Τις οδυνηρές συνέπειες πιθανής εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ επιχειρούν να εκτιμήσουν με εκθέσεις τους έξι διεθνείς οίκοι. Οι συνέπειες για το ενιαίο νόμισμα, την ευρωπεριφέρεια, ομόλογα και καταθέσεις.

JP Morgan: Ο οίκος βλέπει πλέον την πιθανότητα αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ στο 50%, αυξημένη από το 20%, λόγω της ασυμφωνίας των πολιτικών στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.

Η JP Morgan εκτιμά ότι η έξοδος της χώρας θα συμπιέσει το ΑΕΠ κατά 5-10%, περισσότερο σε σχέση με το ενδεχόμενο παραμονής. «Αυτό θα οδηγήσει την αθροιστική υποχώρηση του ΑΕΠ της Ελλάδας στο 25-30%, ποσοστό αντίστοιχο της Μεγάλης Ύφεσης στις ΗΠΑ τη δεκαετία του '30».

Παράλληλα, ένα τέτοιο σενάριο θα αφαιρέσει δύο ποσοστιαίες μονάδες ανάπτυξης για ολόκληρη την ευρωζώνη. Αυτό θα οδηγήσει σε ύφεση αντίστοιχη των μεγάλων κρίσεων στα μέσα του '70 και στις αρχές του 1990, αλλά ηπιότερη από την ιδιαίτερα μεγάλη ύφεση του 2008-2009, όταν το ΑΕΠ της ευρωζώνης υποχώρησε αθροιστικά κατά 5,5%, προειδοποιεί ο οίκος, τονίζοντας ότι η ανεργία θα αυξηθεί σε επίπεδα που δεν έχουμε βιώσει τα τελευταία 50 χρόνια.

Citigroup: «Υπάρχουν πολλά σενάρια για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Σχεδόν όλα θα είναι αρνητικά για το ευρώ για εκτεταμένη χρονική περίοδο», τονίζει η Citi, η οποία πρώτη χρησιμοποίησε τον όρο Grexit.

Εάν η Ευρώπη διαχειριστεί ορθά τη διαδικασία εξόδου -κάτι που ο οίκος θεωρεί απίθανο-, θα πρέπει να αναμένεται ένα βραχύβιο ξεπούλημα στο ευρώ, αλλά στη συνέχεια ένα ράλι μέχρι τα επίπεδα του 1,45 δολ. Εάν η Ελλάδα απλώς πετάξει τα μέτρα στα σκουπίδια και αποχωρήσει, το ρίσκο διάχυσης θα ενταθεί και το ενιαίο νόμισμα θα ενισχυθεί, αλλά από πολύ χαμηλότερα επίπεδα.

Σε γενικές γραμμές, εάν λάβει χώρα κάτι τέτοιο, η εικόνα για το ευρώ «δεν είναι υποσχόμενη, εκτός εάν οι πολιτικοί της Ευρώπης μας εντυπωσιάσουν με την αποφασιστικότητά τους», αναφέρει η Citi.

Nomura: «Χωρίς να παριστάνουμε ότι μπορούμε να είμαστε ακριβείς αναφορικά με τις συνέπειες, είναι δίκαιο να πούμε πως στην Ελλάδα θα υπάρξει τεράστια επιδείνωση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών λόγω της έλλειψης κεφαλαιακών εισροών και της αναπόφευκτης φυγής κεφαλαίων», αναφέρει η Νοmura, επαναλαμβάνοντας ότι ενδέχεται να χρειαστούν αργίες για τις τράπεζες, ώστε να περιοριστεί η φυγή κεφαλαίων.

HSBC: «Θα πρέπει να εξεταστεί ξεχωριστά πόσο θα επηρεαστεί κάθε αγορά της Ευρώπης από αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ και πόσο επιθετική θα είναι η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Θα πρέπει να περιμένουμε επανεκκίνηση του προγράμματος αγοράς ομολόγων, επιπρόσθετες γραμμές χρηματοδότησης ή κάτι ακόμη πιο ριζοσπαστικό».

Το καλύτερο σενάριο για το ευρώ, αναφέρει ο οίκος, είναι η εμπειρία να είναι όσο το δυνατόν σκληρότερη για την Ελλάδα. Εάν είναι... εύκολη, ο πειρασμός να δημιουργηθούν τάσεις φυγής και σε άλλες χώρες θα είναι πολύ μεγαλύτερος, υπογραμμίζει.

BofA-Merrill Lynch: «Το ρίσκο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ αυξάνεται, αλλά αντίστοιχα ενισχύονται και τα κίνητρα διατήρησής της εντός της νομισματικής ένωσης», τονίζει η M.L.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα πρέπει να περιμένουμε ένα βραχύβιο, έντονο σοκ για το ευρώ. Ωστόσο, εάν η ΕΚΤ αντιδράσει αποφασιστικά, είναι πιθανόν ένα short squeeze στις μετοχές των τραπεζών και στα ομόλογα της περιφέρειας.

Σε διαφορετική έκθεση, η Citi αναφέρει ότι «εάν η Ελλάδα βγει από το ευρώ, η ελληνική ζήτηση πετρελαίου θα μειωθεί κατά 30%, ενώ πιθανή άτακτη διάσπαση της ευρωζώνης θα οδηγήσει σε σημαντική υποχώρηση της ζήτησης για πετρέλαιο, με δραματικές επιπτώσεις στην τιμή του». Όπως αναφέρει, η τιμή του Brent θα μπορούσε να υποχωρήσει έως και στα 60 δολάρια το βαρέλι

RBS: «Είναι πιθανόν να υπάρχει ήδη κάποιας μορφής Plan B, αλλά εάν υπάρξει διάχυση, ενδέχεται να τεθεί στο τραπέζι μια μορφή χρηματοδότησης του χρέους των χωρών-μελών της ευρωζώνης», αναφέρει η Royal Bank of Scotland, εκτιμώντας ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θέτει σε ρίσκο κεφάλαια 400 δισ. ευρώ.

Μεγάλη ανησυχία εκδηλώνει η τράπεζα για τον κίνδυνο φυγής κεφαλαίων. «Ανησυχούμε περισσότερο για το ρίσκο των καταθέσεων στην ευρωπεριφέρεια. Θεωρούμε ότι πολλά μπορούν να γίνουν για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι, με προϋπόθεση να υπάρχει πολιτική βούληση. Θα μπορούσε να επιτραπεί στις τράπεζες να αποκτήσουν άμεση πρόσβαση στα κεφάλαια του EFSF. Εναλλακτικά, ένα πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων είναι καλή ιδέα», αναφέρει η τράπεζα.