Θετικά διακείμενοι ως προς το ενιαίο νόμισμα, αρνητικοί όμως ως προς την περαιτέρω ευρωπαϊκή ενοποίηση εμφανίζονται οι Έλληνες, σε έρευνα που πραγματοποίησε το αμερικανικό ινστιτούτο Pew Resrarch Center σε οκτώ χώρες της ΕΕ.

Ως προς τα στερεότυπα που υπάρχουν στις χώρες της ΕΕ, οι πολίτες επτά χωρών συμφωνούν ότι οι Γερμανοί είναι οι σκληρότερα εργαζόμενοι σε όλη την ΕΕ εκτός από τους Έλληνες που θεωρούν ότι σκληρότερα εργαζόμενοι είναι οι... Έλληνες. Πέντε χώρες ωστόσο εκτιμούν πως στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι είναι οι λιγότερο σκληρά εργαζόμενοι στην ΕΕ.

Ομοφωνία υπάρχει για τους Γερμανούς όσον αφορά τους λιγότερο διεφθαρμένους, ενώ οι περισσότεροι εκτιμούν ότι οι Ιταλοί είναι περισσότερο διεφθαρμένοι, εκτός από τους Έλληνες που θεωρούν πιο διεφθαρμένους τους εαυτούς τους.

Αναλυτικότερα, η έρευνα πραγματοποιήθηκε στις ακόλουθες χώρες: Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία. Η εν λόγω έρευνα αφορούσε το 2012, ενώ έχει διεξαχθεί και σε προηγούμενα έτη με τα ίδια ή παραπλήσια ερωτήματα.

Την δημοσκόπηση παρουσίασε ο Διευθυντής του project του Ινστιτούτου κ. Bruce Stokεs, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο εκπρόσωπος της Deutsche Bank κ. Dr. Klaus Deutsch. Η εν λόγω έρευνα έχει ήδη παρουσιαστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε υψηλόβαυμους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Eπιτροπής, καθώς και στο Αμερικανικό Κονγκρέσο και αποτελεί την ετήσια για το 2012 έρευνα γνώμης για το εν λόγω θέμα του Ινστιτούτου μέρος της σειράς Global Attitudes Project. 

Από την παρουσίαση της έρευνας και την ανταλλαγή απόψεων που ακολούθηκε συγκρατούνται τα ακόλουθα:

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
• Ως προς τους Έλληνες, ενώ 46% των Ελλήνων (που είναι και το υψηλότερο σε σχέση με τις άλλες χώρες με τη Γερμανία 44% δεύτερη, Γαλλία 31%) πιστεύουν, ότι το το Ευρώ ως κοινό νόμισμα αποτελεί κάτι θετικό, μόλις 18% εμφανίζονται να πιστεύουν στην περαιτέρω οικονομική ολοκλήρωση (Γερμανία 59% με το υψηλότερο ποσοστό, Μεγάλη Βρετανία 30%), ενώ ως προς το πόσο θετικά διακείμενοι είναι προς την ΕΚΤ, οι Έλληνες εμφανίζονται να μην είναι ικανοποιημένοι αφού έχουν το χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης με μόλις 15%, σε αντίθεση με το 54% των Πολωνών, το 47% των Γαλλών και το 40% των Γερμανών. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικό, ότι αν η διατύπωση της ερώτησης είναι διαφορετική και αναφέρεται στη διατήρηση ή μη του Ευρώ ως νομίσματος της χώρας ή στην επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, τότε σε όλες τις χώρες με πρώτη την Ελλάδα οι πολίτες εμφανίζονται σαφώς κατά πλειοψηφία υπέρ της διατήρησης του Ευρώ και κατά της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Είναι ενδιαφέρον, ότι και οι Γερμανοί πολίτες εμφανίζονται με σαφή πλειοψηφία υπέρ της διατήρησης του Ευρώ (Βλ. πίνακες 1, 16, 17).

• Ως προς τον στερεότυπο τρόπο προσέγγισης των διαφόρων χωρών στην ΕΕ και το τί πιστέουν οι πολίτες των μεν χωρών για τις δε, είναι ενδιαφέρον ότι οι περισσότεροι πιστεύουν, ότι οι Γερμανοί εργάζονται πιο σκληρά από όλους και είναι οι λιγότεροι διεφθαρμένοι, ενώ οι περισσότερο διαφθερμένοι είναι οι Ιταλοί κατά τους περισσότερους και οι λιγότερο εργαζόμενοι είναι κατά κάποιους οι Έλληνες, ενώ κατά κάποιους άλλους οι Ιταλοί. Οι Έλληνες ωστόσο πιστεύουν, ότι οι ίδιοι είναι πιο σκληρά εργαζόμενοι, οι Ιταλοί οι λιγότερο σκληρά εργαζόμενοι, οι Έλληνες οι πιο διαφθαρμένοι και οι Γερμανοί οι λιγότεροι διεφθαρμένοι (Πίνακας 2).

