Τι μου δίδαξε ο μέντοράς μου

Πέντε παγκόσμιας κλάσης μεγιστάνες αποκαλύπτουν τους ανθρώπους που στιγμάτισαν την επιχειρηματική τους ζωή και τις πολύτιμες συμβουλές που πήραν από αυτούς, ώστε να φτάσουν στην κορυφή.

Δημοσιεύθηκε: 11 Αυγούστου 2010 - 11:05

Emma Jacobs

Πέντε επιτυχημένοι επιχειρηματίες αποκαλύπτουν τους ανθρώπους που τους στιγμάτισαν στην επιχειρηματική τους ζωή και τα πράγματα που έμαθαν από τους μέντορές τους, ώστε να φτάσουν στην κορυφή.

- Donald Trump, μεγιστάνας του real estate

Μέντοράς μου ήταν ο πατέρας μου, Fred C. Trump. Όταν ήμουν μικρός η συνεργασία μας ήταν "ανεπίσημη". Τον ακολουθούσα στα εργοτάξια και έβλεπα πώς λειτουργούσε. Αργότερα, όταν δούλεψα μαζί του στο γραφείο του, όλα έγιναν σαφώς πιο επίσημα. "Πρέπει να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς γι' αυτό που κάνεις", μου είχε πει. Ο ίδιος είχε γνώσεις για τα πάντα, μπορούσε να καθοδηγήσει ακόμη και τους ξυλουργούς. Είχε μία πολύ απλή φόρμουλα επιτυχίας τεσσάρων σημείων: μπες, δούλεψε, δούλεψε σωστά και βγες. Δούλευε γρήγορα, αλλά προσεκτικά και δημιουργούσε brand από κάθε έργο του. Τον χαρακτήριζε η μεγάλη αξιοπρέπεια - αρετή την οποία ο ίδιος θεωρούσε το καλύτερο εργαλείο για να αναδείξεις τον εαυτό σου.

Δεν συμφωνούσα με όλα όσα έλεγε. Για παράδειγμα, ήθελα να κάνουμε μία κατασκευή στο Manhattan, που εκείνος δεν μπορούσε να καταλάβει. Ήταν ευχαριστημένος με τις οικοδομές στο Brooklyn και στο Queens. Ήθελα επίσης να χτίσω ουρανοξύστες: ακόμη κι όταν ήμουν παιδί έχτιζα ουρανοξύστες με τα παιδικά τουβλάκια. Όταν έχτισα τον Trump Tower, πρότεινε να χρησιμοποιήσουμε τούβλα αντί για γυαλί. Για εκείνον το τούβλο ήταν ένα καλό εργαλείο, αλλά δεν ήταν το δικό μου όραμα.

Παρ' όλα αυτά, το να έχω μέντορα τον πατέρα μου ήταν πολύ σημαντικός παράγοντας για τη μετέπειτα πορεία μου. Προσπαθώ κι εγώ με τη σειρά μου να αποτελώ καλό παράδειγμα για τα παιδιά μου και τους εργαζομένους στην εταιρία μου. Είναι σημαντικό να έχει κανείς ένα πρότυπο. Εάν το πρότυπο αυτό δεν υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή, τότε μπορούν να βοηθήσουν τα βιβλία για επιτυχημένους ανθρώπους και το πώς κατέληξαν στην επιτυχία.

- Sahar Hashemi, ιδρύτρια της Coffee Republic

Περιέργως, ο δικός μου μέντορας ήταν η μητέρα μου. Και λέω περιέργως γιατί ήταν μαμά πλήρους απασχόλησης και νοικοκυρά όταν εγώ ήμουν παιδί. Αλλά ήταν πολύ δημιουργική και ταλαντούχα και μιλούσε πολλές γλώσσες. Ο πατέρας μου, από την άλλη πλευρά, ήταν ο κλασικός επιχειρηματίας.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου το 1993, στα 25 μου, αποφάσισα να εγκαταλείψω τη δικηγορία και να ξεκινήσω την Coffee Republic μαζί με τον αδερφό μου, που τότε δούλευε στον κλάδο της επενδυτικής τραπεζικής. Ο θάνατος του πατέρα μου με έκανε να καταλάβω ότι η ζωή είναι μικρή και πως θα πρέπει πραγματικά να κυνηγήσω τα όνειρά μου όσο υπάρχει καιρός.

Όταν οι φίλοι μας εξέφραζαν ανησυχίες και οι τράπεζες μας απέρριπταν, η μεγαλύτερη στήριξη ήταν η ενθάρρυνση της μητέρας μου. Η ιδέα της πώλησης καφέ σε μία χώρα που πίνει τσάι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν λίγο ριψοκίνδυνη. Αλλά όταν ξεκινάς μία επιχείρηση ακούς πολλές Κασσάνδρες. Το ότι είχα τη μητέρα μου που πίστευε στο όνειρό μου ήταν πολύ βασικό.

