Στα ίχνη του Μπους βαδίζει ο Πούτιν!

Ο Τζορτζ Μπους o νεότερος είναι γνωστό ότι είχε πει πως κοίταξε τον Βλαντιμίρ Πούτιν στα μάτια και «είδε την ψυχή του». Δεν αποκλείεται να το έκανε, γιατί ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ και ο νυν Ρώσος πρόεδρος αρχίζουν να μοιάζουν με αδελφές ψυχές όσον αφορά στην ιδέα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Όπως και ο πρόεδρος Μπους, ο πρόεδρος Πούτιν αποφάσισε να παρατάξει τον στρατό της χώρας του στη Μέση Ανατολή, στο πλαίσιο ενός πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Κι όπως και ο πρόεδρος Μπους, ο Ρώσος ηγέτης υποστήριξε ότι εμπλέκεται σε έναν αγώνα εκ μέρους όλου του πολιτισμένου κόσμου, ζητώντας παράλληλα διεθνή στήριξη.

Αλλά στην περίπτωση των Ρώσων, όπως και των Αμερικανών το 2003, ο ορισμός του ποιος είναι τρομοκράτης δεν φαίνεται πολύ ξεκάθαρος. Οι επικριτές του Μπους είχαν επισημάνει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις που να συνδέουν τον Σαντάμ Χουσεΐν με τις τρομοκρατικές επιθέσεις τις 11ης Σεπτεμβρίου.

Ομοίως, οι επιθέσεις της Ρωσίας στη Συρία -οι οποίες ξεκίνησαν σήμερα- φαίνεται να στοχεύουν περιοχές, όπως η Χομς, που δεν ελέγχονται από τζιχαντιστές. Όπως και οι σύμμαχοί τους στη συριακή κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ, η ρωσική πολεμική αεροπορία φαίνεται πως ενδιαφέρεται περισσότερο να κυνηγήσει τη συριακή αντιπολίτευση παρά τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε. Ωστόσο, οι Ρώσοι επιμένουν ότι αυτοί στους οποίους επιτίθενται είναι «τρομοκράτες», όπως όλες οι δυνάμεις που τους αντιμάχονται στην Ουκρανία είναι «φασίστες».

Οι κινήσεις του προέδρου Πούτιν έπιασαν εξ απίνης τις ΗΠΑ στη Συρία. Προς το παρόν, οι Ρώσοι φαίνεται να έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Προειδοποίησαν την αμερικανική πολεμική αεροπορία, η οποία βομβαρδίζει το ISIS στη Συρία, να παραμείνει στο έδαφος ενώ ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη θα βομβαρδίζουν στόχους. Επιπλέον, έχουν περιπλέξει την ήδη τεταμένη συζήτηση στη Βρετανία για το αν θα λάβει μέρος στις επιθέσεις κατά του ISIS στη Συρία.

Οι στρατιωτικές κινήσεις της Ρωσίας, σε συνδυασμό με την αποφασιστική ομιλία που έδωσε ο πρόεδρος Πούτιν στον ΟΗΕ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, προκάλεσαν επαίνους στον Τύπο σχετικά με τις ικανότητες του κ. Πούτιν στη διεθνή στρατηγική. Αλλά αν και όταν αρχίσουν να πεθαίνουν Ρώσοι στρατιώτες στη Συρία, το χειροκρότημα μπορεί να σβήσει. Γιατί υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για τους οποίους οι Αμερικανοί είναι διστακτικοί να στείλουν χερσαία στρατεύματα στη Συρία.

Οι Ρώσοι λένε πως θα περιοριστούν σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς για τη στήριξη του συριακού στρατού. Αλλά φαίνεται πως έχουν αναπτύξει 2.000 άνδρες στη Συρία, στην πρώτη φάση της επιχείρησης. Και φυσικά μπορεί να χρειαστεί να στείλει περισσότερους, αν τα πράγματα γίνουν χειρότερα. Γιατί όπως ανακάλυψε ο πρόεδρος Μπους στο Ιράκ, είναι πολύ πιο εύκολο να εμπλακούν σε έναν πόλεμο στη Μέση Ανατολή από ό,τι να βγεις από αυτόν. Οι Ρώσοι μπορεί επίσης να πάνε πίσω στον καταστροφικό τους πόλεμο με τους τζιχαντιστές στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980, που συνέβαλε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Ακόμα περισσότερο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκινάει τον δικό του «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» από μια πολύ πιο αδύναμη θέση σε σχέση με αυτή στην οποία βρισκόταν ο Τζορτζ Μπους.

Η ρωσική οικονομία συρρικνώνεται -καταπονημένη από έναν συνδυασμό διεθνών κυρώσεων και πολύ χαμηλών τιμών στο πετρέλαιο. Η Ρωσία εμπλέκεται επίσης σε έναν πόλεμο στην Ουκρανία. Μια θεωρία για τους λόγους που ο πρόεδρος Πούτιν ενισχύει τώρα τη ρωσική παρουσία στη Συρία είναι πως θέλει να αποσπάσει την προσοχή από την επιδείνωση της κατάστασης στην Ουκρανία.

Αμφιβάλλω αν τα πράγματα είναι τόσο απλά. Αλλά όπως σημειώνει ο Γουίλιαμ Πόμεραντς του Wilson Center στην Ουάσιγκτον, ο Ρώσος πρόεδρος «ξεκινάει άλλη μια στρατιωτική περιπέτεια, προτού τελειώσει την προηγούμενη και σε μια χρονική στιγμή πρωτοφανούς οικονομικής αστάθειας στη Ρωσία». Αυτό δεν μου φαίνεται για μια αριστοτεχνική κίνηση στη διεθνή σκακιέρα.

© The Financial Times Limited 2015. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation