Ο μεγαλύτερος φόβος των τραπεζιτών για το 2010

Ο μεγαλύτερος φόβος για τους τραπεζίτες είναι πλέον κατά πόσο υπάρχει το ενδεχόμενο κάποια χώρα να χρεοκοπήσει και ως εκ τούτου να αθετήσει τις υποχρεώσεις αποπληρωμής του χρέους της. Το μεγάλο ερωτηματικό για το 2010.

Δημοσιεύθηκε: 22 Δεκεμβρίου 2009 - 11:47

Gillian Tett (Λονδίνο)

Ο μεγαλύτερος φόβος των τραπεζιτών για το 2010

Υπό κανονικές συνθήκες το ερώτημα πως οι τράπεζες διαχειρίζονται το ρίσκο των εγγυήσεων που λαμβάνουν από τους άλλους χρηματοοικονομικούς ομίλους που συνεργάζονται δεν ενδιαφέρει τους κοινούς θνητούς.

Όμως δεν ζούμε σε κανονικές συνθήκες. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας 2ετίας οι υπεύθυνοι διαχείρισης του ρίσκου στις τράπεζες βρέθηκαν αντιμέτωποι με σοκαριστικές δυσκολίες, γεγονότα που κανείς δεν περίμενε ότι θα συμβούν.

Αποτέλεσμα οι ίδιοι άνθρωποι να «εξετάζουν» προσεκτικά τον ορίζοντα, σε αναζήτηση πιθανών νέων κινδύνων. Ένα από τα μεγάλα προβλήματά τους για το 2010 είναι η ανησυχία τους για τα κρατικά χρέη και τις περιπτώσεις χρεοκοπιών.

Μέχρι πρόσφατα οι τράπεζες στον δυτικό κόσμο δεν ανησυχούσαν και τόσο για αυτά τα θέματα, καθώς θεωρούνταν απόλυτα βέβαιο ότι η πιστοληπτική ικανότητα των χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ ήταν απόλυτα ασφαλής.

Άλλωστε στην καθημερινή τους πρακτική οι τράπεζες έχουν την τάση να συμπεριφέρονται διαφορετικά στα κράτη που δανείζουν σε σύγκριση με τους ιδιώτες που, επίσης, δανείζουν.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
Για παράδειγμα όταν μία τράπεζα «κλείνει» μία συμφωνία σε συνάλλαγμα είτε με μία άλλη τράπεζα είτε με ιδιωτική εταιρία, απαιτεί να λάβει ορισμένες εγγυήσεις προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα πάρει πίσω τα χρήματα που δάνεισε. Μέχρι σήμερα οι τράπεζες δεν ζητούσαν ανάλογες εγγυήσεις όταν συναλλάσσονταν με κράτη, καθώς θεωρούνταν βέβαιο ότι μία δυτική χώρα δεν υπήρχε περίπτωση να μην τηρήσει τις υποσχέσεις της.

Αντιστοίχως όταν οι τράπεζες δανείζουν δυτικές κυβερνήσεις ή απλά όταν αγοράζουν ομόλογά τους, δεν ζητούν υψηλές εγγυήσεις καθώς θεωρούν ότι φέρουν «μηδαμινό ρίσκο» και με δεδομένο ότι οι περισσότερες δυτικές χώρες έχουν αξιολόγηση «A».

Όμως ορισμένοι τραπεζίτες έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Άλλωστε οι συμφωνίες των τραπεζών που αφορούν κρατικό χρέος αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μερίδιο των αγορών παραγώγων. Επιπρόσθετα αυτές οι συμφωνίες είναι διάρκειας 10, 20 ή και 30 ετών και ως εκ τούτου τα κέρδη ή οι ζημίες μπορούν να διαφέρουν.

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένδειξη ότι κάποια δυτική χώρα κινδυνεύει με χρεοκοπία. Όμως το δράμα Ελλάδας και Ντουμπάι, αποτελεί «εγερτήριο». Άλλωστε, όπως τόνισε σε πρόσφατη έκθεσή της η Moody’s «η εικόνα του κρατικού χρέους έχει αλλάξει δραματικά από την έναρξη της κρίσης», ενώ αναμένονται περισσότερα «προβλήματα» εντός του 2010, με δεδομένη την δύσκολη κατάσταση στα δημοσιονομικά αρκετών δυτικών κυβερνήσεων.

Αυτή τη στιγμή οι τράπεζες δεν αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους. Άλλωστε σπάνια αναφέρονται σε θέματα που αφορούν τις εγγυήσεις ή τις απόψεις που έχουν για την πιστοληπτική ικανότητα των πελατών τους.

Ορισμένες τράπεζες, πάντως, έχουν αρχίσει να χρησιμοποιήσουν συμβόλαια πιστωτικών παραγώγων, δηλαδή φροντίζουν να «καλυφθούν» έναντι του ενδεχόμενου χρεοκοπίας κάποιας χώρας.

Όπως τονίζει ένας τραπεζίτης μετά από δύο χρόνια ανησυχίας για το ρίσκο σε στεγαστική αγορά (και δάνεια) αλλά και σε επιχειρηματικό δανεισμό, το νέο «μεγάλο debate για το 2010» θα είναι κατά πόσο υπάρχει ο κίνδυνος χρεοκοπίας κάποιας χώρας. Ένας κίνδυνος που αφορά τόσο τις τράπεζες, όσο και την ευρύτερη επενδυτική κοινότητα.

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation