Πόλεμος έχει ξεσπάσει μεταξύ των ανεξάρτητων προμηθευτών ηλεκτρικού, με αφορμή τις κρυφές χρεώσεις που επιβάλλουν ορισμένοι από αυτούς στα επαγγελματικά τιμολόγια.

Ενώ δηλαδή υπόσχονται εκπτώσεις 10% και 15% επί των τιμολογίων της ΔΕΗ, τελικά ο λογαριασμός που πληρώνει ο καταναλωτής είναι είτε ίδιος με αυτόν της ΔΕΗ, είτε ακριβότερος, είτε μειωμένος κατά ελάχιστα ποσοστά της τάξης του 0,5% ή 1%.

Στις περιπτώσεις των επαγγελματικών πελατών, μέχρι στιγμής δεν παρενέβη η Γ.Γ. Καταναλωτή, όπως έκανε στο τέλος Αυγούστου σε βάρος μιας από τις δύο μεγαλύτερες εταιρίες προμήθειας, στην οποία επέβαλε πρόστιμο 40.000 ευρώ.

Ο λόγος είναι ότι στην περίπτωση εκείνη η εταιρία οργάνωσε διαφημιστική καμπάνια για την προσέλκυση οικιακών καταναλωτών, η οποία κρίθηκε παραπλανητική. Όσον αφορά στους επαγγελματικούς καταναλωτές, πρόκειται για ελεύθερες διμερείς συμβάσεις, οι οποίες διαμορφώνονται στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης.

Ωστόσο, επειδή υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι στην επικοινωνία μεταξύ προμηθευτή και επαγγελματικού πελάτη προβάλλονται οφέλη (εκπτώσεις) που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και έτσι παραβιάζονται οι βασικές αρχές θεμιτών εμπορικών πρακτικών που έχει θεσμοθετήσει η ΡΑΕ, αναμένεται μέσα στον Σεπτέμβριο παρέμβαση της Αρχής.

Όπως αναφέρουν στο euro2day πηγές της Ρυθμιστικής Αρχής, μετά τη δημοσιοποίηση συγκριτικών πινάκων για το πραγματικό κόστος των οικιακών τιμολογίων, οι υπηρεσίες της προχωρούν στην αξιολόγηση με ενιαίο τρόπο των επαγγελματικών τιμολογίων, όλων των προμηθευτών, ώστε αυτά να καταστούν συγκρίσιμα από τους καταναλωτές.

--- Οι κρυφές χρεώσεις

Ο πλέον συνηθισμένος τρόπος που χρησιμοποιούν ορισμένοι από τους ανεξάρτητους προμηθευτές για την προσέλκυση επιχειρηματικών καταναλωτών (καταστήματα, βιοτεχνίες, αλυσίδες καταστημάτων κ.λπ.) αφορά στη χρέωση του πελάτη με επιπλέον κόστος για τη διαθεσιμότητα ισχύος.

Το κόστος αυτό είναι πέρα από τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις, που είναι κοινές για όλους τους προμηθευτές, όπως Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας και τέλος ΑΠΕ. Έτσι ο πελάτης καταλήγει, για παράδειγμα, να ωφελείται με μόλις 1% έκπτωση, αντί για 7,5% που του υποσχέθηκε η εταιρία προκειμένου να εγκαταλείψει τη ΔΕΗ.

Σε περίπτωση την οποία έχει υπόψη του το euro2day, πελάτης πληρώνει σε εναλλακτικό προμηθευτή για τις ανταγωνιστικές χρεώσεις (ενέργεια και ισχύς) 1.949,2 ευρώ. Όντως, η χρέωση αυτή είναι 7,5% χαμηλότερη από την αντίστοιχη της ΔΕΗ.

Ωστόσο, στο τιμολόγιο που παραλαμβάνει υπάρχει και χρέωση 138,98 ευρώ για κόστος διαθεσιμότητας ισχύος. Έτσι, τελικά ωφελείται μόνο κατά 19,34 ευρώ, δηλαδή 1% κι όχι 7,5%. Έχουμε υπόψη μας και άλλες περιπτώσεις όπου ο πελάτης θα πλήρωνε στη ΔΕΗ 162,35 ευρώ για ενέργεια και πάγιο, έλαβε από την εταιρία έκπτωση 19,99 ευρώ, αλλά στη συνέχεια χρεώθηκε με επιπλέον ποσό 22,32 ευρώ για «χρεώσεις προμήθειας», οπότε πλήρωσε στην εταιρία 2,33 ευρώ περισσότερα από ό,τι θα πλήρωνε στη ΔΕΗ.

Αυτό που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η... άνθηση των εναλλακτικών προμηθευτών, και κυρίως αυτών που δεν έχουν πρόσβαση στην παραγωγή ηλεκτρισμού, στηρίχτηκε σε στρεβλώσεις στη διαμόρφωση των τιμολογίων, ιδίως των επιχειρηματικών, τα οποία διατηρούνταν σε υψηλά επίπεδα, καθώς μέσω αυτών επιδοτούνταν τα χαμηλά οικιακά τιμολόγια.

Έτσι, υπήρχαν σημαντικά περιθώρια ανάμεσα στις τιμές χονδρικής και λιανικής για εκπτώσεις. Ωστόσο, μετά την 1η Ιανουαρίου, οπότε ξεκίνησε η αναπροσαρμογή των τιμολογίων με μείωση των χρεώσεων στα εμπορικά, τα περιθώρια αυτά είτε εξαφανίστηκαν είτε μειώθηκαν εξαιρετικά, με αποτέλεσμα ορισμένοι εναλλακτικοί προμηθευτές να προσπαθούν να διατηρήσουν το πελατολόγιό τους με διάφορα τεχνάσματα.

Σε κάθε περίπτωση, τα φαινόμενα αυτά είναι απόρροια του ότι η αγορά ηλεκτρισμού επί της ουσίας παραμένει κλειστή, με έλεγχο των, μέχρι στιγμής, φθηνών πηγών ενέργειας μόνο από τη ΔΕΗ. Λύση θα ήταν οι ανεξάρτητοι προμηθευτές, όπως και άλλοι μεγάλοι καταναλωτές, να αποκτήσουν πρόσβαση σε ποσότητες ενέργειας από μίγμα όλων των προσφερόμενων καυσίμων (λιγνίτης, νερά, φυσικό αέριο) ώστε το παιχνίδι στην εγχώρια αγορά να γίνεται με πραγματικά ανταγωνιστικούς όρους.