Η πίστη της σε μένα ήταν μεταδοτική. Μου έδωσε την ώθηση που τελικά με οδήγησε στο να ανακαλύψω ικανότητες και αυτοπεποίθηση που δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι διέθετα.

Μας στήριξε και πρακτικά καθώς επέτρεψε σε μένα και στον αδερφό μου να μετακομίσουμε στο σπίτι της, όταν ξεκινούσαμε την εταιρία. Αλλά η βοήθειά της ήταν πολύ πιο σημαντική από αυτό. Όλοι έχουν τη δυνατότητα να πάρουν επιχειρηματικές συμβουλές και πρακτικά tips, αλλά δεν έχουν όλοι κάποιον να μοιραστούν τις ανασφάλειές τους και να κάνουν μία συζήτηση που θα τους ενθαρρύνει όταν το χρειάζονται.

Η μητέρα μου με ενθάρρυνε να βγω από την ασφάλεια στην οποία ζούμε όλοι, να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και να κυνηγήσω τα όνειρά μου.

Η Sahar Hashemi είναι επίσης συγγραφέας του "Switched On".

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
- Biz Stone, συνιδρυτής του Twitter

Είχα δύο μέντορες: Ο πρώτος είναι ο Steve Snider, ένας τύπος με τον οποίο δούλευα μαζί πολύ παλιά και ο οποίος με βοήθησε να ξεκινήσω. Εγκατέλειψα το πανεπιστήμιο και πήγα να δουλέψω στην εκδοτική Little Brown κουβαλώντας κιβώτια από όροφο σε όροφο. Σε κάποιον από αυτούς τους ορόφους ήταν και η καλλιτεχνική διεύθυνση.

Είχα ξεκινήσει ως καλλιτέχνης και με ενδιέφεραν οι υπολογιστές. Μία ημέρα, όταν όλοι έλειπαν για φαγητό, μπήκα μέσα κρυφά, έκατσα σε έναν υπολογιστή και σχεδίασα ένα κάλυμμα βιβλίου, το οποίο περιέλαβα στα δικά τους σχέδια. Ο κ. Snider, ο art director, βρήκε ότι ήταν το "παιδί με τα κιβώτια" που το είχε κάνει και με προσέλαβε να σχεδιάζω εξώφυλλα βιβλίων. Σε αντάλλαγμα τον έμαθα να δουλεύει σε Mac. Εκείνος ήταν που ξεκίνησε την αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στη δημιουργία του Twitter.

Ήταν μία ασυνήθιστη μαθητεία. Εκμεταλλεύτηκα όλες τις γνώσεις του και τον ρωτούσα τα πάντα, όπως για παράδειγμα "πώς ξέρατε ότι ήταν η σωστή στιγμή για να ζητήσετε τη γυναίκα σας σε γάμο;".

Δουλέψαμε μαζί για δύο χρόνια. Έμαθα πολλά από αυτόν για το graphic design αλλά και για τη ζωή γενικότερα. Ήταν καλύτερα από το πανεπιστήμιο. Είναι καταπληκτικός art director και γεννημένος δάσκαλος. Μου δίδαξε πώς να αντιμετωπίζω το τραυματισμένο εγώ μου. Είμαστε ακόμη φίλοι.

Μπορεί να ακουστεί λίγο σαχλό, αλλά ο δεύτερος μέντοράς μου είναι ο Evan Williams, ο άνθρωπος με τον οποίο στήσαμε μαζί το Twitter. Είμαστε πολύ διαφορετικοί. Εκείνος είναι υπομονετικός και βλέπει τη μεγάλη εικόνα. Και ποτέ δεν κατακρίνει τα αλλοπρόσαλλα σχόλιά μου. Πηγαίνει στην ουσία του προβλήματος, κοιτώντας ένα θέμα από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Σήμερα παρέχω συμβουλές σε αρκετές μικρές εταιρίες που τώρα ξεκινούν και το βρίσκω εποικοδομητικό και για μένα. Όταν συζητάω με ανθρώπους που βρίσκονται στο ξεκίνημά τους πάντα μου έρχεται κάποια ιδέα για το Twitter.

- Michelle Garnaut, εστιάτορας

Είχα πολλούς μέντορες, τόσο στην πατρίδα μου την Αυστραλία όσο και στη Σαγκάη και στο Χονγκ Κονγκ όπου άνοιξα τα εστιατόριά μου. Θα έλεγα ότι τη μεγαλύτερη επίδραση στην καριέρα μου είχαν οι δημιουργικοί και εμπνευσμένοι άνθρωποι. Οι σχέσεις μου με αυτούς δεν ήταν ποτέ αυτό που θα λέγαμε επίσημες.

Όταν αργότερα έδινα και εγώ συμβουλές σε νέους ανθρώπους στο πλαίσιο επαγγελματικής σχέσης, κατάλαβα ότι αυτός που βρίσκεται σε αυτήν τη θέση μπορεί να είναι αρκετά απαιτητικός και ότι θέλει να τον πιάσεις από το χέρι.

Όταν ξεκινούσα, πριν από 25 χρόνια, είχα ως πρότυπο γυναίκες. Στον κλάδο εστίασης υπήρχαν μόνο έξι γυναίκες που τα είχαν καταφέρει. Όταν τις συνάντησα σκέφτηκα: "Αν τα κατάφεραν εκείνες, θα τα καταφέρω κι εγώ".

Στα 23 μου γνώρισα τη Mietta O’ Donnell, η οποία είχε ένα εστιατόριο που το έλεγαν Mietta. Πήγαινα ως πελάτισσα και την παρακολουθούσα εξ αποστάσεως. Μία δεκαετία αργότερα τη συνάντησα. Ήταν μικροκαμωμένη, όμορφη και με καλούς τρόπους. Ήταν τρομερή! Εγώ ήμουν τρομοκρατημένη. Για μένα υπήρξε -και είναι ακόμη- πηγή έμπνευσης.

Μου είπε ότι ένα εστιατόριο δεν είναι μόνο ο chef. Εγώ, έχοντας σπουδάσει chef, βεβαίως διαφώνησα, αλλά τώρα καταλαβαίνω πως είχε δίκιο.

Όταν ξεκίνησα το εστιατόριο στο Χονγκ Κονγκ, με συμβούλευσε να ξεκινήσω μία αίθουσα τέχνης. Νόμιζα πως ήταν τρελή, αλλά τελικά άρχισα ένα λογοτεχνικό φεστιβάλ, που τελικά αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία. Εκείνη έβαλε τον σπόρο. Η Mietta πέθανε πριν από 10 χρόνια και ακόμη τη σκέφτομαι.

Ένας άνθρωπος που επίσης με επηρέασε ήταν η Gay Bilson, η οποία ασχολείται με τις επιχειρήσεις με έναν εκπληκτικά ηθικό τρόπο. Όπως η Mietta, έτσι και η Gay ήταν λίγο τρομακτική. Αντί λοιπόν να τη ρωτάω, κάθε φορά σκεφτόμουν τι θα έκανε εκείνη στη θέση μου.

Υπάρχει επίσης ο μέντοράς μου στα οικονομικά. Η Josephine Price, ένα εντυπωσιακά καθαρό μυαλό που επηρέασε τόσο πολύ την επαγγελματική μου ζωή ώστε τελικά της ζήτησα να συμμετάσχει στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας μου. Έπειτα από τόσα χρόνια στο επάγγελμα, έχω δημιουργήσει τους δικούς μου κανόνες ηθικής, αλλά η επιρροή της Gay και της Mietta ήταν σημαντική. Έσπειραν ιδέες τις οποίες εγώ στη συνέχεια καλλιέργησα.

- John Ayton, ιδρυτής του Links of London και του κοσμηματοπωλείου Annoushka *

Την περίοδο 1986 - 1992 ήμουν δικηγόρος. Ο άνθρωπος που μου έμαθε τα περισσότερα χρήσιμα πράγματα για την επαγγελματική μου σταδιοδρομία ήταν ο David Macfarlane, συνέταιρος στη δικηγορική εταιρία όπου δούλευα και με τον οποίο μοιραζόμασταν το ίδιο γραφείο. Όταν παρατηρείς κάποιον από τόσο κοντά και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, καταλήγεις να αφομοιώνεις κάποια από τα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα.

Εκείνος θα το έβρισκε ειρωνικό που τον βλέπω ως μέντορα, γιατί μετά τη συνεργασία μας… εγκατέλειψα τη δικηγορία. Ήταν όμως ο ίδιος που κάθισε και συζήτησε μαζί μου και μου είπε ότι πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στη δικηγορία και στις επιχειρήσεις.

Είχα ήδη ξεκινήσει με κάποια επιχειρηματικά σχέδια, συμπεριλαμβανομένου του Links, ενώ ήμουν δικηγόρος. Είχαμε ένα φιλικό διαζύγιο και παραμένουμε ακόμη και τώρα σε επαφή. Από εκείνον έμαθα πώς να διαπραγματεύομαι και πώς να βλέπω το δάσος και όχι το δέντρο.

Το 2006, αφού πούλησα το Links, ξεκίνησα το Walpole Brands of Tomorrow, του οποίου το αντικείμενο είναι να φέρνει σε επαφή μέντορες με νέες επιχειρήσεις από τον κλάδο των πολυτελών προϊόντων. Το να είσαι μέντορας δεν είναι κάτι εντελώς αλτρουιστικό: Η επαφή με νέους ανθρώπους και η επεξεργασία νέων ιδεών είναι διαδικασίες αναζωογονητικές. Και σε φέρνουν σε επαφή με νέες αγορές.

* Το Links of London εξαγοράσθηκε από τον ελληνικό όμιλο Folli-Follie

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation