Τα κριτήρια με βάση τα οποία μια “ήπια αναδιάρθρωση”, “αναδιάταξη” ή ένας “αναπρογραμματισμός” του χρέους αξιολογούνται τελικά ως κρατική χρεωκοπία, από τον ίδιο παραθέτει σε έκθεση του ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Standard & Poor’s. Στην έκθεση αυτή η S&P επαναλαμβάνει ότι η “χρεωκοπία” της Ελλάδας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρείται βέβαιη.

Ο ορισμός της κρατικής χρεωκοπίας από την S&P.

Η S&P ορίζει την κρατική χρεωκοπία ως την αποτυχία να ικανοποιηθούν οι βασικές πληρωμές στις προκαθορισμένες συμφωνίες ή μέσα στην προκαθορισμένη “περίοδο χάριτος”, οι οποίες περιλαμβάνονται στους αρχικούς όρους των υποχρεώσεων όταν εκδόθηκε το χρέος.

Ο ορισμός αυτός περιλαμβάνει και τις προτάσεις ανταλλαγής νέου χρέους με λιγότερο ευνοϊκούς όρους από αυτούς της αρχικής έκδοσης, χωρίς να υπάρχει μια ικανοποιητική αποζημίωση. Οι “λιγότερο ευνοϊκοί όροι” μπορεί να περιλαμβάνουν σύμφωνα με την S&P μείωση της ονομαστικής αξίας, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, χαμηλότερο κουπόνι, διαφορετική ισοτιμία πληρωμής ή αποτελεσματική αποκατάσταση.

Η “αναδιάταξη” συνιστά χρεωκοπία.

Η S&P υποστηρίζει ότι όσον αφορά τα κρατικά ομόλογα η “αναδιάταξη” συνεπάγεται μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής. Μια τέτοια επιμήκυνση σύμφωνα με την S&P αποτελεί χρεωκοπία καθώς το κράτος που εξέδωσε τα ομόλογα θα πληρώσει λιγότερα στους ομολογιούχους.

Η εθελοντική ανταλλαγή δεν συνιστά χρεωκοπία

Σύμφωνα με την S&P μια εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων, από τη στιγμή που οι όροι της ανταλλαγής ικανοποιηθούν, δεν αποτελεί χρεωκοπία.

Η περίπτωση της Ελλάδας.

Όσον αφορά την Ελλάδα η S&P σημειώνει ότι παρόλο που η πιθανότητα μιας χρεωκοπίας έχει αυξηθεί από το 2004, και ιδίως τους 12 τελευταίους μήνες, η χρεωκοπία είναι κάθε άλλο παρά βέβαιη.