Διαβάζοντας κάποιος προσεκτικά τις λογιστικές καταστάσεις της Trastor, παίρνει μια αρκετά καλή ιδέα για το τι σημαίνει άγρια φορολόγηση των ακινήτων στη χώρα μας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η εισηγμένη εταιρεία έχει τη μορφή της ΑΕΕΑΠ (Ανώνυμη Εταιρεία Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας), δηλαδή θεωρητικά έχει εκ του νόμου ευνοϊκότερη αντιμετώπιση από το Υπουργείο Οικονομικών σε σχέση με τις άλλες κατηγορίες επιχειρήσεων στον χώρο της κτηματαγοράς.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η Τrastor είχε το 2018 έσοδα από ενοίκια 5,57 εκατ. ευρώ, τα οποία μαζί με κάποια κοινόχρηστα ανέβηκαν στα 5,8 εκατ. ευρώ. Από αυτή καθεαυτή τη λειτουργία της, η εταιρεία σημείωσε κέρδη ύψους 881 χιλ. ευρώ. Ταυτόχρονα όμως επιβαρύνθηκε με ΕΝΦΙΑ ύψους 646 χιλ. ευρώ, οπότε της απέμειναν μόλις 235 χιλ. ευρώ.
Ακόμη όμως και σ’ αυτό το «κουτσουρεμένο» ποσό, έρχεται το Υπουργείο Οικονομικών και επιβάλλει «φόρο εισοδήματος» (ποσοστό επί του ενεργητικού για τις ΑΕΕΑΠ) ύψους 752 χιλ. ευρώ.
Άρα, η εταιρεία από κέρδη 881 χιλ. ευρώ, λόγω της αθροιστικής φορολογίας του 1,398 εκατ. ευρώ (ή το 24,1% των συνολικών της εσόδων…) υποχρεώνεται ουσιαστικά σε ζημία ύψους 517 χιλ. ευρώ!
Και όλα αυτά χωρίς προφανώς να συνυπολογιστούν άλλες κατηγορίες φόρων, όπως π.χ. δημοτικά τέλη.
ΥΓ1: Το γεγονός ότι η εταιρεία εμφάνισε καθαρά λογιστικά κέρδη 2,737 εκατ. ευρώ οφείλεται σε έναν «έκτακτο» παράγοντα, που είναι η ανατίμηση της εύλογης αξίας των ακινήτων της κατά 3,255 εκατ. ευρώ, δηλαδή οφείλεται σε ένα «θεωρητικό ποσό», που προκύπτει από τη γενικότερη πορεία της αγοράς ακινήτων και το οποίο δεν εισέπραξε και είναι αμφίβολο αν και πότε θα το εισπράξει…
ΥΓ2: Η διοίκηση της εταιρείας δεν θα προτείνει στην επικείμενη τακτική γενική συνέλευση των μετόχων τη διανομή μερίσματος.