Το "reprofiling" της Ελλάδας

Ανεξάρτητα από τα παιχνίδια με τις λέξεις, η δήλωση του προέδρου του Eurogroup για "reprofiling" έχει μεγάλη σημασία, καθώς δείχνει ότι η Ε.Ε. θεωρεί αναπόφευκτο το "restructuring" του ελληνικού χρέους.

Δημοσιεύθηκε: 18 Μαΐου 2011 - 07:50

Οι ηγέτες της Ευρώπης δείχνουν να κάνουν άτακτη υποχώρηση από την προσπάθεια να πείσουν τους επενδυτές ότι υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα στην αναδιάρθρωση (τη μείωση των αποπληρωμών ομολόγων) και στον ανασχεδιασμό (την παράταση των λήξεων ομολόγων χωρίς αύξηση στο επιτόκιο).

Οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται την αξία του χρόνου για το χρήμα -και ελπίζουμε ότι σε αυτούς περιλαμβάνεται κάθε ενεργός trader ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων- γνωρίζει ότι και τα δύο έχουν το ίδιο αποτέλεσμα (με δεδομένη μια ομαλή καμπύλη απόδοσης, όπου οι μεγαλύτερες λήξεις σημαίνουν υψηλότερες αποδόσεις) στη μείωση της καθαρής τρέχουσας αξίας του ομολόγου.

Οπότε, η μεγάλη σημασιολογική χθεσινή εξέλιξη, όπου ο πρόεδρος του Eurogroup, κ. Jean-Claude Juncker, αναφέρθηκε στον ανασχεδιασμό (reprofiling) ως «μαλακή αναδιάρθρωση», είναι αρκετά ενθαρρυντική. Δείχνει ότι οι επενδυτές θα πρέπει να λάβουν τη διαδικασία σοβαρά, τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό. Η Ε.Ε. αποδέχεται πλέον ότι είναι αναπόφευκτο να γίνει κάποια αναδιάρθρωση (restructuring) του ελληνικού χρέους.

Επί μήνες, η αγορά υποδεικνύει κάθετη μείωση στην τρέχουσα καθαρή αξία των ομολόγων. Στην ουσία, οι αποτιμήσεις στις αγορές υποδεικνύουν μεγαλύτερη μείωση στην καθαρή τρέχουσα αξία απ’ όση θα μπορούσε να γίνει με οποιαδήποτε παράταση διάρκειας.

Η Ε.Ε., η ΕΚΤ, η ελληνική κυβέρνηση και οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων εύχονται όλοι η αγορά να κάνει λάθος. Θέλουν όσο το δυνατόν πιο «μαλακή» αναδιάρθρωση. Ένα απλό «reprofiling» θα μπορούσε ίσως να είναι αρκετά μαλακό για να αποτρέψει τους κινδύνους μιας «σκληρής αναδιάρθρωσης», στην οποία αντιτίθεται σθεναρά ο κ. Juncker.

Και δεν έχει άδικο, αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πυροδοτήσει άμεσες απαξιώσεις στα χαρτοφυλάκια «διακράτησης έως τη λήξη» των τραπεζών και απαιτήσεις από τα credit default swaps. Κι αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν οικονομικό χάος, ειδικά αν η τάση αναδιάρθρωσης μεταδοθεί στην υπόλοιπη ευρω-περιφέρεια.

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα στο τέλος θα πληρώσει λιγότερα -σε καθαρή τρέχουσα αξία- απ’ όσα είχε αρχικώς υποσχεθεί. Και έχει πλεονεκτήματα το να αποκαλείται αυτή η χρηματοπιστωτική προσαρμογή με το σωστό της όνομα: χρεοστάσιο.

© The Financial Times Limited 2011. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation