποτύχει εάν οι πιστωτές της Ελλάδας δεν μείωναν με κάποιον τρόπο το υπερβολικό βάρος χρέους της καταπονημένης χώρας», αναφέρει το δημοσίευμα.

«Η εναλλακτική μιας εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους θα έπρεπε να είχε τεθεί επί τάπητος», παραδέχτηκε ο Αργεντίνος, τότε εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ, Andres Pereira. Κατά την άποψή του, το ΔΝΤ ρίσκαρε απλώς την «αναβολή και ίσως την επιδείνωση του αναπόφευκτου» - της ελληνικής χρεοκοπίας.

«Η ελληνική διάσωση δεν ήταν ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα, αλλά για την ευρωζώνη», ανέφερε αξιωματούχος που συμμετείχε στη συνάντηση του 2010.

Σύμφωνα με τα πρακτικά των συνεδριάσεων, οι απεσταλμένοι στο ΔΝΤ από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, τον Καναδά και την Αυστραλία -που εκπροσωπούν ακόμη 38 χώρες- εξέφρασαν την ανησυχία τους για τους τεράστιους κινδύνους του προγράμματος. Ο απεσταλμένος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ χαρακτήρισε το πρόγραμμα «κακοσχεδιασμένο και τελικά μη βιώσιμο» ή απλώς «ένα πρόγραμμα για τους ιδιώτες κατόχους ελληνικών ομολόγων, που είναι κυρίως ευρωπαϊκοί χρηματοοικονομικοί οργανισμοί».

Το πράσινο φως δόθηκε τελικά καθώς οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. έχουν περισσότερο από το ήμισυ των ψήφων στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ. «Κάποιοι από εκείνους που είχαν διαφωνήσει σε εκείνη τη συνεδρίαση όπως και μερικά από τα σημερινά στελέχη του ΔΝΤ πιστεύουν πως τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών δυνάμεων μπήκαν πάνω από τα συμφέροντα της Ελλάδας, η οποία βλέπει την οικονομία της να συρρικνώνεται από το 2009 και το ποσοστό της ανεργίας να αγγίζει το 28%», αναφέρει η WSJ και συμπληρώνει: «Αυτό βοηθά τη στάση του ΔΝΤ σήμερα στις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους ως προς την αναδιάρθρωση του χρέους, σύμφωνα με ορισμένους νυν και πρώην αξιωματούχους του Ταμείου».

Τα έγγραφα του 2010 αποτυπώνουν τον σκεπτικισμό αρκετών απεσταλμένων του ΔΝΤ, που εξαρχής αμφισβήτησαν τις προβλέψεις του προγράμματος ως «ιδιαίτερα αισιόδοξες». «Από πολλές απόψεις, αυτά τα απόρρητα έγγραφα ξαναγράφουν την ιστορία του μεγαλύτερου πακέτου στήριξης» σχολιάζει η WSJ και συμπληρώνει: «Για παράδειγμα, ο τότε διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, μετά τη συνεδρίαση τον Μάιο του 2010, είπε στους δημοσιογράφους ότι δεν είχε καμία αμφιβολία πως το πρόγραμμα στήριξης θα λειτουργούσε. Πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, όμως, ένας σημαντικός αριθμός διευθυντών του ΔΝΤ είχε εκφράσει σοβαρές αμφιβολίες -ακόμη και οργή- ως προς αυτό, σύμφωνα με τα πρακτικά».

Ο τότε απεσταλμένος της Ινδίας είχε επισημάνει ότι το μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτήθηκε από την Ελλάδα ήταν «ένα γιγαντιαίο βάρος που η οικονομία δεν θα μπορούσε να αντέξει» και προειδοποίησε ότι το μέγεθος της απαιτούμενης λιτότητας θα οδηγούσε σε εκτροχιασμό του προγράμματος και τη χώρα σε χρεοκοπία.

Δημοσίως όμως, η ηγεσία του ΔΝΤ εξέφραζε πάντα την πίστη της στο πρόγραμμα. «Τον Μάιο του 2010 γνωρίζαμε ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ένα πρόγραμμα στήριξης, αλλά όχι ότι θα απαιτούνταν αναδιάρθρωση χρέους», δήλωσε η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, σε συνέντευξη που έδωσε τον Ιούνιο, και συμπλήρωσε: «Δεν είχαμε ιδέα ότι η συνολική οικονομική κατάσταση θα επιδεινωνόταν τόσο γρήγορα». «Η Κρ. Λαγκάρντ ήταν τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και επιδίωκε τη μείωση των ζημιών για τις γαλλικές τράπεζες που είχαν δανείσει σημαντικά την Ελλάδα. Ο Ντ. Στρος-Καν, που τότε ήθελε να διεκδικήσει τη γαλλική προεδρία, εγκατέλειψε την προσπάθεια να προχωρήσει το θέμα καθώς συνάντησε ευρωπαϊκές αντιδράσεις, πριν από τη συνεδρίαση του ΔΝΤ», σχολιάζει η εφημερίδα.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v