Ερωτήματα για τις διαδικασίες πώλησης ομολόγων

Οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τις πωλήσεις ομολόγων χαρακτηρίζονται "σκοτεινές" από αρκετούς επενδυτές, οι οποίοι ζητούν περισσότερη διαφάνεια και λιγότερο "κυνήγι" του κέρδους από τους αναδόχους.

Δημοσιεύθηκε: 5 Φεβρουαρίου 2010 - 13:55

Anousha Sakoui & David Oakley

Ερωτήματα για τις διαδικασίες πώλησης ομολόγων

Τις τελευταίας ημέρες υπήρξε μεγάλη συζήτηση για την έκδοση ελληνικών ομολόγων ύψους 8 δισ. ευρώ. Στα παρασκήνια, κάποιοι επενδυτές έχουν ερωτήματα για τις τράπεζες που διαχειρίστηκαν την έκδοση.

Είναι μία υπόθεση που θέτει ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο πωλούνται τα ομόλογα γενικότερα, πέραν της ελληνικής περίπτωσης.

Αυτές οι ερωτήσεις έρχονται σε μία περίοδο όπου οι πολιτικές αρχές προσπαθούν να ενισχύσουν την πρόσβαση των εταιριών και σε άλλους τρόπους χρηματοδότησης πέραν του τραπεζικού δανεισμού, με αρκετές ευρωπαϊκές εταιρίες -οι οποίες παραδοσιακά στρέφοντα στις τράπεζες για χρηματοδοτήσεις- να προσπαθούν να προσελκύσουν τους επενδυτές.

Υπάρχουν και αντιδράσεις από όμιλο επενδυτών στην αγορά καλυμμένων ομολόγων αξίας αρκετών δισ. ευρώ, η οποία θεωρείται η πλέον ασφαλής στον τομέα των επιχειρηματικών ομολόγων.

Ο κ. Peter Montagnon, επικεφαλής επενδυτικών θεμάτων στην Association of British Insurers, τονίζει: "Υπάρχουν ανησυχίες μεταξύ των επενδυτών για το πώς πραγματοποιούνται τα deals στα ομόλογα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα επονομαζόμενα pre-sounding deals, που πραγματοποιούνται με τρόπο ο οποίος δεν συναντιέται στις αγορές προσφοράς μετοχών". Σημειώνεται ότι με τον όρο pre-sounding deal αναφέρεται η διαδικασία κατά την οποία οι τραπεζίτες προσπαθούν να κατανοήσουν τα επίπεδα ζήτησης από την πλευρά των επενδυτών

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin. Κατά τον κ. Montagnon, χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος γιατί το να αποτιμήσεις τις πιστωτικές αγορές είναι πιο δύσκολο.

Όταν ξεκινά η διαδικασία άντλησης κεφαλαίων από τις αγορές μέσω είτε προσφοράς μετοχών είτε πωλήσεων ομολόγων, ένας τραπεζίτης -γνωστός ως κοινοπρακτικός μάνατζερ (syndicate manager)- μεσολαβεί μεταξύ του εκδότη και της επενδυτικής κοινότητας. Υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών προκειμένου να βρεθούν σε αυτήν τη θέση και πάντα οι syndicate managers φροντίζουν ώστε το κόστος δανεισμού του πελάτη τους να παραμείνει όσο το δυνατόν πιο χαμηλό. Επιπρόσθετα, όμως, πρέπει να νοιαστούν και για το όφελος των επενδυτών και να προσέξουν να μην πέσει χαμηλά η τιμή πώλησης ενός ομολόγου.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι τραπεζίτες ανακοίνωσαν ότι η ζήτηση έφθασε στα 25 δισ. ευρώ, δηλαδή πέντε φορές υψηλότερα από την αρχική προσφορά των 5 δισ. ευρώ. Η προσφορά αυξήθηκε κατά 60% αγγίζοντας τα 8 δισ. ευρώ και η τιμή παρουσίασε άνοδο ως αποτέλεσμα της υψηλής ζήτησης.

Την επόμενη μέρα -αφού είχε γίνει η αποτίμηση- οι ελληνικές αρχές ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν και σε νέα πώληση ομολόγων έναν μήνα αργότερα. Αυτή η είδηση βάρυνε στην τιμή του 5ετούς ομολόγου που είχε ήδη δοθεί, με αποτέλεσμα οι επενδυτές (που το είχαν αγοράσει) να χάσουν σημαντικά κεφάλαια. Πτωτικά κινήθηκαν και οι ελληνικές αγορές, έπειτα από reports σχετικά με το οικονομικό πρόγραμμα της χώρας.

Ορισμένοι επενδυτές "κοντά" στους τραπεζίτες πιστεύουν ότι η πραγματική ζήτηση για το deal "φούσκωσε". Κάποιοι, όπως για παράδειγμα τα hedge funds, μερικές φορές καταθέτουν προσφορές για αγορά περισσότερων ομολόγων από αυτά που τελικώς αγοράζουν, ιδιαίτερα εάν πιστεύουν ότι η προσφορά θα υπερκαλυφθεί.

