Άρθρο της Wall Street Journal εστιάζεται στην πραγματική ανησυχία των Ευρωπαίων ηγετών να κατονομάσουν την ανάγκη για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, επιλέγοντας να κάνουν λόγο για reprofiling ή να επισημαίνουν κάθε φορά ότι πρόκειται για μία «ήπια» κίνηση πάντα με την σύμφωνη γνώμη εθελοντών επενδυτών.

«Για πρώτη φορά αυτή την εβδομάδα, ξεπεράστηκε στην Ευρώπη ένα ταμπού, με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να χρησιμοποιούν πλέον τη λέξη «αναδιάρθρωση» χωρίς να χρειάζεται να τη συνοδεύει η λέξη «όχι»», αναφέρει το δημοσίευμα και συμπληρώνει: «Ο Jean-Claude Juncker χρησιμοποίησε τους όρους «ήπια αναδιάρθρωση» και «αναδιάταξη» (reprofiling). Η Christine Lagarde, η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και η επικρατέστερη Ευρωπαία υποψήφιος για το τιμόνι του ΔΝΤ, δήλωσε πως η όποια αναδιάρθρωση που θα δημιουργήσει ένα credit event είναι εκτός συζήτησης»

Για τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο πραγματικός φόβος είναι να πυροδοτηθεί η εκταμίευση των αποκαλούμενων CDS, των ασφαλίστρων δηλαδή που καταβάλλονται στους κατόχους ομολόγων σε περίπτωση ενός credit event.

«Γιατί όμως, φοβούνται τόσο πολύ να πυροδοτήσουν τα CDS?». Η μία απάντηση που δίνει η εφημερίδα είναι το ύψος των κεφαλαίων για τα οποία γίνεται λόγος. «Σύμφωνα με το Depository Trust and Clearing Corp., το ακαθάριστο ενδεικτικό ποσό του ασφαλισμένου ελληνικού χρέους ανέρχεται στα 77,9 δισ. δολ.. Τα περισσότερα εξ αυτών όμως, είναι κεφάλαια που οφείλουν οι τράπεζες στους εαυτούς τους. Το ποσό του καθαρού ασφαλισμένου χρέους που θα πυροδοτήσει πληρωμές από ένα μέρος σε άλλο είναι 5,4 δισ. δολ. Οι πραγματικές πληρωμές θα είναι μόνο ένα μέρος εξ αυτών, καθώς οι ομολογιούχοι δεν θα έχουν χάσει όλα τους τα κεφάλαια» αναφέρει η WSJ.

Ο φόβος των Ευρωπαίων πολιτικών όμως, δεν είναι αυτός. «Υπάρχει πρωτίστως ο φόβος ότι η Ελλάδα θα στιγματιστεί και μαζί της οι εταίροι της στην ευρωζώνη. Κατά δεύτερον, υπάρχει ανησυχία ότι θα επιβραβευτούν ουσιαστικά οι επενδυτές που στοιχηματίζουν ενάντια στην αγορά ομολόγων της ευρωζώνης και πιο σημαντικό ακόμη, οι αξιωματούχοι ανησυχούν ότι αυτά τα κέρδη μπορεί να πυροδοτήσουν νέες κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον άλλων χωρών της ευρωζώνης, όπως η Ισπανία» εξηγεί η WSJ.