Προαστιακός σιδηρόδρομος: Η «οδύσσεια» μιας μελέτης

Το νέο εταιρικό σχήμα που θα επιλέξει η κυβέρνηση για το μέλλον του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα θα κληθεί να διαχειριστεί το ζήτημα της επέκτασης του προαστιακού στο Λαύριο.

Το έργο έπεσε, καθώς φαίνεται, θύμα των εμφύλιων εχθροπραξιών μεταξύ του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ, δηλαδή των δύο εταιρειών που ήταν επιφορτισμένες με την προώθησή του. Όμως οι τεταμένες, εδώ και πολύ καιρό, σχέσεις ανάμεσα στις δύο εταιρείες έχουν προκαλέσει τεράστια καθυστέρηση στην εξέλιξη του έργου με αποτέλεσμα να είναι κάτι παραπάνω από ορατός ο κίνδυνος να χαθούν κονδύλια που είχαν εξασφαλιστεί για τη χρηματοδότησή του καθιστώντας πολύ δύσκολη στη συνέχεια την υλοποίησή του.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το κείμενο για τη δημοπράτηση της μελέτης έχει πάει περίπου δέκα φορές από τη μία εταιρεία στην άλλη χωρίς όμως ακόμη να έχει οριστικοποιηθεί και να έχει πάρει το πράσινο φως ώστε να προχωρήσει. Για την εκτέλεση της μελέτης υπάρχει, για περισσότερο από ένα χρόνο, εξασφαλισμένη χρηματοδότηση ύψους 1,8 εκατ. ευρώ από κονδύλια των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών, στα οποία είναι ενταγμένο το έργο. Ωστόσο η χρηματοδότηση αυτή θα χαθεί αν η μελέτη δεν έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος της χρονιάς και αυτό είναι πλέον αμφίβολο ακόμη και αν οι διαδικασίες τρέξουν χωρίς καμία εμπλοκή.

Αγκάθι οι προδιαγραφές

Επίσης αν δεν προχωρήσει σύντομα η εκτέλεση της μελέτης τότε θα χαθεί η δυνατότητα ένταξης της επέκτασης του προαστιακού προς το λιμάνι του Λαυρίου στα έργα που θα λάβουν χρηματοδότηση από τα κονδύλια της προγραμματικής περιόδου 2014 – 2020.

Δεδομένης δε της οικονομικής αδυναμίας του Δημοσίου να χρηματοδοτήσει έργα, αν χαθεί το παράθυρο ένταξης του έργου στο ΣΕΣ, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτό θα παραπεμφθεί στην επόμενη προγραμματική περίοδο και η ολοκλήρωσή του θα αναβληθεί για πολύ αργότερα και όχι για το 2020, όπως αναφέρει ο υφιστάμενος σχεδιασμός.

Πρόβλημα για το οποίο θα πρέπει να λάβει αποφάσεις η νέα κυβέρνηση και ειδικότερα ο αναπληρωτής υπουργός κ. Σπίρτζης είναι και οι προδιαγραφές του έργου, σημείο που ήταν, άλλωστε, αυτό που προκάλεσε και τις εντάσεις μεταξύ του ΟΣΕ και της θυγατρικής του.

Η πρόταση του ΟΣΕ να γίνει το έργο με ελαφρά ηλεκτροκίνηση, δηλαδή τύπου τρόλεϊ και χωρίς να είναι πλήρως διαχωρισμένο από την υπόλοιπη κυκλοφορία, δηλαδή ανισόπεδες διαβάσεις σε κάθε σημείο διασταύρωσης, μπορεί να εξασφαλίσει χαμηλότερο κόστος, ωστόσο, υποστηρίζουν οι θιασώτες της αντίθετης θέσης, το όποιο κέρδος μόνο πρόσκαιρο θα είναι.

Ένα έργο με τέτοια χαρακτηριστικά, σημειώνουν οι ίδιοι, πρέπει να γίνει με σύγχρονες προδιαγραφές, γιατί αλλιώς δεν θα έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει την ανάπτυξη του λιμανιού του Λαυρίου ως κύριου λιμένα ακτοπλοΐας.