Ευνουχίζοντας τη Wall Street

Και τώρα οι κλέφτες τραπεζών τι θα κάνουν; Κλέφτες θα γίνουν; Γιατί ο τραπεζικός κόσμος μετά την κρίση γίνεται αυστηρά ένα μοντέλο no risk-no reward.

Δημοσιεύθηκε: 25 Ιουνίου 2010 - 17:30

Και τώρα οι κλέφτες τραπεζών τι θα κάνουν; Θα γίνουν κλέφτες;

Βεβαρημένες από τα χρέη, οι κυβερνήσεις ανά τον πλανήτη θέλουν να φορτώσουν τις τράπεζες με επιπλέον φόρους 110 δισ. δολ. και άνω συνολικά, να τις υποχρεώσουν να διώξουν κερδοφόρες επιχειρήσεις και να τους απαγορεύσουν να κάνουν συναλλαγές προς ίδιον όφελος. Να βγάλουν λεφτά; Όχι βέβαια. Ο τραπεζικός κόσμος μετά την κρίση είναι αυστηρά ένα μοντέλο no risk-no reward.

Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι πολλές προτάσεις στην ιστορική μεταρρύθμιση της Wall Street είναι δαιμονισμένα περίπλοκες και παράλογες (οι περιορισμοί στα swaps σημαίνουν είτε τυφλή απαγόρευση στο hedging εκ μέρους πολυεθνικών πελατών είτε -εξίσου γελοίο- αδυναμία εξισορρόπησης του counter-trade).

Ας αγνοήσουμε επίσης το ότι η απαγόρευση του proprietary trading σημαίνει πως κάποια παραγωγικά ενεργητικά (όπως ευφυείς traders αλλά και ισολογισμοί) θα γίνουν λιγότερο παραγωγικά.

Το πραγματικό εμπόδιο είναι ότι ευνουχίζοντας τη Wall Street και τις άλλες χρηματιστηριακές πρωτεύουσες του πλανήτη οι πολιτικοί διαβρώνουν το έδαφος μιας κοινής παγκόσμιας ρύθμισης.

Είναι αλήθεια ότι η κοινωνικοποίηση των κερδών είναι δίκαιη για μια βιομηχανία που κοινωνικοποίησε τον κίνδυνο. Αλλά οπωσδήποτε είναι καλύτερο να επαναδιανεμηθεί ένα μεγαλύτερη κομμάτι κερδών, και οι τράπεζες έχουν ήδη αναλάβει αυτό το βάρος.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο LinkedinΟ "χονδρικός" δανεισμός είναι φθηνότερος, αλλά η μερίδα του λέοντος στη χρηματοδότηση των λιανικών τραπεζών εξακολουθεί να προέρχεται από τις καταθέσεις. Τα χαμηλά επιτόκια σημαίνουν συρρίκνωση των περιθωρίων κέρδους -ένα πικρό μάθημα που γνωρίζουν πολύ καλά οι Γιαπωνέζοι- και αυτό στη Βρετανία μεταφράζεται σε κόστος 2 - 3 δισ. στερλίνων τον χρόνο.

Αν βάλουμε στην εξίσωση τη βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη και την υψηλότερη ανεργία, κοινωνικά προβλήματα που πλήττουν άμεσα τα έσοδα των τραπεζών, τότε τα κέρδη από τις λιανικές και εμπορικές επιχειρήσεις γίνονται σκιά ενός καλύτερου παρελθόντος.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation