Μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος συμψηφισμού οφειλών μεταξύ του ΕΟΠΥΥ από τη μια πλευρά και των ιδιωτικών κλινικών, των διαγνωστικών κέντρων, των γιατρών και των φυσικοθεραπευτών από την άλλη.
Το γιατί βέβαια μια αυτονόητη διαδικασία (συμψηφισμός υποχρεώσεων) θα έπρεπε να καταστεί μνημονιακή υποχρέωση για να προχωρήσει, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του ότι για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας… δεν φταίνε μόνοι οι ξένοι.
Εν πάση περιπτώσει σε συνάντηση μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών, βρέθηκε ότι από την 1/1/2013 έως και την 31/12/2016 οι πάροχοι υγείας χρωστούσαν στον ΕΟΠΥΥ γύρω στα 800 εκατ. ευρώ λόγω του clawback και είχαν απαιτήσεις ύψους 500 εκατ. από τον Οργανισμό.
Με άλλα λόγια, αντί το κράτος να οφείλει 500 εκατ., έβγαλε έναν νόμο και τώρα όχι μόνο δεν πληρώνει, αλλά ζητάει και 300 εκατ. ευρώ από πάνω.
Το βασικό ζήτημα της διαφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών, είναι το πώς τελικά θα κληθούν να καταβάλλουν οι -πολύ συχνά μη έχοντες- πάροχοι ιδιωτικής υγείας το ποσό των 300 εκατ. ευρώ έως τα τέλη του 2018.
Σε 16 δόσεις ζητάει ο ΕΟΠΥΥ, σε πολύ περισσότερες αντιπροτείνουν οι άλλοι…