Οι λόγοι για τους οποίους οι όροι ανακεφαλαιοποίησης δεν άρεσαν στους τραπεζίτες έχουν ήδη εξηγηθεί αναλυτικά.

Αφενός η κυβέρνηση δεν βρήκε τρόπο, τουλάχιστον ακόμη, να μειώσει τις δυσθεώρητες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, αφετέρου οι όροι της εξίσωσης δύσκολα βγαίνουν για τους περισσότερους.

Κοντά σε όλα αυτά, για λόγους πολιτικών εντυπώσεων, εισάγεται ένα ιδιαίτερα αυστηρό πλαίσιο εποπτείας των διοικήσεων.

Όλα αυτά είναι πολύ χειρότερα από όσα ήταν πάνω στο τραπέζι όταν ήταν σε εξέλιξη το PSI+ και παρά λίγο να γίνουν πράξη λίγο πριν από την εκπνοή του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Για την ιστορία και μόνο, οι όροι ανακεφαλαιοποίησης για τις τράπεζες παρ' ολίγον να κλειδώσουν τη Μεγάλη Τρίτη του 2012.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε έτοιμη τη σχετική πράξη, το υπουργικό συμβούλιο είχε συγκληθεί, αλλά το θέμα δεν συζητήθηκε καθώς υπαναχώρησε ο κ. Α. Σαμαράς υπό τον φόβο ότι θα υπάρξει πολιτική εκμετάλλευση του θέματος.

Οι δε όροι που προέβλεπε η παρ' ολίγον Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ήταν, όπως επισημαίνουν κάποιοι από αυτούς που την είδαν, παραδείσιοι σε σχέση με αυτήν που τελικώς πέρασε.

Όχι μόνο επειδή τα CoCos είχαν μεγαλύτερη διάρκεια, υπήρχε πλαφόν απόδοσης για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αλλά και γιατί υπήρχε η υπόσχεση ότι θα αναγνωριστεί, πλήρως, ο αναβαλλόμενος φόρος.

Κάθε πέρσι και καλύτερα…