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι τραπεζίτες ασκούν πιέσεις στους επενδυτές. Η κ. Theodora Zemek, επικεφαλής της διεθνούς μονάδας επενδύσεων σταθερού εισοδήματος της Axa Investment Managers, τονίζει: "Η πρακτική της πίεσης προς τους επενδυτές για να αυξήσουν τις τοποθετήσεις τους ώστε να 'φουσκώσουν' τα βιβλία προσφορών κρατά εδώ και χρόνια. Είναι μία διαδικασία που μας ενοχλεί, καθώς δεν μας επιτρέπει να τοποθετηθούμε σε όλα τα ομόλογα που επιθυμούμε να αγοράσουμε. Τελικώς, καταλήγουμε με μικρότερες ποσότητες".

Ο κ. Ross Pamphilon, επικεφαλής διαχείρισης χαρτοφυλακίων στη European Credit Management, υποστηρίζει ότι οι επενδυτές αισθάνονται πως συχνά τους αντιμετωπίζουν σαν αγέλη.

Οι τραπεζίτες-ανάδοχοι της ελληνικής έκδοσης αρνούνται ότι υπήρξε κάποια παραποίηση στο ύψος της ζήτησης. Μάλιστα, ορισμένοι τονίζουν ότι ποτέ δεν ασκούν πιέσεις για να "φουσκώσουν" τα βιβλία προσφορών, καθώς αυτό κάνει πιο δύσκολη τη διαδικασία πώλησης ενός ομολόγου.

"Το γεγονός ότι οι syndicate managers βρίσκονται μεταξύ του εκδότη και του αγοραστή καθιστά αναγκαίο το να επιτύχουν τα καλύτερα αποτελέσματα και για τις δύο πλευρές. Αυτό δεν είναι εύκολο αφού δεν μπορείς να κάνεις τους πάντες απόλυτα ευτυχισμένους". Αυτά τονίζει ο κ. Frazer Ross, στέλεχος της Deutsche Bank, ο οποίος όμως αρνήθηκε να σχολιάσει την ελληνική έκδοση, καθώς η D.B. ήταν μεταξύ των αναδόχων.

Ο ίδιος σημειώνει: "Είναι προς το συμφέρον της τράπεζας να διατηρήσει τη διαδικασία πώλησης ενός κοινοπρακτικού δανείου όσο το δυνατόν πιο ομαλή αλλά και ξεκάθαρη. Τα deals γίνονται με ταχύτητα προκειμένου να υπάρξει μείωση του ρίσκου και ποτέ δεν ασκούνται πιέσεις προς τους επενδυτές για να μπουν - άλλωστε μπορούν, και το κάνουν, να μειώσουν την αρχική τους τοποθέτηση ή να αποσυρθούν".

Το Covered Bond Investor Council (CBIC) έθεσε ερωτήματα, τον περασμένο μήνα, για μία ακόμη διαδικασία, η οποία ονομάζεται "σκιώδες bookbuilding". Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για την τακτική των τραπεζών να αναζητούν εάν υπάρχει ενδιαφέρον για ένα deal, πριν αυτό ανακοινωθεί επίσημα.

Το CBIC υποστηρίζει pvw αυτή η τακτική μειώνει τον χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους οι επενδυτές για να εκτιμήσουν μία νέα προσφορά, καθώς όταν αυτή ανακοινώνεται επίσημα έχουν πολύ λίγη ώρα στη διάθεσή τους ώστε να συμμετάσχουν ή όχι. Εάν η προσφορά, όμως, είναι σε μετοχές, τότε στη διάθεσή τους έχουν ένα 24ωρο και όχι λίγες ώρες. Επίσης, η CBIC τονίζει ότι υπάρχουν πάντα οι φόβοι για ύπαρξη "εσωτερικής πληροφόρησης".

Στις μετοχικές αγορές, όταν οι τραπεζίτες αναζητούν επενδυτές για να συμμετάσχουν στις αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων ή στις νέες προσφορές μετοχών, αυτοί οι επενδυτές "διπλοτσεκάρονται" να μην έχουν σχέση με την όλη υπόθεση. Στις ομολογιακές αγορές, όμως, τραπεζίτες και επενδυτές δεν "διπλοτσεκάρονται" πάντα.

Βέβαια, τράπεζες και επενδυτικές εταιρίες ακολουθούν σφιχτούς κανόνες. Για παράδειγμα, το τμήμα που έχει αναλάβει μία κοινοπρακτική έκδοση δεν ενημερώνει το επενδυτικό τμήμα μιας τράπεζας ότι έχει ανοίξει ένα "σκιώδες βιβλίο ενδιαφέροντος" για πώληση ομολόγων μιας εταιρίας, για να αποφευχθεί η σύγκρουση συμφερόντων.

Ορισμένοι τραπεζίτες τονίζουν πως οι ορθές διαδικασίες ακολουθώνται περισσότερο κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, μετά και την άρση της άδειας από τη Financial Service Authority δύο traders ομολόγων της Dresdner Kleinwort για καταπάτηση των κανόνων που αφορούσαν σε ομόλογα της Barclays.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation