Αναδιάρθρωση χρέους: "Πότε" και όχι… "αν"

Ήπια αναδιάρθρωση με παράταση λήξεων και μείωση επιτοκίων, με τις "πλάτες" της ΕΚΤ αλλά και την αποδοχή των τραπεζιτών, "βλέπουν" τώρα οι ειδικοί για το ελληνικό χρέος. Τι προϋποθέσεις βλέπουν, σε ποιον ορίζοντα.

Αναδιάρθρωση χρέους: Πότε και όχι… αν
Το νωρίτερο δυνατό θα πρέπει η Ελλάδα να επιδιώξει τη συμφωνία με τους πιστωτές για "ήπια" αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της, τονίζει ανάλυση του Reuters (IFR).

Όπως επισημαίνει, εντείνονται τα σενάρια περί συμφωνίας στην Ε.Ε., η οποία θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αναδιαρθρώσει το συνολικό χρέος της, ύψους 350 δισ. δολ. Εάν προχωρήσει η συμφωνία, η Ελλάδα θα είναι και η πρώτη δυτικοευρωπαϊκή χώρα που αναδιαρθρώνει το χρέος της τα τελευταία 60 χρόνια.

Όσο περισσότερο περιμένει η Ελλάδα, τόσο περισσότερες "υποχρεώσεις" της περνούν στα χέρια της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, περιορίζοντας τα περιθώρια ελιγμών.

Είναι ξεκάθαρο, σημειώνει η ανάλυση, ότι είναι περισσότερο θέμα του πότε παρά του αν να προχωρήσει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, σχολιάζοντας πως όσο συντομότερα ολοκληρωθεί η συμφωνία "τόσο το καλύτερο".

Η καθυστέρηση καθιστά ολοένα και πιο προβληματική την επιβεβλημένη αναδιάρθρωση, καθώς όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται τα 110 δισ. του δανείου διάσωσης για την αποπληρωμή ομολόγων που ωριμάζουν τόσο μεταφέρεται τελικώς το χρέος της Ελλάδας στην κατοχή των χωρών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

"Σε δύο χρόνια, τα 2/3 του χρέους ενδέχεται να έχουν περάσει από τους ομολογιούχους στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ", υπογραμμίζει ένας αναλυτής αναδιαρθρώσεων, προσθέτοντας πως "εάν προσπαθήσεις να προχωρήσεις σε αναδιάρθρωση τότε οι επιλογές θα είναι περιορισμένες. Θα ήταν καλύτερα να δράσεις τώρα, παρά να παραχωρήσεις τον ουσιαστικό έλεγχο της διαδικασίας σε αυτούς τους πιστωτές".

Με λίγα λόγια, σε μια τέτοια πιθανότητα, οι εταίροι της Ελλάδας στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ θα έχουν τον πρώτο λόγο σε όποια μελλοντική αναδιάρθρωση, στη δομή χρέους της χώρας και ως εκ τούτου στην πρόσβασή της στις αγορές, υπογραμμίζει η ανάλυση.

Επομένως, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε συμφωνία με τους πιστωτές "το συντομότερο δυνατό". "Οι πολιτικοί μπορεί να συνεχίσουν να λένε ότι δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης αλλά εν τέλει οι αγορές θα καθορίσουν τι θα συμβεί. Είτε η Ε.Ε. και το ΔΝΤ θα καταλήξουν να ελέγχουν το σύνολο του χρέους της Ελλάδας, είτε το συνολικό χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί", υποστηρίζει έτερος αναλυτής αναδιαρθρώσεων.


Η "εθελουσία ανταλλαγή" και οι ...άσοι της ΕΚΤ

Μπορεί η αναδιάρθρωση στο ελληνικό χρέος να είναι μία ιδιαίτερα λεπτή διαδικασία, όμως σχεδόν το 90% του χρέους βρίσκεται σε ομόλογα σταθερού επιτοκίου σε ευρώ, που διέπονται από την ελληνική νομοθεσία.

Όπως αναφέρει η ανάλυση, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει τη νομοθεσία, εισάγοντας ρήτρες συλλογικής ευθύνης, δεσμεύοντας έτσι τους ομολογιούχους που δεν θα συμφωνούν σε αλλαγή των όρων στα ομόλογα.

Πολλοί αναλυτές καταλήγουν ότι μια "εθελουσία πρόταση ανταλλαγής" είναι η πιο πιθανή λύση στο ζήτημα της ελληνικής αναδιάρθρωσης. "Κατά τη γνώμη μου, εάν γίνει κάτι, θα λάβει τη μορφή της ήπιας αναδιάρθρωσης, όπως μια πρόταση ανταλλαγής τίτλων, που θα διατηρεί το κεφάλαιο, αλλά θα επιμηκύνει την ωρίμανση και θα περιλαμβάνει μείωση επιτοκίου", σημειώνει ο κ. Max Ziff, επικεφαλής της Houlihan Lokey.

Σε μια τέτοια περίπτωση, στο παιχνίδι της τελικής συμφωνίας με τους ομολογιούχους, όλους τους… άσους τους ελέγχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναφέρει ο κ. Ziff. "Η ΕΚΤ μπορεί να δηλώσει απλώς ότι θα κάνει αποδεκτά για αναχρηματοδότηση μόνο τα νέα ομόλογα που θα προκύψουν από τη συμφωνία, γεγονός που θα αναγκάσει τις τράπεζες να αποδεχτούν την ανταλλαγή".


Οι ελληνικές τράπεζες

Το σενάριο της αναδιάρθρωσης με διατήρηση του αρχικού κεφαλαίου, σε αντίθεση με πιθανό "κούρεμα",  θεωρείται ευνοϊκό για τις τράπεζες γιατί δεν οδηγεί σε απομείωση της αξίας του ενεργητικού, αν και η συνολική απόδοση της επένδυσης μειώνεται μέσω της επιμύκυνσης και των μειωμένων κουπονιών. 

"Οι πιέσεις από τον τραπεζικό κλάδο γι' αυτήν τη μορφή της αναδιάρθρωσης ίσως αποδειχτούν πειστικές", σχολιάζει ο κ. Ziff.

Σημειώνεται ότι οι ελληνικές τράπεζες ελέγχουν περίπου 60 δισ. ή το 25% του συνολικού χρέους της χώρας, ενώ σημαντικά ποσά ελέγχουν οι ευρωπαϊκές ΚΒC, Monte dei Paschi di Siena, Commerzbank, Intesa Sanpaolo, Erste και Credit Agricole. 

Μεγάλο "κούρεμα" θα αναγκάσει πολλές τράπεζες σε αυξήσεις κεφαλαίου, εν όψει και των stress tests του Ιουνίου, αναφέρει η ανάλυση. 

Παράλληλα, o κ. Tσιριγώτης, αναλυτής της Mediobanca, αναφέρει ότι η πλέον εκτεθειμένη ελληνική τράπεζα είναι η Εθνική, η οποία όμως με Core Tier 1 11,9% είναι σχετικά καλυμμένη σε πιθανό "κούρεμα".

Αναφορικά με την Πειραιώς, ίσως απαιτηθεί να αυξήσει τους κεφαλαιακούς της δείκτες εάν επιβληθεί "κούρεμα" ελληνικών ομολόγων άνω του 20%. 

Όσον αφορά στη Εurobank και στην Alpha Bank, έχουν μικρότερα χαρτοφυλάκια ελληνικών τίτλων, σημειώνει η ανάλυση.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v