Τόσο η χθεσινή ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ (ΑΕΠ στο -0,5% για το πρώτο φετινό τρίμηνο), όσο και η προς τα κάτω αναθεώρηση των κυβερνητικών προβλέψεων για την ανάπτυξη (+1,8% έναντι του +2,7%) δεν άρεσαν στη χρηματιστηριακή αγορά, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν την απογοήτευσαν.
Και αυτό για ήδη από τις πρώτες ημέρες του Γενάρη, χρηματιστηριακοί αναλυτές φοβούνταν για φέτος μια επίδοση γύρω ή και κάτω από το 1%, ενώ παράλληλα τα μηνύματα από τους παράγοντες της αγοράς (π.χ. Πλαίσιο, Sarantis, Fourlis, ΣΕΒΤ) μιλούσαν για… «πτώση και πάλι πτώση».
Άρα λοιπόν όλα είχαν λίγο-πολύ προεξοφληθεί και… απέμεναν οι επίσημες ανακοινώσεις.
Υπάρχει όμως και άλλος ένας παράγοντας που μετρίασε δραστικά τις αρνητικές αντιδράσεις των επενδυτών. Το γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό τα εταιρικά κέρδη των εισηγμένων του ΧΑ δεν επηρεάζονται από την ελληνική οικονομία αλλά από εκτός Ελλάδας εξελίξεις.
Έτσι, τα περιθώρια διύλισης παρέμειναν ψηλά κατά το πρώτο τρίμηνο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις κερδοφορίες των ΕΛΠΕ και Motor Oil.
Ο Μυτιληναίος περιμένει μεγαλύτερα νούμερα φέτος, ενώ το ίδιο αναμένεται τόσο για τη Viohalco όσο και για άλλες εισηγμένες του μεταλλουργικού κλάδου (τουλάχιστον με βάση τις τρέχουσες διεθνείς τιμές των μετάλλων).
Αν κάποιος τώρα συνεκτιμήσει και τα αποτελέσματα των «δυνατών» εξαγωγικών ομίλων (π.χ. Πλαστικά Θράκης, Ικτίνος, Καράτζης, Flexopack), τότε είναι πολύ πιθανόν η επίπτωση από το μειωμένο ΑΕΠ του α’ τριμήνου να μη γίνει έντονα φανερή στο σύνολο της κερδοφορίας των εισηγμένων εταιρειών.
Ιδίως αν συνυπολογιστεί πως φέτος δεν αναμένεται να επαναληφθούν οι λογιστικές απομειώσεις αρκετών εταιρειών από την υπόθεση Μαρινόπουλος.