Ήδη, το συνολικό ποσοστό των ελληνικών τραπεζών, λένε οι πληροφορίες μας, έχει πέσει στο… 21,5%, ενώ οι ξένοι επενδυτές, οι... ”κουτόφραγκοι” που λέγαμε κάποτε εμείς οι ξύπνιοι Έλληνες, ανεβαίνουν συνεχώς και φέρονται ήδη να έχουν ξεπεράσει το… 43%!

Κι όμως οι Έλληνες τραπεζίτες εξακολουθούν να έχουν 7 από τις 11 θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο! Το θέμα όμως είναι ”ως πότε” και θυμηθείτε το αυτό.

Την ίδια ώρα, η ΕΧΑΕ συνεχίζει να ανεβάζει συνεχώς, κυριολεκτικά αδιάκοπα, τα κέρδη της.

Η διοίκηση Καπράλου κατάφερε να φέρει το μαγαζί στο διεθνές προσκήνιο, κατάφερε να πείσει ότι η Σοφοκλέους αλλάζει, κι όμως διάθεση από την πλευρά των τραπεζών να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο αυτή η προσπάθεια δεν φαίνεται να υπάρχει καμία.

Ίσως να φταίει ο εύκολος τρόπος με τον οποίο οι τράπεζες απέκτησαν υπερκέρδη από την τοποθέτησή τους. Το εύκολο χρήμα, φαίνεται, κανείς δεν το σέβεται.

Θυμηθείτε ότι την ΕΧΑΕ την αγόρασαν επί εποχής Χριστοδουλάκη για ένα κομμάτι ψωμί, κι ότι έκτοτε υπήρξαν γενναίες επιστροφές κεφαλαίου, και θα καταλάβετε γιατί βαριούνται να την αναπτύξουν και τους… ”γαργαλάει” να την πουλήσουν.

Αντί να την ”παχαίνουν” την… παλιαγελάδα, προτιμούν να τη... ”βυζαίνουν”!

Είναι καιρός όμως να απαιτήσουν ΟΛΟΙ οι άνθρωποι της αγοράς να υπάρξει ενδιαφέρον για το μέλλον της Σοφοκλέους.

Μήπως αφυπνιστούν οι τραπεζίτες (κάποιοι -λίγοι- έστω και αργοπορημένα, το κατάλαβαν), μήπως ξυπνήσει και η κυβέρνηση που αντί να κοιτάξει πώς θα ενισχύσει την ελληνική αγορά το ταχύτερο δυνατόν, κωλυσιεργεί απέναντι σε οποιοδήποτε μέτρο θα βοηθούσε τη διεθνή απήχησή της.



Γιατί αν συνεχίσουμε έτσι, έπειτα από καιρό θα συζητάμε πως αντί να γίνει η Ελλάδα χρηματοοικονομικό κέντρο, προς όφελος βεβαίως των ελληνικών τραπεζών και της οικονομίας, απλώς… ”πουλήθηκαν τα ασημικά” σε κάποιους ξένους που παρότι ”κουτόφραγκοι” έβλεπαν λίγο… μακρύτερα από τη μύτη τους.

Αμαρτία μεγάλη θα είναι γι’ αυτή τη χώρα και για όλους όσοι δουλεύουν στον χρηματοοικονομικό τομέα.