Η υγεία της Κλίντον δίνει νέα τροπή στη μάχη με Τραμπ

Μεγάλο το πλήγμα στην αξιοπιστία της Κλίντον, ανεξάρτητα από το πραγματικό μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Τα μαθήματα από τις γκάφες των Ρόμνεϊ και Γκορ. Η επόμενη κίνηση του Τραμπ και η απόγνωση των Αμερικανών ψηφοφόρων.

  • του Jeremy Shapiro*
Η υγεία της Κλίντον δίνει νέα τροπή στη μάχη με Τραμπ

Oι φετινές προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ συνεχίζουν να προσφέρουν εκπλήξεις και να προκαλούν σύγχυση. Η τελευταία ανατροπή συνέβη όταν μετά από μήνες απόρριψης φημών για την υγεία της Χίλαρι Κλίντον ως θεωριών συνωμοσίας, μάθαμε ότι έχει πνευμονία.

Η ίδια αναγκάστηκε την Κυριακή να αποχωρήσει υποβασταζόμενη από μια επετειακή εκδήλωση για την 11η Σεπτεμβρίου και να ακυρώσει μια διήμερη περιοδεία στην Καλιφόρνια.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά δεν είναι ευχάριστα νέα για την καμπάνια της Κλίντον. Δεν είναι μόνο ότι αρρώστησε και ότι θα χάσει άγνωστο ακόμα αριθμό ημερών από την προεκλογική της εκστρατεία. Είναι επίσης το ότι τα προβλήματα υγείας της και οι προσπάθειες του επιτελείου της να τα κρύψει, ενισχύουν δύο προϋπάρχοντα αφηγήματα. Ο κ. Τραμπ και η ομάδα του επαναλαμβάνουν εδώ και μήνες στα μέσα ενημέρωσης ότι η Κλίντον είναι αδύναμη και παρουσιάζει μια παραπλανητική εικόνα.

Οι εξελίξεις που ενισχύουν προϋπάρχοντα αφηγήματα τείνουν να είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για έναν υποψήφιο. Η γκάφα του Μιτ Ρόμνεϊ στις εκλογές του 2012, όταν δήλωσε ότι το 47% των Αμερικανών είναι εξαρτημένο από επιδόματα, είχε τόσο αρνητικό αντίκτυπο γιατί επιβεβαίωσε την ιδέα πως είναι ένας σκληρός καπιταλιστής. Το υποτιθέμενο ευφυολόγημα του Αλ Γκορ ότι ανακάλυψε το ίντερνετ, αποδείχτηκε τόσο αρνητικό επειδή υπογράμμισε την άποψη πως είναι κάποιος που κολακεύει την προσωπική του εικόνα σε βάρος της αλήθειας.

Οπότε μπορεί να προβλέψει εύκολα κανείς ότι τα ερωτήματα για την αξιοπιστία και το σθένος της Κλίντον θα κυριαρχήσουν στην ειδησεογραφία των επόμενων ημερών.

Ανεξάρτητα από τα «αφηγήματα», πόσο πρέπει να μας απασχολεί πραγματικά η υγεία της Κλίντον; Είναι προφανώς ένας σοβαρός λόγος ανησυχίας. Οι υποψήφιοι για την προεδρία έχουν κατά το παρελθόν ξεγελάσει την κοινή γνώμη στο θέμα αυτό.

Για χρόνια, οι Αμερικανοί δεν είχαν ιδέα ότι ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Δεν γνώριζαν ότι ο Τζον Φ. Κένεντι λάμβανε μεγάλες δόσεις φαρμάκων και διεγερτικών για μια σειρά από λόγους. Αλλά ακόμα και με όλες τις ιατρικές πληροφορίες του κόσμου, οι ψηφοφόροι εκλέγουν πάντα έναν πρόεδρο χωρίς να έχουν απόλυτη βεβαιότητα για την υγεία του. Είναι ένα στοιχείο της ανθρώπινης κατάστασης.

Είναι κάτι που είναι ιδιαίτερα αληθινό αυτή τη χρονιά. Μια από τις πολλές ειρωνείες της προεκλογικής μάχης του 2016 είναι πως σε μια κουλτούρα που έχει εμμονή με τη νεότητα, οι Αμερικανοί έκριναν κατάλληλους δύο υποψήφιους που είναι πολύ μεγάλοι με τα σημερινά κριτήρια.

Η Κλίντον είναι 68. Ο Τραμπ, στα 70, θα είναι εφόσον εκλεγεί ο πιο ηλικιωμένος που θα ξεκινήσει μια θητεία προέδρου. Τα θαύματα της σύγχρονης ιατρικής μάς λένε, με βάση το προσδόκιμο ζωής, πως η Κλίντον θα ζήσει ως τα 87 και ο κ. Τραμπ ως τα 85. Αλλά αυτοί είναι μόνο μέσοι όροι και τα πράγματα συνεχίζουν να μην έρχονται όπως τα περιμένουμε για άτομα της ηλικίας τους, πολλές φορές πολύ ξαφνικά. Αυτός είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ έχουν ένα πολύ καλά οριοθετημένο πλαίσιο διαδοχής και αυστηρή διαδικασία επιλογής του αντιπροέδρου.

Η Κλίντον, όταν δούλευε στο υπουργείο Εξωτερικών κατά τη διάρκεια της θητείας της, ακολουθούσε έναν πολύ εντατικό ρυθμό εργασίας που κούραζε ακόμα και τους νεότερους συναδέλφους της. Καθώς περνάνε τα χρόνια, πιθανότατα θα πρέπει να κατεβάσει λίγο ταχύτητα. Αλλά αυτό θα σημαίνει πως πιθανότατα θα αφιερώνει περισσότερο χρόνο στα καθήκοντά της από ό,τι οι Ρόναλντ Ρίγκαν και Τζορτζ Μπους, οι οποίοι έχουν αφήσει ιστορία για τα σχετικά μικρά ωράριά τους. Ο ακόμα πιο ηλικιωμένος Τραμπ πιθανότατα δεν θα είναι σε θέση να κρατήσει αυτό τον ρυθμό, αν και κρίνοντας από τη χαλαρή του στάση στην πολιτική του εκστρατεία, το πιθανότερο είναι πως ούτε καν θα προσπαθήσει να το κάνει.

Συνολικά, το πρόβλημα υγείας πιθανότατα θα ενισχύει τη συλλογική αίσθηση απόγνωσης του εκλογικού σώματος για τις επιλογές που ήταν διαθέσιμες το 2016. Πράγματι, φαίνεται πως ο υποψήφιος που τραβάει λιγότερο τα φώτα της δημοσιότητας μπορεί τελικά να κερδίσει τις εκλογές. Οπότε μερικές ακόμα ημέρες ανάρρωσης για την Κλίντον μπορεί να δώσουν στον Τραμπ τον χώρο που χρειάζεται για να προκαλέσει την επόμενη αναπάντεχη στροφή της εκλογικής κούρσας και τον θόρυβο που θα ακολουθήσει στα μέσα ενημέρωσης.

 

*Ο αρθρογράφος είναι υπεύθυνος έρευνας στο European Council on Foreign Relations και πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. 

© The Financial Times Limited 2016. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v