• Ως προς την υποστήριξη της κοινής αγοράς, οι Έλληνες εμφανίζονται με το χαμηλότερο ποσοστό, 44%, ενώ οι Γερμανοί είναι υπέρ με 69%, οι Γάλλοι με 58% και οι Ισπανοί κοντά στο ποσοστό των Ελλήνων με 47% (Πίνακας 3).

• Εκτός από τη Γερμανία, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες επικρατεί απαισιοδοξία για το μέλλον των εθνικών οικονομιών τους και κυρίως για την πιθανότητα ανεύρεσης εργασίας. Το κλίμα είναι χειρότερο στις χώρες της νότιας Ευρώπης. Ωστόσο σε όλες τις χώρες επικρατεί η άποψη ότι οι νέες γενεές ζούνε καλύτερα από τους γονείς τους. Ενώ ως προς τις απειλές, σε όλες σχεδόν τις χώρες ως μεγαλύτερες απειλές θεωρούνται η έλλειψη θέσεων εργασίας, το υψηλό χρέος και η αύξηση των τιμών των προϊόντων. Μάλιστα στην Ελλάδα όλοι οι δείκτες είναι οι υψηλότεροι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες (Πίνακες 4, 5, 6).

• Ως προς το χειρισμό και την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης από τις πολιτικές ηγεσίες οι Έλληνες εμφανίζονται κατά 62% να έχουν αρνητική γνώμη για τους χειρισμούς, εμφανίζοντας το μεγαλύτερο ποσοστό αρνητικής γνώμης μετά τους Πολωνούς και τους Τσεχοσλοβάκους, ενώ θετική γνώμη κατά πλειοψηφία για τους χειρισμούς των ηγεσιών τους έχουν οι Γερμανοί με 80%, οι Γαλλοι με 56% και οι Βρετανοί με 51% (Πίνακας 7).

• Ενδιαφέροντα είναι τα αποτελέσματα ως προς το αν οι πολίτες των Κ-Μ συμφωνούν με την μη παροχή οικονομικής βοήθειας σε άλλα Κ-Μ. Σε αυτό το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρηθεί ότι η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών κατά 52% συμφωνεί με την παροχή οικονομικής βοήθειας (εξ αντιδιαστολής αφού το 48% αυτών συμφωνεί στην μη παροχή). Αντιστοίχως οι Βρετανοί συμφωνούν κατά πλειοψηφία 62% στην μη παροχή και οι Γάλλοι κατά 56% στην μη παροχή.

Οι Έλληνες και οι χώρε του νότου είναι σαφώς κατά συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της παροχής βοήθειας σε άλλα Κ-Μ. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί, ότι στο θέμα του μεγαλύτερου ελέγχου των εθνικών προϋπολογιμών από την ΕΕ, οι Έλληνες μαζί με τους Βρετανούς είναι σαφώς αντίθετοι με 75% κατά, που είναι και το υψηλότερο αρνητικό ποσοστό, οι Γερμανοί είναι αρνητικοί κατά 56% και οι Ιταλοί εμφανίζονται ως οι πιο θετικοί με μόνο 40% κατά, ήτοι κατά 60% υπέρ του ελέγχου από την ΕΕ (Πίνακας 8).

• Οι Γερμανοί εμφανίζονται κατά πλειοψηφία αρκετά αισιόδοξοι και θετικοί για την πορεία της γερμανικής οικονομίας και της χώρας τους, ενώ φαίνεται να υποστηρίζουν αρκετά και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς (Πίνακας 9).

• Οι Έλληνες εμφανίζονται αντίθετα κατά πλειοψηφία απαισιόδοξοι και αρνητικοί για την πορεία της χώρας, την κατάσταση και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, θεωρούν πολύ δύσκολο και μεγάλο πρόβλημα την ανεύρεση εργασίας από τους νέους, αρνητικοί στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, πιστεύοντας, ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν θα έχει θετικό αντίκτυπο στη χώρα και αρνητικοί σε κάποιους ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως η ΕΚΤ. Το δε ποσοστό, που είναι δυσαρεστημένοι με την πορεία της χώρας φθάνει στο 98% (Πίνακες 10, 11).
 
• Ως υπαίτιους της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης η πλειοψηφία κατονομάζει τις πολιτικές ηγεσίες και στη συνέχεια τις τράπεζες. Ωστόσο σε μερικές χώρες παρατηρείται το αντίστροφο. Συγκεκριμένα οι Έλληνες κατηγορούν τις πολιτικές ηγεσίες τους κατά 87%, τις τράπεζες κατά 39% αλλά περισσότερο από τις τράπεζες θεωρούν τους ίδιους τους εαυτούς τους υπεύθυνους κατά 42%. Οι Γερμανοί κατηγορούν κατά 70% τις πολιτικές ηγεσίες τους και κατά 74% τις τράπεζες. Αξιοσημείωτο είναι ότι η γερμανίδα Καγκελάριος κ. Μέρκελ εμφανίζεται να θεωρείται ότι έχει κατά πλειοψηφία αποδοχή ως προς τους χειρισμούς της για την αντιμετωπίσης της κρίσης όχι μόνο εντός Γερμανίας, αλλά και σε άλλες χώρες πλην της Ελλάδας (Πίνακες 12, 24).

