Η Γερμανία χαράσσει τον δρόμο των χρεοκοπιών

Στη σωστή κατεύθυνση κινούνται οι θέσεις του Βερολίνου περί ελεγχόμενων χρεοκοπιών τόσο για τα κράτη που αντιμετωπίζουν προβλήματα όσο και για τις υπερχρεωμένες τράπεζες, λένε οι "Financial Times".

Η Γερμανία χαράσσει τον δρόμο των χρεοκοπιών
Κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης, οι αξιωματούχοι δίσταζαν να εκφράσουν το ενδεχόμενο χρεοκοπίας είτε για τα κράτη είτε για τις μεγάλες τράπεζες. Τώρα η Γερμανία έχει σχεδιάσει δύο πολιτικές που καθιστούν και τα δύο ενδεχόμενα πιο αξιόπιστα. Και αυτό είναι καλοδεχούμενο.

Η πρώτη πολιτική αφορά στην ιδέα να προσαρτηθούν ρήτρες συλλογικής δράσης (collective action clauses) σε όλες τις μελλοντικές εκδόσεις κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης. Η δεύτερη αφορά στη νομοθεσία που προωθεί το Βερολίνο, βάσει της οποίας οι εποπτικές αρχές αποκτούν τη δικαιοδοσία να χειριστούν τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης.

Δικαίως η Γερμανία υποστηρίζει έναν μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας για τις χώρες που αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους. Οι ρήτρες συλλογικής δράσης ίσως να είναι ο τρόπος για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός. Τα κράτη της ευρωζώνης θα προσθέσουν αυτήν τη ρήτρα στα συμβόλαια έκδοσης νέων ομολόγων, επιτρέποντας αναδιαρθρώσεις με ψήφο πλειοψηφίας από τους πιστωτές. Παρακάμπτοντας έτσι το πρόβλημα της μειοψηφίας των επενδυτών που δεν συμφωνούν, γίνεται εφικτή η δυνατότητα ελεγχόμενης κρατικής χρεοκοπίας.

Βεβαίως, αυτά δεν αλλάζουν την τρέχουσα κατάσταση. Οι ρήτρες συλλογικής δράσης βοηθούν μόνο όταν μεγάλο μέρος του χρέους μιας χώρας περιέχει τέτοιες ρήτρες. Και αυτό θα συμβεί σε κάποια χρόνια, ακόμη και εάν η διαδικασία λήψης της σχετικής απόφασης στην ευρωζώνη πραγματοποιηθεί αμέσως. Εκεί όπου μπορεί να βοηθήσει, όμως, αυτή η πρόταση είναι στο να πειστεί η Γερμανία για την παράταση ή την επέκταση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας.

Εν τω μεταξύ, δεδομένου ότι ακόμη δεν έχει εκμηδενιστεί ο κίνδυνος κρατικών χρεοκοπιών, εξακολουθεί να υπάρχει ο κίνδυνος μετάδοσης στον χρηματοοικονομικό κλάδο, ειδικότερα στις χώρες με υπερμεγέθεις τράπεζες. Οι κρίσεις μπορούν να εξαπλωθούν με εντυπωσιακή ταχύτητα.

Κατά συνέπεια, είναι θετικό το γεγονός ότι η Γερμανία επιτέλους δραστηριοποιείται στη δημιουργία ενός καθεστώτος που θα επιτρέπει στις εποπτικές αρχές να επιβάλλουν αναδιαρθρώσεις κεφαλαίων στις τράπεζες. Βεβαίως, η πρόταση αυτή θα έχει αποτελέσματα μόνο όταν έχουμε ευφυείς εποπτικές αρχές. Προς το παρόν, το Βερολίνο δεν έχει επιδείξει αρκετή θέληση στο να αφήσει τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς να υπομείνουν και εκείνοι τα δεινά. Τουλάχιστον, όμως, φαίνεται ότι η Γερμανία προσπαθεί να προλάβει τις εξελίξεις αντί να τις ακολουθεί.

Το να προχωρά κανείς σε τέτοιες κινήσεις εν μέσω κρίσης βεβαίως δεν είναι ιδανικό
. Οι επικριτές θα επισημάνουν ότι θα οδηγήσουν σε αύξηση του κόστους δανεισμού για τα κράτη στη χειρότερη στιγμή.

Αυτές, όμως, δεν είναι εύκολες επιλογές. Ορισμένες χώρες ήδη αντιμετωπίζουν δυσθεώρητο κόστος δανεισμού. Και είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή στις προ κρίσης συνθήκες, όπου όλοι μπορούσαν να δανειστούν σχεδόν με το ίδιο κόστος με το οποίο δανειζόταν η Γερμανία. Αυτό το εσφαλμένο μοντέλο πλέον εγκαταλείπεται. Οι προτάσεις του Βερολίνου μπορεί να μην είναι ο τελικός προορισμός, οδεύουν όμως προς τη σωστή κατεύθυνση.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v