• Ως προς την οικονομία της ελεύθερης αγοράς οι Έλληνες και οι Ισπανοί είναι επιφυλακτικοί αν όχι αρνητικοί, ενώ πολύ θετικοί είναι οι Γερμανοί, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Πολωνοί.(Πίνακας 14).

• Τέλος ως προς την εικόνα των επιμέρους χωρών στο εξωτερικό, η Γερμανία εμφανίζεται να έχει μια πολύ θετική εικόνα και στις άλλες χώρες πλην της Ελλάδας, ενώ η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και μεταξύ των πολιτών των άλλων έχει δυστυχώς πληγεί σε σχέση με το παρελθόν. Την καλύτερη γνώμη για την Ελλάδα έχουν παραδόξως οι Βρετανοί με 48% σε σχέση με το 60% το 2010 και τη χειρότερη οι Γερμανοί με 27% από 40% το 2010 (Πίνακες 21, 22, 23).

Μερικές γενικές παρατηρήσεις που μπορούν να γίνουν, όπως προέκυψαν από την παρουσίαση, την ανάλυση των συμπερασμάτων της αλλά και τη συζήτηση είναι, ότι οι ευρωπαίοι πολίτες παραμένουν λίγο απόμακροι σε σχέση με την ΕΕ και δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τα πλεονεκτήματα της, δεν έχουν αντιληφθεί επαρκώς την ΕΕ, την Ευρωζώνη, τα όργανα τους, τον τρόπο λειτουργίας τους, τις αιτίες της οικονομικής κρίσης και τους μηχανισμούς που έχουν δημιουργηθεί και έχουν μια μη πλήρη γνώση της ευρωπαϊκης πραγματικότητας, των ευρωπαϊκών προβλημάτων αλλά και των ευρωπαϊκών πλεονεκτημάτων. Έτσι προκύπτει να έχουν αντιφατική στάση και γνώμη σε πολλά ζητήματα, όπως πχ. ναι στο Ευρώ ως κοινό νόμισμα αλλά όχι και τόσο πολύ υποστήριξη της κοινής αγοράς και ακόμα λιγότερο της ΕΚΤ.

Αξιοσημείωτο αρνητικό στοιχείο είναι, ότι με την πάροδο των ετών η έρευνα δείχνει, ότι οι θετικές γνώμες των ευρωπαίων πολιτών σχεδόν για όλα τα ευρωπαίκά θέματα γίνονται λιγότερες και αυξάνονται οι αρνητικές σε όλες τις χώρες, δείχνοντας, ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες δείχνουν λιγότεροι υποστήριξη προς την ΕΕ και γίνονται περισσότεροι απαισιόδοξοι για την ΕΕ. Θετικό στοιχείο είναι, ότι τόσο οι Έλληνες όσο και οι Γερμανοί είναι κατά σαφή πλειοψηφία υπέρ του Ευρώ και της μη επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Αυτό που φαίνεται ωστόσο, ότι απαιτείται, είναι η καλύτερη επικοινωνία από την ΕΕ και από τα Κ-Μ προς τους ευρωπαίους πολίτες των πλεονεκτημάτων της ΕΕ και του Ευρώ ως κοινού νομίσματος.

Θεωρούμε, ότι τα αποτελέσματα της εν λόγω δημοσκόπησης, αν και αποτυπώνουν απλά τη στιγμιαία γνώμη των ευρωπαίων πολιτών των εν λόγω χωρών για τα ανωτέρω θέματα σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αν ειδωθούν και σε σχέση με τα αποτελέσματα των προηγούμενων ετών, δείχνουν κάποιες τάσεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων.

Ταυτότητα της έρευνας - Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στις οκτώ χώρες από Μάρτιο ως και Απρίλιο 2012. Στην Ελλάδα πραγματοποίηθηκε από 20 Μαρτίου ως και 9 Απριλίου 2012. σε αντιπροσωπευτικό δείγμα χιλίων Ελλήνων άνω των 18 ετών, από διάφορες γεωγραφικές περιοχές και ηλικίες σε πρόσωπο με πρόσωπο και όχι τηλεφωνικές συνεντεύξεις

Έκθεση του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής Πρεσβείας στο Βερολίνο που συντάχθηκε από τον Γιάννη Σαλαβόπουλο.

* Οι αναλυτικοί πίνακες με τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύονται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".